سقف- یک عنصر مهم حفاظت غیر فعال ساختمان در برابر آتش سوزی
سقف ها
حفاظت غیر فعال در برابر آتش سوزی
حفاظت سقف ها در برابر آتش سوزی
در حفاظت غیر فعال در برابر آتش سوزی، سقف بصورت یک آستر به اضافه قالب کاری حفاظتی مشتمل بر قلاب ها، لوازم و هر ماده عایق سازی در نظر گرفته می شود. سقف ها عموما به عنوان یک عنصر ساختمانی در نظر گرفته نمی شوند، ولی یک سطح تمام شده، سازه سقف زیرین یا کف طبقه بالا را مخفی می سازد.

سقف ممکن است مستقیما به جزء ساختمانی اتصال یابد، از آن معلق باشد یا حمایت کننده خود باشد. عملکرد سقف در حفاظت از آتش سوزی در ارتباط با بخش افقی ساختمان و بخش ویژه آن می باشد.
بخش افقی فوق العاده مهم است، زیرا اجتناب از گسترش آتش و گازهای داغ از یک کف به دیگری، زمانی را در اختیار مردم واقع در طبقه بالایی ساختمان قرار می دهد( که بیشترین خطر آتش سوزی متوجه آن ها است) که از راه ایمن فرار کنند.
چطور بهترین سقف مقاوم در برابر آتش سوزی را انتخاب نماییم؟
انواع مختلف سقف ها موجودند که با گستره های مختلف و استفاده های مد نظر، می توانند ایمنی ساختمان را افزایش دهند. انتخاب درست قبل از همه باید بر پایه نرخ گذاری بخش در برابر آتش سوزی و گستره سقف باشد( سهم مقاومت در برابر آتش سوزی به نسبت عنصر موجود یا آتش سوزی به نسبت سقف).بعد از آن مسایلی مانند ضد صدا بودن و زیبایی اهمیت پیدا می کنند.
به عنوان یک قاعده عمومی، سقف مشتمل بر قلاب ها و سیستم های فرعی باید بصورت مشروح در گزارش آزمایش آتش سوزی یا گزارشات طبقه بندی، کارگذاری گردد. علاوه بر این، کل سطحی اشغالی بوسیله تجهیزات و اتصالات نسبت به سطح آستر سقف نباید افزایش یابد و حداکثر منافذ تست شده در آستر نمی تواند زیاد گردد. به عبارت دیگر، اگر یک سقف با نورافکنی که 10 متر مربع را پوشش می دهد تست شود، همان درصد در کاربرد روی سایت مد نظر قرار می گیرد. همین مفهوم در اتصالات دیگر یا نفوذهای ویژه معتبر است.
مقاومت انواع سقف های غیر فعال در برابر آتش سوزی
سقف می تواند آستر یا سفال مستمر و سیستم های شبکه ای(600 در 600 یا 600 در 1200 میلیمتر) بوده یا توفال ساده یا ترکیبی از محصولات مختلف باشد(همانند توفال سخت و پشم معدنی)
اساسا، 4 نوع اساسی سقف وجود دارد که به عنوان بخشی از استراتژی حفاظت از آتش سوزی مورد استفاده قرار می گیرند.
سقف های ضد احتراق یا به سختی قابل اشتعال
هدف اساسی از این سقف ها، اجتناب از گسترش آتش در سقف و محدود سازی سهم بار آتش به بخش است. آن ها متناسب با استانداردهای " واکنش در برابر آتش سوزی" طبقه بندی می شوند. واکنش نسبت به آتش با قابلیت اشتعال و قابلیت احتراق مواد، به عنوان نمونه سهم آن در گسترش آتش، بستگی دارد.
