1-معرفی
میکروارگانیزم ها در هر جای محیط زیست یافت می شوند؛ از خاک و آب گرفته تا غذا و هوا. میکروارگانیزم ها که میکروب هم نامیده می شوند عموما فقط با استفاده از میکروسکوپ دیده می گردند. باکتری ها در اغلب محیط های گرم و مرطوب یافت می شوند و هزاران نوع مختلف دارند. آن ها موجودات تک سلولی هستند که خیلی سریع تکثیر شده و می توانند از طریق غذا، هوا و خون گسترش یابند.

انتقال آلودگی از مسیر هوا، خاک و توده آب یکی از مهمترین حوزه های تولید غذا با مراقبت بالا است. صنایع غذایی، به ویژه، تولید کنندگان محصولات گوشتی خرد شده تلاش دارند تا خود را در معرض سطوح پایینتری از آلودگی هوا قرار دهند. بنابراین، بخش مهمی از مطالعات تجربی و عددی، غلظت آلاینده های ذره ای منتقله از طریق هوا را نشان می دهند که در میان آن ها گونه های مختلف میکروارگانیزم های فاسد کننده غذا نیز یافت می گردند. خطر وقتی افزایش می یابد که هوا با اسپورها و میکروارگانیزم های پاتوژن "غذابرد" آلوده می گردد.
میکروب های هوابرد آلاینده های هوابرد بیولوژیکی هستند که آئروسل نیز نام دارند. از میان آن ها می توان به باکتری ها، ویروس ها یا قارچ ها و توکسین های هوابرد اشاره کرد که از طریق هوا از یک قربانی به دیگری منتقل می شوند. آن ها بدون تماس فیزیکی دست کم باعث التهاب می گردند. این امر وقتی اتفاق می افتد که یک فرد عفونی عطسه می کند، سرفه می کند یا تنفس معمولی دارد. جلوگیری از چنین روش انتقالی سخت است. اساسا، باسیلوس ها، میکروکوکوس ها و استافیلوکوکوس ها میکروارگانیزم هایی هستند که در هوا یافت می شوند.
خاک و آب منابع مهم میکروارگانیزم های فاسد کننده و بیماریزا هستند و برای همین غذاهای خام را باید با آب دارای کیفیت مناسب شستشو داد. در طی فرآیند تهیه غذا، هوا و غبار منابع عمده میکروارگانیزم هستند و می توانند روی کیفیت غذا اثرگذار باشند. باسیلوس سوبتیلیس عموما در خاک پیدا می شود. جدا از این باکتری تثبیت کننده نیتروژن، باکتری های نیتروژن زا، باکتری های نیتروژن زدا و اکتینومایست ها به میزان زیاد در خاک یافت می شوند.
اگرچه اغلب میکروب های منتقله از طریق آب و خاک گیاهان را آلوده می کنند، انواع خیلی کمی واقعا در برابر آن ها مقاومت می کنند. آن هایی که مقاومت می کنند، همانند باکتری های اسید لاکتیک و مخمرها، باید بتوانند خودشان را به مواد گیاهی بچسبانند و برای رشد از آن ها استفاده کنند. هر کسی میکروارگانیزم های طبیعی خود را که روِ، داخل و اطراف بدنش زندگی می کند دارد. این باکتری ها فلورای طبیعی بدن ما شناخته می شوند و بدن ما آن ها را برای ما خوب تشخیص می دهد. تمام ما انسان ها بدون چنین مخلوقاتی قادر به ادامه حیات نیستیم.
2- میکروارگانیزم های هوابرد
باکتری ها، مکانیزم های حرکتی برای هوابرد بودن ندارند. آن ها از طریق ذرات غباری که توسط سازمان های فیزیکی توزیع می شوند پخش می گردند. قطرات کوچک آب تولیدی توسط فرآیندهایی که منجر به تشکیل آئروسل ها می شود نیز می توانند انتقال دهنده باکتری ها باشند. بسیاری از اکتینومایست ها، به ویژه آن ها که در جنس استرپتوکوکوس قرار می گیرند، در این فرایند واقع می شوند. هوا اساسا بستری را برای میکروارگانیزم ها فراهم می کند. در مقایسه با آب یا خاک، میکروارگانیزم های هوا در مقادیر کوچکتری وجود دارند.
