تجربه شخصی محمد ماکویی؛ دارنده مدرک کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط
دوست عزیزم، آقای مهندس رهنما، سوال چالشی جالبی را مطرح کرد: از کی علاقمند شدی که در خانه کمپوست درست کنی و چطور این اتفاق افتاد؟
در پاسخ به این سوال خواستم جواب "نمی دانم" بدهم، اما کمی که فکر کردم یک چیزهایی را به یاد آوردم.
رشته تحصیلی من بهداشت محیط بود و در طی طی کردن مدارج تحصیلی، از زمینه های مختلف مرتبط با محیط زیست سر در آوردم( مخالفین بهداشت محیط ترجیح می دهند در باره این رشته تحصیلی "بهداشت محیط اقیانوسی به عمق نیم سانتیمتر است" بگویند و به این نکته اشاره کنند که بهداشت محیطی ها از کلیه مسایل و موضوعات زیست محیطی به مقدار خیلی خیلی کم سر در می آورند)
درست است که بین کسب اطلاعات و پیدا کردن باور تفاوت بسیار زیادی وجود دارد و برای همین بسیاری از متخصصین قلب کله پاچه حسابی توی رگ می زنند و بسیاری از دارندگان دکترای بهداشت محیط و مهندسین محیط زیست سیگاری های قهاری هستند، اما باید دانست که اطلاعات بالا پیش در آمد پیدا کردن باور است و من که در دوره کاردانی دانشجوی ضعیف، در دوره کارشناسی دانشجوی متوسط و در دوره ارشد دانشجوی خوب بودم، نا خودآگاه، در خط جدی تر گرفتن مسائل و معضلات زیست محیطی مبتلابه جامعه واقع شدم؛ به عبارت دیگر کسب اطلاعات از نخستین قدم هایی بود که برداشتم تا در نهایت سر از درست کردن کمپوست در خانه در بیاورم.
ذات من خیلی بهداشت محیطی و محیط زیستی نبود و برای همین وقتی در دوران مجردی به اتفاق خانواده راهی سفر می شدیم و من در بین راه پوست تخمه ها و آجیل ها و میوه ها را از پنجره بیرون می انداختم مادر با کمال عصبانیت "آقای بهداشت! نینداز!" می گفت.
حالا که فکر می کنم به این می اندیشم که چون در خانواده مادر سالار زندگی می کردم گاهی هم از سر لج و لج بازی کارهای غلطی، که غلط بودن آن ها بر من ثابت شده بود، انجام می دادم تا ولو شده به مقدار کمی با مادر سالاری به مقابله برخاسته باشم.
( این موضوع واقعا موضوع مهمی است؛ در یک پژوهش علمی در باره "تفکیک زباله از مبدا" گروهی از کسانی که تفکیک از مبدا را انجام نمی دادند عدم انجام این مهم را نگاه از بالا به پایین آن هایی می دانستند که کار تفکیک زباله از مبدا را انجام می دادند و اذعان کرده بودند که به علت نگاه تحقیر آمیز علاقمندان به محیط زیست مصمم شده بودند از سر لج و لجبازی به مقابله با آن ها بر خیزند)
همسرم و خانواده ایشان باورهای زیست محیطی بیشتری داشتند و به ویژه پدر همسرم از علاقمندان سر سخت و واقعی محیط زیست هستند. این باور با فعالیت ایشان در زمینه توریسم و گردشگری بیشتر هم شده زیرا یکی از دلایلی که توریست ها را از کشور ما فراری می دهد انبوه زباله هایی است که در جای جای کشور به چشم می خورند و بوی گند و منظره ناخوشایند آن ها هر گردشگر عاشق مشاهده و ملاحظه زیبایی ها را فراری می دهد. پس می توانم بگویم که قرارگیری در محیط مناسب عامل دومی بود که مرا به کمپوست سازی در خانه، یا حول و حوش آن، کشانید.
قسمت دوم