از این نقطه نظر، بهترین طبقه بندی "غیر قابل احتراق" است.( همانند A1 در یوروکلاس یا مشابه آن) سیستم طبقه بندی یورو برای محصولات ساختمانی منطبق با ،EN 13501-1 بر پایه تست های مختلف و سناریوهای مراجع مصطلح، وجود 7 طبقه از یوروکلاس را ایجاب می نماید.(A1،A2،B تا F)
این محصولات سهمی در حفاظت غیر فعال در برابر آتش سوزی ندارند، هر چند می توانند به عنوان بخشی از استراتژی "حفاظت از آتش سوزی" شناخته شوند.
سقفی که فقط متناسب با واکنش در برابر آتش سوزی طبقه بندی شده است، نمی تواند برای افزایش مقاومت اجزاء قسمت در برابر آتش سوزی، مورد استفاده قرار گیرد. سقف مورد استفاده برای حفاظت در برابر آتش سوزی می تواند غیر قابل احتراق تا ترکیبی از محافظ در برابر آتش سوزی و ممانعت کننده از وقوع آتش سوزی باشد.
سقف های کاذب، که وفق اجزاء حمل بار، مقاومت در برابر آتش سوزی را فراهم می کنند( سیستم های حفاظتی)
این سقف ها، "غشای حفاظتی افقی" نامیده می شوند و توانایی مقاوم سازی سازه های افقی غشاهای ساختمانی در برابر آتش سوزی را برای یک، دو ساعت یا بیشتر دارند.(R60-R120). اگر بخواهیم ویژه تر در این باره حرف بزنیم باید بگوییم که مقاومت در برابر آتش سوزی عنصر حمل بار توسط سقف حفاظت می شود و می تواند بر پایه درجه حرارت در حفره یا خود جزء طبقه بندی شود( در استاندارد تست اروپا، EN13381-1 است) . طبقه بندی مطابق با EN13501-2 انجام می شود.
این نوع سقف ها عموما برای حفاظت تیرهای فولادی محافظ اسلب بتنی کف بار گذاری شده یا اسلب بتنی یا، در برخی موارد، کف های چوبی مورد استفاده قرار می گیرند.
مزیت این سقف ها این است که مواد حفاظتی هستند که می توانند برای حفاظت عناصر مختلف بارگذاری شده با گستره مختلف و مستقیم عملکردی مورد استفاده قرار گیرند. مقاومت در برابر آتش سوزی فقط وقتی معتبر است که سیستم دقیقا وفق آزمایش های آتش سوزی که شامل قلاب ها(سیستم های معلق)، اتصالات بین غشاها و دیوارها/ پنل های لبه، اتصالات و مواد اتصالی است، کارگذاری گردد.
سقف به عنوان جزئی از سازه های بام نرخ گذاری شده بر مبنای آتش، با یا بدون حفره
این سقف ها به عنوان بخشی از کل سیستم( بام/ اسلب ها & سقف) مد نظر قرار می گیرند و طبقه بندی آتش سوزی فقط برای کل سازه ای که بار را حمل می کند معتبر است( معرف یا مشابه یکی که تست شده است). پس نرخ گذاری وفق کل سیستم صورت می گیرد و شامل هر دو سازه بالایی و معلق یا مکانیزم ثبوت و در نهایت پایین ترین غشا یا سقف می باشد.
در این حالت سقف به عنوان "آستر به اضافه هر قالب کاری حمایتی" که شامل قلاب ها، لوازم یدکی و هر ماده عایق سازی است تعریف می شود.
سقف ممکن است مستقیما به غشای ساختمانی وصل شود یا از آن معلق گردد یا حمایت کننده خود باشد. اگر معلق باشد، ارتفاع حفره فوق العاده مهم است (فضای بین سطح بالاتر سقف و قسمت زیرین هر کف، سقف یا سازه حمایتی آن) که باید وفق مورد تست شده، حداقل باشد: افزایش آن محتمل است، اما کاهش آن نه!