باکتری های هوا در دو گروه خوب( غیر بیماریزا) و بد( بیماریزا) قرار دارند. اغلب آن ها خوبند و شمار باکتری های بد چندان زیاد نیست. میکروفلورای هوا می تواند در دو سر فصل مطالعه گردد: درونی و بیرونی.
عوامل زیست محیطی که روی میکروفلورای هوا اثر می گذارند شامل درجه حرارت اتمسفر( با افزایش درجه حرارت از -18 درجه سانتیگراد تا 49 درجه سانتیگراد افزایش فزاینده ای در نرخ مرگ و میر اتفاق می افتد)، رطوبت( رطوبت نسبی بالا و پایین سبب مرگ اغلب میکروارگانیزم ها می شوند) و جریا هوا هستند.
عمده باکتری های هوابرد به جنس باسیلوس، میکروکوکوس، استافیلوکوکوس تعلق دارند، ولی کلا 37 جنس مختلف در هوا شناسایی شده اند. این نتایج نشان می دهند که منابع انسانزاد سهم عمده ای در باکتری های هوابرد دارند. باسیل های گرم مثبت مشتملند بر:
گونه کلستریدیوم
گونه کورنی باکتریوم
باسیل های گرم منفی مشتملند بر:
گونه سالمونلا
گونه اشرشیا
گونه پسودوموناس
گونه باکتروئید
میکروکوکوس های مختلف مثل:وس
میکروکوکوس آنتراکتیکوس، میکروکوکوس لوتئوس، میکروکوکوس لیلا، میکروکوکوس رزئوس، میکروکوکوس اس پی
2-1- غلظت میکروارگانیزم های هوابرد
هوای اطراف ما پر از میکروب است. باکتری ها، قارچ ها، جلبک ها، پروتوزوآها و ویروس ها در هوای جاری شناورند. تعداد میکروب های هوا از 10 تا 10000 در مترمکعب فرق می کند. آن ها براحتی تا 3000 متری و حتی تا 6 میلی ارتفاع هوا پیدا می شوند. مطابق با یافته های یک مطالعه در مارسلیس، غلظت میکروارگانیزم های هوابرد زیست پذیر به گونه زیر بوده است:
باکتری ها: بطور متوسط 791 به اضافه/ منهای 598 در مترمکعب( با متوسط هندسی 536 به اضافه/ منهای 103 باکتری در متر مکعب)
قارچ ها: بطور متوسط 92 به اضافه/ منهای 92 در مترمکعب( با متوسط هندسی 63 به اضافه/ منهای 15قارچ در متر مکعب)
میکروفلورای هوابرد، که دارای افزایش توزیع نرمال لگاریتمی در مارسلیس بود، نشان داد که دارای تغییر پذیری بزرگی است. افزایش باکتری های هوابرد با درجه حرارت و سرعت باد ربط پیدا می کند، در حالی که قارچ های هوابرد با درجه حرارت زیاد می شوند، اما بر مبنای مسیر باد به طرف شهر یا طبیعت، تعدادشان زیاد و کم می گردد. موقعیت جغرافیایی میکروفلورای هوابرد بیرونی در نواحی شهری و طبیعی بررسی شد. شهر/ جزیره مارسلیس از لحاظ کیفی به اندازه کمیت بر روی میکروفلورای هوابرد تاثیر گذاشته بود. مطالعه نشان داد که افزایش میکروارگانیزم های هوابرد جهانی و به ویژه باکتری های گرم منفی در نواحی شهری بیشتر بود.
