نتایج آزمون کمپوست( کد 0570)
نتایج این آزمون به ارزیابی کیفیت کمپوست به عنوان یک منبع کشاورزی یا باغبانی کمک می کند.
پی اچ-پی اچ کمپوست نهایی باید نزدیک 7 باشد.مقادیر زیر 6 و بالای 8 نشان دهنده این است که یا در مواد شروع کننده یا فرآیند کمپوست و یا هر دو ایراداتی وجود دارد.
نمک های محلول(هدایت الکتریکی)-هدایت الکتریکی یا ای سی اندازه نمک های محلول موجود در کمپوست بر مبنای نسبت وزنی یک به پنج کمپوست به آب است.از آنجا که نمک های محلول الکتریسیته را هدایت می کنند بر حسب هدایت الکتریکی شناور بیان می شوند.نمک های محلول کمپوست معمولا مقادیری بین یک و ده میلی مهوس بر سانتیمتر دارند.هرچند مقادیر قابل پذیرش بر پایه استفاده مورد علاقه از کمپوست تعیین می گردد.
دانسیته جرمی-تعیین دانسیته جرمی اجازه تبدیل اطلاعات مواد مغذی را به یک پایه حجمی می دهد(شکلی که کمپوست دست کاری می شود)کمپوست دریافتی به یک استوانه حجمی دهانه پهن هدایت می شود.سپس به آرامی به هم زده می شود و به آهستگی توسط شیر به سطح تراز هدایت می گردد.حجم و جرم آن فراهم می گردد.سپس خشک شده و وزنش دوباره بدست می آید.سپس جرم به ازای واحد حجم مرطوب و خشک می تواند معین شود.
درصد جامدات و محتویات رطوبت-درصد جامدات و محتویات رطوبت حالتی که نمونه توسط آزمایشگاه دریافت می شود را لحاظ کرده و ممکن است اهمیت محدودی داشته باشد.کمپوست شامل درصد بالایی از مواد آلی ظرفیت نگهداری آب و رطوبت زیاد خواهد داشت.
اگر کل ظرفیت نگهداری آب شناخته شود, ممکن است محتویات رطوبت بهتر تعیین گردد.مواد شامل محتویات رطوبت کمتر از 40 درصد ظرفیت نگهداری آب ممکن است بر رطوبت ناکافی موجود در توده تا نهایی نمودن کمپوست دلالت کند.در محتویات رطوبت بیش از 80 درصد ظرفیت نگهداری آب ,اکسیژن ناکافی ممکن است برای نهایی کردن کمپوست در دسترس باشد.
مواد آلی-محتویات مواد آلی اندازه مواد با پایه کربن را نشان داده و عموما بصورت درصد وزن خشک بیان می شود.مواد آلی با تلفات حرارتی در 550 درجه سانتیگراد تعیین می شود.مقدار مواد آلی در نمونه کمپوست به طبیعت مواد شروع کننده و درجه تجزیه بستگی دارد.اغلب کمپوست ها مواد آلی 25 تا 40 درصد دارند.
مقداری برای محتویات ماده آلی ایده آل برای کمپوست نهایی وجود ندارد.بطور معمول, اگر تمامی مواد آلی دخیل در تجزیه بیوشیمیایی مواد خام ایده آل باشند, درصد مواد آلی نهایی سی درصد وزنی خواهد بود.باقیمانده هفتاد درصد مواد معدنی و خاکستر است.
نیتروژن-کمپوست می تواند منبع مهم نیتروژن باشد.نیتروژن بصورت آلی,نیتروژن نیتراته و نیتروژن آمونیاکی آنالیز می شود.اندازه گیری کل محتویات نیتروژن و مقادیر رایج نیتروژن نیتراته و نیتروژن آمونیاکی کمپوست در زیر می آید.
کل نیتروژن-غالب کمپوست ها حاوی حدود یک درصد نیتروژن بر پایه وزن خشک(تقریبا 7 پوند بر یارد مکعب) می باشد.این معنا می دهد که کاربرد 50 تن خشک بر اکر هزار پوند نیتروژن را بر هر اکر خواهد افزود.تنها بخش جزیی از این نیتروژن در دسترس محصول سال اول قرار خواهد گرفت.در یک کمپوست نهایی(عمل آوری شده) معمولا می توان فرض کرد که حدود 10 درصد کل نیتروژن در طی سال کاربرد در دسترس قرار خواهد گرفت.