سیستم بام گذاری کامل شامل سقف برای ظرفیت جامع، عایق سازی و بارگذاری تست می شود و با توجه به غشای سازه ای ساختمان، حداکثر حرکت ها، نیروهای برشی نباید بیشتر از مقدار تست شده باشد.
هیچ ماده قابل احتراق یا عایق سازی نمی تواند به حفره اضافه شود، الا اینکه همان مقدار( با اصطلاح بار آتش) در آزمایش آتش گنجانده شده باشد.
در اروپا این سیستم های سقف یا کف وفق EN 1365-2 تست می شوند.
عموما، چنین سیستم هایی تا 120 دقیقه مقاومت در برابر آتش سوزی(REI 120) یا تا 180 دقیقه(REI 180) برای اسلب های بتنی را
فراهم می سازند.
مهم: سهم مقاومت در برابر آتش سوزی فقط اگر سیستم دقیقا وفق تست های آتش سوزی، مشتمل بر تعلیق(سیستم معلق)، اتصالات بین غشا و دیوارها/ پنل های لبه، اتصالات و مواد اتصالی کارگذاری شود، معتبر است.
سقف مستقل(غشای سقف)
سقف بصورت یک عنصر غیر بارگذاری سازه ساختمانی طراحی شده برای فراهم کردن جداسازی افقی آتش تعریف می شود. سقف یک نرخ گذاری مقاوم در برابر آتش قائم به ذات دارد و برای فراهم کردن حفاظت از حمله آتش از بالا و یا پایین، مورد استفاده قرار می گیرد. به عبارت دیگر، این سقف ها دارای مقاومت درونی در برابر آتش سوزی هستند که مستقل از عنصر ساختمانی بالایشان عمل می کند.
سقف ها می توانند بوسیله قلاب ها معلق باشند یا مستقیما به قالب/سازه حمایتی فیکس شوند یا سقف های "خود حمایت شونده" باشند.
در اروپا این سیستم های سقف یا کف وفق EN 1365-2 تست می شوند و طبقه بندی وفق EN 13501-2 صورت می گیرد.
سیستم ها(سقف & اجزای معلق/ فرعی) نیاز به فراهم کردن اجرای جامع و عایق بندی دارند که مستقل از سازه حمایتی کف باشد(عموما EI30 یا EI120) همچنین، مسیر حفاظت از آتش مهم است که می تواند از بالا، پایین یا دو طرف باشد.
این سیستم های سقفی اجازه حفاظت به یا از سرویس های گنجانده شده در فضاهای خالی سقف را می دهند. اگر بخواهیم بطور دقیق تر صحبت کنیم باید بگوییم که سقف باید سرویس هایی را در فواصل خالی سقف در برابر آتش اتاق یا راهرو محافظت نماید. همچنین، مقاومت در برابر آتش سوزی ممکن است برای حفاظت ایمن راهروها از سوختن کابل های برق و دیگر سرویس های واقع در پشت سقف معلق مورد نیاز باشد.
طبقه بندی مقاومت در برابر آتش سوزی فقط اگر سیستم دقیقا وفق تست های آتش سوزی، مشتمل بر تعلیق(سیستم معلق)، اتصالات بین غشا و دیوارها/ پنل های لبه، اتصالات و مواد اتصالی کارگذاری شود، معتبر است.
علیرغم ظرفیت های متوقف سازی حرارت و گرما، سقف های طبقه بندی شده EI همانند سقف های بارگذاری شده طبقه بندی شده REI مد نظر قرار نمی گیرند. سقف های طبقه بندی EI وفق EN 1364-2 تست می شوند، در حالی که سقف های طبقه بندی REI تحت بارگذاری کامل و وفق 1365-2 و همچنین آن راهی که آن ها از قابلیت بارگذاری عناصر سازه ای ساختمان محافظت می کنند، تست می گردند.
چنانچه مایل هستید فعالیت خود را در سایت "یاشار بوم راشین" با صرف هزینه ای معقول تبلیغ نمایید، لطفا اینجا را کلیک کنید.