2-2- مرفولوژی
کلمه باسیل ممکن است برای تشریح باکتری های گرد استفاده شود؛ باسیل ها در بسیاری گروه های طبقه بندی مختلف باکتری ها یافت می شوند. باسیل ها معمولا تنها هستند، اما می توانند ترکیب شده و بصورت باسیل های دوتایی، باسیل های زنجیری و باسیل های کنار هم در آیند.
میکروکوکسی ها سلول های گویچه ای گرم مثبت دارند که محدوده قطری آن ها از 0.5 تا 3 میکرومتر است و عموما در دسته های 4 تایی یافت می شوند. آن ها کاتالیست مثبت، اکسیداز مثبت، اندول منفی و سیترات منفی هستند. میکروکوکوس یک دیواره سلولی سخت دارد که ممکن است 50 درصد توده سلولی را شامل شود. ژنوم میکروکوکوس غنی از گوانین و سیتوزین است، عموما 65 تا 75 درصد محتویات GC است.
میکروکوکسی ها می توانند بخوبی در محیط های آب کم و غلظت بالای نمک رشد کنند. اغلب مزوفیل هستند.( درجه حرارت معتدل را دوست دارند) بعضی ها مثل میکروکوکوس آنتراکتیکوس( که در قطب پیدا می شود) سرمادوست هستند. اگرچه تشکیل اسپور نمی دهند، سلول های میکروکوکوس می توانند در مدت زمان طولانی زنده بمانند: محیط کشت های حفاظت نشده میکروکوکسی خاک بعد از ذخیره در یخچال به مدت 10 سال دوباره زنده شده اند. کار اخیر بوسیله گرین بلت و دیگران بر پایه آنالیز 16S rRN شرح داده است که میکروکوکوس لوتئوس برای حداقل 34000 تا 170000 سال و حتی بیشتر باقیمانده است.
3- میکروارگانیزم های خاک برد:
شواهد کافی وجود دارند که نشان می دهند میکروارگانیزم ها ساده ترین چیزهای زنده هستند که در سیاره ما وجود دارند. انسان برای حضورش نیاز به محصولات گیاهی دارد و محصولات گیاهی به نوبه خود به خاک و میکروارگانیزم های خاک برای تغذیه وابسته اند. دانشمندان از همان ابتدا میکروارگانیزم های آب، هوا، خاک و ... را مطالعه کرده و نقش میکروارگانیزم ها در فرایندهای طبیعی را بررسی کرده اند. آن ها نقش میکروارگانیزم های خاک در رشد و توسعه گیاهان را باور کرده اند. خاک به عنوان منبع اصلی استحصال زایدات آلی از طریق عملکرد میکروبی شناخته می شود و همچنین ذخیره ای غنی از میکروفلورای صنعتی با اهمیت بالای اقتصادی است.
میکروبیولوژی خاک به عنوان شاخه ای از دانش خاک شناخته می شود که در طی نیمه نخست قرن 19 سر بر آورد. سهم قابل توجه این رشته متوجه چند دانشمند است که در حوزه میکروبیولوژی خاک برجسته بوده اند. جی بی بوسینگالت در 1838 نشان داد که گیاهان بنشنی می توانند نیتروژن اتمسفر را تثبیت کرده و محتویات ازت خاک را افزایش دهند. اس ان وینوگرادسکی مد اتوتروفیک زندگی را در میان باکتری ها کشف کرد و انتقال میکروبیولوژیکی ازت و گوگرد را ثابت نمود. او برای نخستین بار باکتری های نیترات زا را جدا کرد و نقش این باکتری ها در نیترات زایی خاک را نشان داد( 1890) بعدا او نشان داد که کلستریدیوم پاستوریاموم دارای زندگی آزاد می تواند نیتروژن اتمسفر را تثبیت نماید( 1893) او پدر میکروارگانیزم خاک شناخته می شود. بی فرانک: الف- در 1880 یک اکتینومایست به نام فرانکیا( دارای همزیستی ریشه ای) را کشف کرد که در ندول های ریشه گیاهان غیر بنشنی انواع آلنوس اس پی و کسورینا در درجه حرارت یخبندان زندگی می کند.