نیم نگاه


midanidVERY

 5comver0007

 09122039437       09224055895         02188331528

 

HUOS TOTAL

RUMI4

گفتن راحت تر از انجام دادن است. خودبینی را کنار بگذارید و نقش جهانیتان را بازی کنید.
اریک سولهیم و کاوه مدنی
فرمان در دست ما نیست، اگر تجارب موفق کاهش اعمال شده در کشورهای شرق آسیا در مبارزه با کووید 19 را بررسی نکنیم.


کرونا ویروس جهانی زندگی های تمام دنیا را می گیرد. رهبران سرزمین های غربی از لحاظ عملکرد آرام و آمادگی کم و اینکه اجازه می دهند میلیون ها انسان در معرض خطر باشند، زیر سوال هستند.
جمعیت چین بیست و سه برابر ایتالیاست. تا همینجا ایتالیا بیش از چین کشته داده است. بر خلاف چین، اروپا، ایالات متحده و کانادا وقت داشتند که آماده شوند. حتی آن ها روش سنگاپور، یک کشور خیلی نزدیک چین که خیلی زود تحت تاثیر قرار گرفت را انتخاب نکردند. سنگاپور در مقایسه با کشورهای هم اندازه اروپایی، فقط کسر کوچکی از کووید 19 را شامل حال خود دید و مرگ و میری هم رخ نداد.
در حالی که چین انتقال خانگی جدیدی را گزارش نکرده است، اروپا در مسیر خود مرگ و میرهایی بیش از این کشور آسیایی می بیند. امریکای شمالی شرایط بهتری ندارد. فهم اینکه چرا غرب آموزش های چین، سنگاپور، کره جنوبی و دیگر آسیایی هایی که تاکنون این ویروس مرگ آور را بخوبی مدیریت کرده اند چندان آسان نیست.
تا همین اواخر، بعضی از غربی ها امیدوار بودند که سهم بازار چینی ها را به دست بیاورند، اما امروزه اطمینان کمی در این باره وجود دارد. مشکل مربوط به چینی ها، ایتالیایی ها و حتی ایرانی ها نیست. مشکل جهانی است. ما باید با هم باشیم.
بحران کرونا آزمون استرس ملل مختلف جهان است تا بدینوسیله تصمیم گیران، سازمان های مدیریتی، اقتصاد، دانش علمی، سرمایه اجتماعی، باور عمومی، انعطاف پذیری آن ها مورد ارزیابی قرار گیرد. کووید 19 خیلی بین کشورهای در حال توسعه و سرزمین های توسعه یافته فرق نگذاشته است. این ویروس مدرن شاخص قابل اعتمادی است که ادعاهای سیاستمداران را در رابطه با ظرفیت هایشان در حل معادلات پیچیده و چند وجهی و بزرگ مقیاس ارزیابی می نماید.
بعضی از سیاستمداران در حال گرفتن تصمیم سخت برای نجات یکی از این دو هستند: مردم یا اقتصاد
اولویت دادن اقتصاد بر جان، غیر اخلاقی به نظر می رسد و به مفهوم تسلیم شدن در برابر این ویروس مرگ آور است. اولویت دادن انسان ها بر اقتصاد نیز چیزی است که ترساننده بزرگ اقتصادی خواهد بود. حتی یک اقتصاد ورشکسته نمی تواند از مردم در مدتی طولانی مراقبت نماید.
هنوز بسیاری از شناخته شده ها، ناشناخته هستند و به نظر می رسد که بسیاری از ناشناخته ها، ناشناخته باقی بمانند. این بحران با سعی و خطا جلو می رود. برای کم هزینه کردن فرآیند حل، ما نیاز داریم که موفقیت و شکست دیگران را بررسی نماییم. ما احتیاج داریم که فروتنانه از دیگران یاد بگیریم.
این شیوع جهانی با نیاز به تبادل دانش و عملکرد بر پایه خرد جمعی در دنیای بدون مرز مشخص می شود. دوره انتقال یکطرفه از شمال دنیا به جنوب یا غرب به شرق پایان یافته است.
