برچسب زنی ایمنی غذاهای تحت کنترل را فراهم می کند
تاریخ زنی و برچسب زنی غذاهای بالقوه خطرناک، بخش مهمی از نگهداری کیفیت و ممانعت از بیماری های منتقله از راه غذا می باشد.حتی در صورت نگهداری غذا در درجه حرارت های مناسب، باکتری ها هنوز اما با نرخ کمتری رشد می کنند.برای اطمینان از اینکه رشد باکتری ها به حد خظرناکی نخواهد رسید، غذاهای بالقوه خطرناک/اماده برای خوردن نباید به مدت بیش از 7 روز نگه داری شود.
تاریخ زنی غذاها برای برآورده کردن معیارهای زیر ضروری است:
آماده برای خوردن
بالقوه خطرناک
قرار گرفته در یخچال
نگهداری برای بیش از 24 ساعت
بهترین تجارب برای تاریخ گذاری

بعد از اینکه غذا آماده می شود، ظرف را با نام محصول، تاریخ تولید و آماده کننده آن برچسب زنی نمایید.اطمینان حاصل نمایید که کسی مسئول کنترل تاریخ های ظروف جهت چرخش مناسب غذا و دور ریختن غذاهایی که 7 روز از تولیدشان گذشته است می باشد.(برای مثال سس های آماده، میت لوف، لازانیا، گوشت های پخته، غیره)
نه فقط ایجاد بیماری منتقله از طریق غذا یک احتمال می باشد، بلکه به ازای هر روز که غذا سرو نشده و داخل واحد ذخیره سازی می ماند، کیفیت آن به میزان قابل ملاحظه کاهش می یابد.محصولات غذایی را بیش از حد آماده نکرده و یا بیش از حد نپزید، زیرا این کار منجر به افزایش هزینه های غذاهای اضافی و زایدات می گردد.در بیشتر مواقع، فقط غذا را تا اندازه ای بپزید که تقاضای یک هفته ای را پاسخگو باشد.
استثناهای تاریخ گذاری غذایی
تاریخ گذاری غذایی برای جلوگیری از ایجاد بیماری های منتقله از طریق غذا انجام می شود، هر چند، در این باب استثناهایی هم وجود دارد.فهرست زیر برخی از عمومی ترین غذاهایی که برچسب تاریخ زدن آن ها مشکلاتی بوجود می آورد را معرفی می نماید.آشنایی با این استثناها باعث می شود که گروه آشپزخانه اعتماد نفس بیشتری یافته و با دانستن اینکه تاریخ انقضای کدام غذاها به سر آمده و کدام غذاها محتاج تاریخ گذاری هستند، عملکرد بهتری داشته باشند.
سس سالاد که بطریقه تجاری تولید شده است نیاز به برچسب گذاری ندارد.با این حال، هر سسی که در آشپزخانه رستوران و با دستمالی تهیه می شود باید دارای تاریخ باشد.
گوشت های فرآیند شده تجاری بریده نشده همچون سوسیس، سالامی، بیکن، گوشت خوک، ژامبون، دیگر گوشت های ناهار نیاز به تاریخ زنی ندارند.
خربزه و گوجه فرنگی برش نخورده نیاز به تاریخ گذاری ندارند.
پنیرهای نرم همانند کممبرت، پنیر کپکی، فتا، پنیر ایتالیایی ریکوتا سالاتا و هومبولت فاگ باید برچسب زنی تاریخ باشند.(اغلب پنیرهای نرم باید در مدت یکی دو روز بعد از خرید مصرف گردند)
پنیرهای نیمه نرم مانند گودا،سوییسی، کولبی، آبی، آسادرو، موزارلا، کاسرو، پنیر دانمارکی زرد، جک، پنیر ایتالیایی پرولون، امریکایی فرآیند شده نیاز به تاریخ زنی ندارند.
پنیرهای سختی مثل رومانو، پکورینو، پارمزان، چدار، پنیر سوراخ سوراخ سوییسی نیاز به برچسب زنی ندارند.
اغلب کسانی که با مواد غذایی سر و کار دارند فکر می کنند که نیاز به برچسب زنی تاریخ ندارند، زیرا هر دو روز یکبار تمام محصولات غذایی را به دقت مرور می کنند.با این حال، اگر غذا تاریخ گذاری یا برچسب زنی نشود، چطور گروه آشپزخانه می تواند بخوبی غذا را چرخش دهد؟ به عنوان بازرس سلامت، بازرسی های زیادی را در جاهایی انجام داده ام که غذاهای کپکی قدیمی در منتهی الیه پشتی پستوهای جادار نگهداری می شدند، اما متاسفانه فاقد چرخش مناسب بودند.موضوع فقط این نیست که اگر غذاهای قدیمی وارد بشقاب افراد شوند مشکل ساز هستند، زیرا این امر عملکرد اجرایی ناخواسته و دقیق دپارتمان سلامت را نیز بوجود خواهد آورد.از زایدات اجتناب نمایید، کیفیت غذا را حفظ کنید، از بیماری های منتقله از طریق غذا جلوگیری نمایید.همیشه غذایتان را دارای برچسب تاریخ نمایید.