ب- او در 1885 اصطلاح میکوریزا را بوجود آورد تا ارتباط همزیستی های قارچی ویژه با ریشه های گیاهان را نشان دهد.( همزیستی میکوریزای A ارتباط بین قارچ ها و ریشه های گیاهان بالاتر را نشان می دهد. در 1889 جنس باسیلوس به ریزوبیوم تغییر نام یافت)
3-1- باکتری های خاک
میکروارگانیزم های مختلف موجود در خاک:
باکتری های تثبیت کننده ازت: با ریشه های بنشن هایی از قبیل شبدر و لوبیای گرگی و درختانی مثل توسکا و اقاقیا همزیستی دارند. در حالی که باکتری ها موی ریشه گیاه در حال رشد را آلوده می کنند، غده های مختلفی ایجاد می شود. گیاهان ترکیبات ساده کربنی باکتری ها را فراهم می کنند و باکتری ها نیتروژن هوا را به شکلی در می آورند که بتواند مورد استفاده گیاه قرار گیرد. وقتی برگ ها و ریشه گیاه تجزیه می شود، نیتروژن خاک اطراف افزایش می یابد. برای مثال: سیانوباکتریا، ریزوبیا.
باکتری های نیترات ساز: آمونیاک را به نیتریت و سپس نیترات تبدیل می کنند. این شکل نیتروژن بیشتر می تواند مورد استفاده علف ها و بیشتر محصولات خام قرار گیرد. نیترات راحت تر از خاک آبشویی می شود. بعضی از کشاورزان از ممانعت کننده های نیترات زایی استفاده می کنند تا فعالیت یک نوع باکتری نیترات ساز را کاهش دهند. در خاک های جنگلی، باکتری های نیترات ساز خفه می شوند. پس عمده نیتروژن بصورت امونیاک باقی می ماند. باکتری های نیترات ساز شامل نیتروزوموناس، نیتروباکتر و نیتروزوکوکوس هستند.
باکتری های نیترات زدا: نیترات را به گازهای ازت یا اکسید نیتروز تبدیل می کنند. نیترات زداها بی هوازی هستند. آن ها در غیاب اکسیژن فعالیت می کنند. پس آن ها در داخل خاک های اشباع یا داخل خاک های متراکم پیدا می شوند. تیوباسیلوس دنیتریفیکنس، میکروکوکوس دنیتریفیکنس و پاراکوکوس دنیتریفیکنس از باکتری های نیترات زدا هستند.
اکتینومایست ها: گروه بزرگی از باکتری ها هستند که در اندام های نخ مانندی مثل قارچ یافت می شوند. آن ها مسئول ویژگی بوی خاکی به تازگی ایجاد شده خاک سالم هستند. اکتینومایست ها ردیف وسیعی از مواد و سوبستره ها را تجزیه می کنند، ولی به ویژه در تجزیه ترکیبات سر سخت( دیر تجزیه شونده) از قبیل کیتین و سلولز مهم هستند و در سطوح پی اچ بالا فعال هستند. قارچ ها در تجزیه این ترکیبات در پی اچ پایین، مهمتر هستند. تعدادی از آنتی بیوتیک ها توسط اکتینومایست هایی از قبیل استرپتومایسس تولید می شوند.
3-2- مثالی از باکتری های تثبیت کننده نیتروژن
ریزوبیاها گروهی از میکروارگانیزم ها هستند که در خاک زندگی می کنند. آن ها باکتری های تک سلولی هستند که تقریبا یک هزارم میلیمتر طول دارند. ریزوبیاها به خانواده باکتری هایی به نام ریزوبیاسه تعلق دارند. باکتری های زیادی در این خانواده قرار می گیرند.