بسیاری از کشورها زمان ارزشمند خود برای حفاظت از شهروندانشان را با چسبیدن به باور اینکه بحران چینی بود و برای آن ها مشکلی ایجاد نمی کرد، تلف نمودند. تشریح اینکه چطور چینی ها بهتر می توانستند بحران را مدیریت کنند، کمکی به حفاظت از جان شهروندان باقی مانده در سایر کشورها نمی کند. در عوض ما باید روی دروس موفق آموخته شده توسط اولین ملتی که دچار بحران شدند سرمایه گذاری کنیم. این ها، همان هایی هستند که بالاترین موفقیت ها را کسب کردند.
سنگاپور یک مثال از این است که اگر ما قوی عمل کنیم، عفونت کرونا ویروس متراکم نخواهد بود. کره جنوبی به ما آموخت که چطور یک جامعه تیز می تواند روی دستاوردهای انقلاب صنعتی چهارم سرمایه گذاری کرده و شهروندانش را در برابر یک ویروس کشنده، حتی بدون نیاز به قفل کردن اجتماع، حفاظت نماید. چین به ما نشان داد که حتی بعد از شکست اولیه یک ملت مصمم، آن ها می توانند جبران مافات کرده و بر مشکل چیره گردند. رهبران غربی که چنین تجارب ارزشمندی را در شرق سراغ دارند نباید آن ها را نادیده گرفته و یا متکبرانه با آن ها برخورد نمایند.
ما هنوز فرمول جادویی برای واکسیناسیون نداریم و در عین حال فاقد داروی از بین برنده ویروس می باشیم. با این حال، اموزه های کشورهای آسیای شرقی که مهم هستند را باید مورد استفاده قرار داد:
1- تست، تست و تست
چین فعالیت های غربالگری فعال در جاهای عمومی را مدیریت نمود( خیابان ها، ایستگاه های قطار، فرودگاه ها و ...) کره جنوبی از ظرفیت های "دنیای تیز" برای شناسایی و تماس با همه موارد مشکوک و تست آن ها استفاده نمود. دکتر تدروس، رییس عمومی سازمان بهداشت جهانی، اخیرا چنین گفته است: تست زیر مجموعه ای از افراد بر پایه معیارهای انتخابی می تواند گمراه کننده باشد و ظرفیت توقف ویروس را محدود نماید. تست، تست و تست توصیه اوست.
2- ردیابی و کشف پویشگرانه
سنگاپور و کره جنوبی در استفاده از فناوری های پیشرفته موارد محرک بسیار موفق بودند. شبکه های تلفن همراه و اطلاعات جمع آوری شده در طی آزمایش ها برای ردیابی عفونت ها، دنبال کردن شبکه های اجتماعی و آگاهانیدن مردم مستعد به کار گرفته شدند. روش های عملی مشابه ممکن است به علت منافات با قوانین حریم شخصی، امکان اجرا در غرب را نداشته باشند. با این حال، جوامع ما باید پاسخ دهند که وقتی زندگی مردم در معرض خطر قرار گرفته است، آیا اجرای قوانین مربوط به حریم شخصی، کاری اخلاقی به حساب می آید. ما می توانیم بعد از نجات جان انسان ها، به فکر قوانین حریم شخصی و بهبود آن ها بیفتیم.
3- جداسازی
رعایت فاصله اجتماعی کماکان موثرترین رویه مقابله با این ویروس نادیدنی است. بر پایه بیشترین تجارب، بیشترین موارد انتقال بین اعضای یک خانواده اتفاق می افتد. توصیه به اینکه مردم در خانه بمانند مفید است، ولی ویروس را متوقف نمی کند. کشورهای آسیای شرقی مردم آلوده را به خانه هایشان نفرستادند تا خانواده هایشان را آلوده کنند. رهبران غربی باید سیاست های مشابه را پی گیری کرده و برای جداسازی مردم آلوده از هتل های خالی و خوابگاه ها استفاده کنند. آخرین چیزی که یک بیمار می خواهد این است که شریک، بچه یا والدینش را بیمار سازد. این امر به ویژه از نظر ادامه فعالیت های هتل داری و میزبانی در دوره رکود مهم است.
4- محدود کردن مسافرت ها و بستن مرزها
