رسیدن به شرایط مطلوب ,بدون اطلاع از وضع موجود,چیزی جز آب در هاون کوفتن نیست زیرا وقتی ندانیم در کجای کار ایستاده ایم قادر نیستیم از میزان کمی و کسری هایمان سر در آورده و متوجه شویم که برای رسیدن به شرایط مطلوب می باید در کدامین راه های نرفته قدم بگذاریم!
به این ترتیب وقتی به واقع نمی دانیم هوایی که تنفس می کنیم,تا چه اندازه پس است, امکان ندارد بتوانیم با آن مقابله کرده و آن را به شرایط استاندارد برسانیم!
ممکن است گفته شود که چرا ادعا داریم که از وضعیت هوایی پایتخت بی اطلاعیم؟!پاسخ این است که وقتی بارها و بارها در باره وضعیت هوای تهران شنیده ایم که سالم یا ناسالم است و یا در شرایط هشدار یا اضطرار قرار دارد و علاوه بر اینها دیده ایم که به علت آلودگی هوا , مدارس برخی از مناطق تهران و نه همه مدارس تعطیل می شود,حتم برمان می دارد که در امکاناتمان کمی و کسری هایی وجود دارد که باعث شده برای لاپوشانی آن ها هم شده ,نحوه اطلاع رسانیمان را غیر استاندارد نماییم تا ضمن اینکه از وضعیت آلودگی هوای تهران به گونه ای "کلی" سر در می آوریم, در عمل آلودگی هوا را "جزیی" دیده و با آن به گونه ای منطقه ای "تا" کنیم!
واقعیت این است که کلان شهر تهران یک روستای کوچک نیست که سر تا ته آن هوایی یکسان داشته باشد و بخواهیم متوقع باشیم که فی المثل هوای تجریش به اندازه راه آهن آلوده باشد و یا غرب تهران آلودگی شرق را بدون کمی و کسری تجربه نماید!
با این وجود است که اگر بیان "هوا غیر قابل تنفس" است برای مردمان شهری کوچک و یا روستایی کم جمعیت و کم وسعت خالی از اشکال باشد, برای مردمان تهران بیانگر آنچه که به واقع اتفاق می افتد نیست زیرا این امر به این میماند که با اندازه گیری مقدار آلودگی هوا در کرج, بی خیال اندازه گیری آلاینده های هوای زنجان شده و به اهالی زنجان اطلاع دهیم که این جا و آنجا ندارد و همان هوای تنفسی کرجی ها را آن ها هم استشمام می کنند!
قطعا باید به مردم پایتخت حق داد که با یادگیری از شرکت کنترل کیفیت هوا و یا رسانه های دیداری و شنیداری و روزنامه ها و مجلات, هوای کل پایتخت را به یک چشم دیده و در باره آن سالم و ناسالم گفته و یا آن را در وضعیت هشدار یا اضطرار بدانند اما مسدولین و دست اندرکارانی که واقعا متمایلند به اوضاع و احوال آلودگی هوای تهران سامانی داده و دستی به سر و گوش آلاینده های هوای پایتخت بکشند ,باید بدانند که می باید دستورالعمل "جهانی فکر کنیم!محلی عمل کنیم!" را در مقوله آلودگی هوا هم مورد توجه قرار داده و بدون اینکه کل تهران را بصورت یک محله خیلی بزرگ در نظر بگیرند, برای مقابله با آلودگی هوای هر محله شهر , الگوی خاص آن را پیاده سازی و اجرا نمایند!
البته شاید باید به شرکت کنترل کیفیت هوای تهران و رسانه ها هم حق داد که "کلی" اطلاع رسانی کنند زیرا با توجه به اینکه تعداد ایستگاه های سنجش آلاینده های هوای پایتخت بسیار کمتر از تعدادی که باید باشند است,در اطلاع رسانی "جزیی" بسیاری از محله های تهران به دلیل قرار نگرفتن در حوزه نفوذ یکی از ایستگاه های سنجش آلاینده ها , هوایی نخواهند داشت تا نوبت به آلودگیشان برسد و بعد از آن مسئولین و دست اندرکاران امور بخواهند که به وضعیت آلودگی هوای آن ها سر و سامانی بدهند!