ریزوبیا به گروه ویژه ای از باکتری ها تعلق دارد که با گیاهان بنشنی تشکیل یک ارتباط مفید دو سویه یا همزیستی را می دهند. این باکتری ها نیتروژن هوا( که گیاهان نمی توانند استفاده کنند) را می گیرند و آن را به شکل نیتروژنی به نام آمونیاک، که گیاهان می توانند مورد استفاده قرار دهند، تبدیل می کنند. انزیم نیتروژناز فرآیندی که تثبیت نیتروژن نام دارد را کنترل می کند و این باکتری ها اغلب تثبیت کننده های نیتروژن نام دارند.
ریزوبیاها در خاک های بسیاری منابع طبیعی یافت می شوند. آن ها ممکن است در زمین های کشاورزی یافت شوند؛ جایی که هم در ارتباط با محصولات بنشنی( مثل لوبیای سویا) هستند و هم مرتبط با علف های بنشنی( مثل شبدر) می باشند. معمولا، ریزوبیای زمین های کشاورزی در بذر افشانی با اعمال مایه تلقیح به بیرون بذرها بصورت تشکیلات مایع یا قرص ها مورد مصرف قرار می گیرد.
حضور گونه های متعددی از باکتری های فاسد کننده، مخمرها و کپک ها و پاتوژن های گاهگاهی روی محصولات تازه برای سال های زیادی بررسی شده است. مواردی از شیوع گاستروآنتریت های انسانی در نتیجه مصرف سبزیجات تازه آلوده و تا گستره ای کمتر، میوه ها، گزارش شده است. سالادهای شامل سبزیجات خام به عنوان وسایط نقلیه اسهال مسافرتی، یک بیماری که برخی اوقات یقه توریست ها در کشورهای در حال توسعه را می گیرد، شناخته می شوند. اشرشیا کلی دارای سم داخلی عامل عمده این بیماری است. شیوع سالمونلوزیس انسانی به مصرف گوجه فرنگی، جوانه سویا، طالبی و هندوانه آلوده ربط داده شده است.
3-3- قارچ در خاک
قارچ های خاک منبع عمده غذای کرم های خاکی هستند. گونه های قارچی( کلادوسپوریم کلادوسپوریودس، ریزوکتونیا سولانی، موکور اس پی، تریکودرما ویریده، فوزاریوم نیوال، فلبیا رادیاتا، گلوفیلوم ترابوم، کونیوفورا پوتنا، کوریولوس ورسیکولار) توسط گونه های رشد سریع همانند موکور اس پی و آر.سولان تعقیب می شوند.
3-4- اغلب آنتی بیوتیک های طبیعی از قارچ ها و باکتری های خاک می آیند.
بسیاری از میکروارگانیزم ها قبل از کشف توسط انشان، نقش مهم و طولانی ایفا می کردند. امروزه، خاک به عنوان منبع اصلی استفاده از زایدات آلی تاثیر پذیرفته از فعالیت های میکروبی شناخته می شود و منبعی غنی از میکروفلورای صنعتی با اهمیت اقتصادی فراوان می باشد. باکتری ها و قارچ های خاک با هضم و بازیافت مواد گیاهی مرده از قبیل دانه ها و بذرها زندگی می کنند. این مواد عموما غنی از کربن و فقیر از ازت هستند. اغلب آنتی بیوتیک ها پلیمرهای غنی از کربن هستند که توسط آنزیم ها ساخته می شوند. بلوک های ساختمانی این پلیمرها، اغلب دقیقا همان چیزی است که چربی های اشباع را می سازد. آنتی بیوتیک ها چیزهایی نیستند که به راحتی در میکروب ها یافت شوند. باکتری هایی از جنس باسیلوس اساسا در خاک هستند و بسیاری از ترکیبات آنتی بیوتیکی که به گستردگی مطالعه شده اند را تولید می نمایند. برای مثال، باسیلوس سوبتیلیس بیش از 75 آنتی بیوتیک شناخته شده را تولید می کند که غالبا دارای پپتیدهای حلقوی کوچک هستند، اما شامل آنتی بیوتیک های فسفولیپید، لیپوپپتید و قندی آمینی هم می باشند. فرض شده است که باکتری های تولید کننده آنتی بیوتیک از جنس باسیلوس و استرپتومایسس هستند و آنتی بیوتیک ها پپتیدهایی هستند که از رشد باکتری های گرم مثبت ممانعت به عمل می آورند.