محدودیت های مسافرت های خانگی و بین المللی توسط کشورهای آسیای شرقی همانند چین و سنگاپور نشان داد که چنین سیاست هایی تا کدامین اندازه مهمند. این امر اساسا در هر جایی اتفاق می افتد، اما کشورها نباید بستن مرزها را به عنوان یک عملکرد سیاسی تفسیر کنند. ما نیاز داریم که حرکت مردم بین کشورها و در داخل کشورها را بطور دوره ای محدود کنیم تا جان میلیاردها انسان را نجات دهیم.
5- خودتان را تجهیز کنید
آشکار است که ما باید با هم کار کنیم تا واکسن و داروی خریدنی برای کووید 19 پیدا کنیم. با این حال، قبل از صورت گیری این مهم باید سیستم های خودمان را با وسایل مهم تجهیز نماییم. خیلی از کشورهای غربی هنوز آماده نیستند. پیک بیماری نزدیک است و ما هنوز اتاق های هوارسانی و واحدهای مراقبت های ویژه(آی سی یو) کافی در اختیار نداریم.
شیوع جهانی کروناویروس می تواند نقطع عطف تاریخی ما باشد، اگر مرزهای شرق غرب و شمال جنوب توسط خرد جمعی بر پایه فهم دو سویه اضطرارهای اخلاقی ما و مسئولیت ها در دنیای تعاملی شکسته شود. سازمان های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی دنیا هنوز برای حل مشکلی با این ابعاد آماده نیستند. پس، اساسا در تبدیل شدن به دنیایی با تقسیم بندی های کمتر، شکی وجود ندارد که ارزش آنچه ما به طور جمعی به دست می آوریم بسیار زیاد است. سیستم های ما نیاز به اصلاحات و بهبود دارند، اما ما حق نداریم که به عقب برگردیم.
یک خطر ویژه داستان ضد دموکراسی که این روزها پیش آمده این است که دموکراسی ها نمی توانند همانند چین، سنگاپور و کره جنوبی بدون تخطی از قوانین انسانی، به اهدافی ارزشمند دست یابند. این دلیل، سطح تاثیر پذیری عملکردهای کشورهای آسیای شرقی را رد می کند.
دموکراسی ها تاکنون نشان داده اند که تواناییشان در بازگشت سریع، در هنگامی که جامعه نیاز به تغییر اساسی دارد، پایین است. شاید هیچ کشوری به اندازه ایالات متحده در جنگ جهانی دوم به سرعت اقتصاد خود را شناسایی و آن را به خوبی سازماندهی ننموده است. این تغییر، البته، به همت میلیاردری به نام فرانکلین روزولت، رییس جمهور وقت امریکا، صورت گرفت. با این حال، حتی رییس جمهور روزولت بزرگ شکست می خورد اگر سیستم دموکراسی که او در جریانش بود فاقد قابلیت انعطاف، عملگرایی و قدرت یادگیری می بود.
بحران کروناویروس از تولیدات ما عقب تر نیست. این بحران دانش ما را به چالش کشیده و بی کفایتی ما در مقابله با تهدید های بزرگ و ناگهانی جهانی را آشکار ساخته است. ما نمی توانیم در نبرد با کروناویروس موفق شویم، مگر اینکه تمام کشورها را به گونه مساوی مورد توجه قرار داده و سهم هر کسی را ارزشمند قلمداد نماییم.
توصیه شاعر بلند آوازه قرن 13 ایران، سعدی شیرازی، خوب به خاطر ما می آورد که ما همگی در بحران هستیم و همه با هم باید بر بحران فائق آییم:
سعدی شیرازی(1210 تا 1291)
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
در باره نویسندگان:
اریک سولهیم: رییس اجرایی قبلی برنامه ریزی زیست محیطی و توصیه های عمومی ملل متحد می باشد. اوقبلا وزیر محیط زیست و وزیر توسعه بین المللی نروژ بوده است.
کاوه مدنی: همکار ارشد هنری هارت رایس در دانشگاه یال و استاد مدعو امپریال کالج لندن است. او قبلا قائم مقام رییس دپارتمان محیط زیست ایران و نایب رییس دفتر مجمع محیط زیست ملل متحد بوده است.
چنانچه تمایل دارید فعالیت خود را با صرف هزینه ای معقول در سایت "یاشار بوم راشین" تبلیغ نمایید، لطفا اینجا را کلیک کنید.