4- میکروارگانیزم های منتقله از طریق آب
محیط های آبی فراوانی وجود دارند که شامل برکه های آب شیرین، رودخانه ها، چالاب ها، دریاچه ها، رودخانه ها، باتلاق ها، دریاچه های شور که تا سه برابر اقیانوس ها نمک دارند می باشند. میکروب ها در لجن بیش از حد رشد کرده، جداره لوله ها و اقیانوس های بازی که مواد مغذی حمایت گر رشد میکروارگانیزم ها را دارند رشد می کنند. میکروب ها از جریاناتی با اکسیژن فراوان گرفته تا گنداب های تیره بی اکسیژن رشد می کنند. در برکه ها یک اکوسیستم غنی رشد و نمو میکروبی جهت زندگی میکروبی وجود دارد و شامل باکتری های صورتی و سبز و جلبک ها، کاهنده های سولفات و تولید کننده های متان می باشد. بسیاری از میکروب ها در ته نشست های کف دریاچه ها و رودخانه ها زندگی می کنند. بسیاری از میکروب ها فقط در غلظت های بالای نمک زنده می مانند. بزرگترین جای آبی زمین اقیانوس است. اقیانوس ها 71 درصد سطح زمین را تشکیل می دهند و مسئول تولید حدود نیمی از ارگانیزم های دنیا هستند. این ها شامل گیاهان، حیوانات، میکروب ها و قارچ ها هستند. اغلب زندگی های اقیانوسی در سطح آن ها و در مجاورت نور خودشید در حال جریان است. زیر 25 متر، نور کمی وجود دارد و تولید نسل و زندگی کم می شود. با کم شدن نور، با آب های عمیق تر سردتر روبرو می شویم که از زندگی های کمی حمایت می کنند. زیر 50 متر، درجه حرارت به کمتر از 10 درجه سانتیگراد می رسد.
4-1- میکروارگانیزم هایی که در آب پیدا می شوند: آب سکونتگاه انواع مختلفی از میکروارگانیزم ها شامل باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و پروتوزوئرها است. کامپیلوباکتر، کلرا، کریپتوسپوریدیوم، اشرشیا کلی، ژیاردیا، هپاتیت، لژیونلا، انگل های پروتوزوآیی، سالمونلا، شیگلا، در آب یافت می شوند.
4-1-1- مرفولوژی
4-1-1-1- کامپیلوباکتر: این باکتری هوادوست کوچک گرم منفی بوده و اسپور تشکیل نمی دهد. آن ها به شکل گرد و مارپیچی پیدا می شوند و از دیگران به سبب جنبندگی سریع و ناگهانی مشخص می شوند. شکل مارپیچی در محیط کشت های جوان پیدا می شود و شکل گرد در محیط کشت های کهنه دیده می شود. مثال ها: کامپیلوباکتر ججونی، کامپیلوباکتر کلی، کامگیلوباکتر لاریدیس
4-1-1-2- ویبریو کلرا: این باکتری گرم منفی شبیه ویرگول است. ویبریو کلرا بی هوازی اختیاری است و دارای تاژگ در یک قطب سلول است. ویبریو کلرا که سبب وبا می شود، نخستین بار در 1851 توسط فیلیپو پاکینی، اندام شناس ایتالیایی، جداسازی شد.
4-1-1-3- کریپتوسپوریدیوم: دو گونه هستند که از لحاظ مرفولوژیکی توسط میکروسکپ های نوری غیر قابل تشخیص هستند. نام آن ها کریپتوسپوریدیوم هومینیس و کریپتوسپوریدیوم پارووم می باشد. اندازه ااکیست ها 4 تا 6 میکرومتر است. آن ها مدور یا بیضوی هستند.
4-1-1-4- ژیاردیا: دو مرحله مرفولوژیکی وجود دارد: تروفوزوآیت و کیست.
تروفوزوآیت شبیه گلابی است؛ با قسمت قدامی پهن و قسمت خلفی باریک. 10 تا 12 میکرون طول و 5 تا 7 میکرون عرض دارد. از دو طرف قرینه است و دو هسته دارد. نسبتا تخت است. یک دیسک بزرگ مکنده در سمت قدامی شکمی دارد که به منظور چسبیدن انگل به موکوس میزبان مورد استفاده قرار می گیرد. تروفوزوآیت دو بدن میانه و چهار جفت تاژک هم دارد( قدامی، دمی، خلفی و شکمی)
کیست ژیاردیا لامبلیا شبیه تخم مرغ است و 8 تا 14 میکرون در 7 تا 10 میکرون است. بعد از تشکیل کیسه، هر اندامک دو تا می شود. پس هر کیست شامل چهار هسته، چهار بدن میانه، هشت جفت تاژک می گردد. هر چند این اندامک ها در الگوی واضحی قرار ندارند. موقع باز شدن کیسه، هر کیست دو تروفوزوآیت تولید می کند.
4-1-1-5- هپاتیت: در زمره کوچکترین و از لحاظ ساختمانی ساده ترین ویروس های حیوانی RNA هستند. ویریون، احاطه شده نیست و با قطر 27 الی 32 نانومتر، کل پروتئین و RNA ویروسی را شامل می شود. آنالیزهای صورت گرفته با میکروسکوپ الکترونی ذراتی با تقارن بیست وجهی را نشان می دهد، هر چند جزئیات ساختمانی تمیز داده نمی شود. از لحاظ ریخت شناسی، ذرات ویروس هپاتیت A از دیگر پیکورناویروس ها قابل تمیز دادن نیستند.
5- قارچ: این ها گروه متنوعی از ارگانیزم ها هستند که به قلمرو اومیکوتا تعلق دارند. این قلمرو 5 شاخه دارد که عبارتند از: آسکومیکوتا، بازیدیومیکوتا، زیگومیکوتا، کیتریدیومیکوتا، گلومرومیکوتا. از لحاظ تقسیم بندی عملی، قارچ ها در دو گروه تقسیم بندی می شوند: قارچ های رشته ای که کپک یا مخمر نام دارند و قارچ ها. بعضی از قارچ ها اساسا با زندگی های آبزی خو گرفته اند و بنابراین بطور طبیعی در آب یافت می شوند. این قارچ ها "زئوهاگ" هستند و بسیاری از آن ها به چیتریدیومیکوتای رشته ای تعلق دارند. قارچ های متعلق به دیگر رشته های اومیکوتا اساسا به محیط زیست های خشکی خو گرفته اند.
5-1- مرفولوژی:
قارچ ها از رشته هایی به نام هایفا تشکیل شده اند. سلول های آن ها طولانی و نخ مانند است و انتها به انتها متصل شده است. به خاطر ارتباط پراکنده سلول های آن ها، به بدن ارگانیزم نام ویژه میسلیوم را داده اند که اصطلاحی است که به کل بدن قارچ اطلاق می شود. موقعی که هایفای تولید مثل کننده تولید می شود، آن ها تشکیل یک ساختمان بزرگ سازماندهی شده را می دهند که اسپوروکارپ یا قارچ نامیده می شود. این فقط برای رهایش اسپورها و نه زندگی تولید می شود و بخش رشد کننده قارچ است.
علاوه بر رشته ای بودن، سلول های قارچی اغلب هسته های متعدد دارند. در چیتریدها و زیگومایست ها، سلول ها سنوسیتیک هستند و بین سلول های ویژه آن ها تفاوتی دیده نمی شود. حضور کیتین در دیواره سلولی، جنبه دیگر قارچ را به معرض نمایش می گذارد. کیتین اضافه گر سختی بوده و حمایت ساختمانی سلول های نازک قارچ ها را به عهده دارد. کیتین قارچ های تازه را ترد می سازد. اغلب قارچ های موجود در قلمرو تاژک ندارند. ساختمان ها کاملا فاقد تمام مراحل چرخه زندگی آن ها هستند.
5-1-1- آسکومایکوتا: آسکومایکوتا شاخه ای از قلمرو قارچ ها است و همراه بازیدیومایکوتا تشکیل زیر قلمرو دیکاریا را می دهد. اعضای آن عموما قارچ های کیسه ای نامیده می شوند. آن ها با بیش از 64000 گونه بزرگترین شاخه قارچ ها هستند. سیمای معرف این گروه قارچی، کیسه هاگ است؛ جایی که اسپورهای بی حرکت میکروسکپی به نام آسکواسپور تشکیل می شوند. آسکومایست ها گروه تک تبار هستند.
5-1-2- زیگومایکوتا: زیگوسپور مشخصه ویژه زیگومایکوتا است. زیگوسپورها بعد از همجوشی هایفای ویژه ای به نام گامتانجیا در طی چرخه جنسی، با یک زیگوسپورانجیوم تشکیل می شوند. به ازای هر یک عدد زیگوسپورانجیوم یک زیگوسپور تشکیل می شود. بر مبنای این نسبت یک به یک، اصطلاحات اغلب در جای هم قابل استفاده هستند. زیگوسپور بالغ اغلب دیواره ضخیمی دارد و قبل از جوانه زنی و رویش، وارد دوره نهفتگی اجباری می شود. گمان می رود که اغلب زیگومایکوتاها چرخه زندگی زیگوتیک یا هاپلونتیک دارند. بنابراین فقط فاز دو تایی در زیگوسپور اتفاق می افتد. هسته زیگوسپورها در هنگام جوانه زنی دچار تقسیم کاهشی می شوند، ولی این فقط در مدل اوکاریوت فیکومایسس بلکسلینوس، از لحاظ ژنتیکی، تشریح شده است.
نتیجه گیری
میکروارگانیزم ها نقش کلیدی در نگهداری زندگی در زمین، تثبیت گازها، تجزیه گیاهان مرده و مواد حیوانی به مواد ساده تری که در شروع زنجیره غذایی مورد استفاده قرار می گیرند ایفا می کنند. بیوتکنولوژیست ها می توانند از فعالیت های مفید انسانی میکروب ها، همانند تولید دارو، آنزیم و غذا بهره ببرند. آن ها برای تجزیه فاضلاب و مواد سمی دیگر به موادی ایمن هم مورد استفاده قرار می گیرند. هر چند، پاتوژن های مشروح در بالا و انواعی از امراض ایجاد شده توسط آن ها واضح می سازند که آن ها عوامل بیماری های مختلف هستند و عوامل عفونی آن ها نه فقط از طریق آب آلوده و غذای فاسد انتقال می یابند، بلکه همچنین از راه هوای همه جا حاضر منتقل شده و مردم با سیستم ایمنی ضعیف را در زمره اولین قربانیان قرار می دهند. کنترل این پاتوژن های هوابرد، اب برد و خاک برد مهم است و سازمان هایی همانند سازمان جهانی بهداشت از بروز و شیوع آن ها مراقبت می کنند. بسیاری از رخنه های مراقبتی شناخته شده و کنترل آن ها، چالش جدی و جدید علوم است. چسبیدن سخت به مقررات و دیگر استانداردها لازمه اساسی حفاظت از بهداشت است و استفاده از آنتی بیوتیک ها لازم و ضروری می باشد.
نکته : در صورت تمایل به اخذ مشاوره تلفنی از قوانین مشاوره  کسب اطلاع نمایید.