کل نیتروژن بین 0.75 درصد و 2.5 درصد معمول است.مقادیر زیر این محدوده اغلب بر محتویات معدنی بالای کمپوست (ماده آلی کمتر از بیست درصد) دلالت دارد.این امر ممکن است بر این دلالت کند که کمپوست با خاک رقیق شده بوده است و یا اینکه فرآیند کمپوست تا مرحله پیشرفته جلو رفته است و یا اینکه مقداری ماده خاکی در دستورالعمل کمپوست اولیه گنجانیده شده است.مواد اولیه آغاز گر واکنش که ازت کم دارند هم عامل دخالت کننده هستند.محتویات نیتروژن بالای 2.5 درصد در غالب اوقات با مقادیر بالای ماده آلی (بیش از 60 درصد) ارتباط دارند و یا با اجزای آغاز گر فرآیند که غنی از ازت هستند مرتبطند.ارزیابی دیگر مقادیر آزمایش و دانستن تاریخچه کمپوست و ظاهر آن نشان می دهد که کدام این شرایط وجود دارند.
نیتروژن آلی
نیتروژن آلی کسری از نیتروژن کل است که از لحاظ شیمیایی با شکل غالب کربن ارتباط دارد.در کمپوست رسیده , اغلب نیتروژن کل موجود باید بصورت آلی باشد.میزان نیتروژن آلی با کسر اشکال معدنی نیتروژن; نیتروژن نیتراته و نیتروژن آمونیاکی, از نیتروژن کل تعیین می شود.ارزیابی میزان دسترسی به نیتروژن برای یک محصول در حال رشد مشکلتر است.
نیترات و آمونیم
نیتروژن نیتراته و نیتروژن آمونیم اشکال معدنی عمومی نیتروژن کمپوست هستند.یک ویژگی کمپوست های در نزدیکی تکمیل تولید نیتروژن نیتراته است.این ممکن است بر این دلالت کند که نیتروژن مازادی که برای تجزیه بعدی ماده کربنی مورد نیاز است ممکن است موجود باشد.مقادیر نیتروژن به زیادی 1000 میلی گرم بر کیلوگرم معمول هستند.این نیتروژن برای گیاهان به سادگی در دسترس است اما اگر استفاده نشود براحتی نشت می کند.
مقادیر نیتروژن آمونیم در کمپوست سازی که به خوبی مدیریت می شود معمولا کم(زیر 100 میلی گرم بر کیلوگرم) است.مقادیر بالا ممکن است بر هوادهی ضعیف, شرایط فوق العاده مرطوب ,حضور مواد آغاز گر واکنش غنی از نیتروژن و یا وجود ترکیب فعال تجزیه شونده دلالت کند.مقادیر بالای نیتروژن آمونیاکی در پی اچ های بالا می تواند به از دست رفتن نیتروژن بصورت گاز منجر شود.استفاده از چنین کمپوست هایی در مقادیر زیاد می تواند به شدت به آسیب به گیاهان حساس منجر شود.
کل کربن:کل کربن معیاری از کل کربن آلی و معدنی در نمونه کمپوست است.به استثنای کمپوستی که پی اچ بالای 8.3 دارا باشد و یا به عنوان محتوی کربنات شناخته شود,اساسا کل کربن کمپوست به شکل آلی است.عموما ماده آلی کمپوست شامل حدود 54 درصد کربن آلی بصورت وزنی است و ممکن است از درصد ماده آلی محاسبه شود.
نسبت کربن به ازت-نسبت کربن به ازت نسبت کل کربن به کل نیتروژن است.یک دستورالعمل عمومی کمپوست ممکن است با نسبت کربن به ازت حدود 30(30 قسمت کربن به یک قسمت ازت) آغاز شود.با پیشرفت کمپوست, میکروب های ترکیب از مواد کربنی به عنوان منبع اصلی انرژیشان استفاده می کنند و با اکسید کردن آن گاز دی اکسید کربن آزاد می کنند.با فرض اینکه نیتروژن در یک توده خوب هوادهی شده مرطوب تبدیل می شود(بصورت گاز یا نشت هدر نمی رود), با گذر زمان نسبت کربن به ازت کم می شود.وابسته به طبیعت مواد آغاز گر واکنش, یک نسبت نهایی 15 تا 20 عموما بر یک محصول نهایی شده(عمل آوری شده) دلالت می کند.همچنان که در مورد کل نیتروژن بیان گردید, یک ارزیابی از دیگر مقادیر آزمایش و دانشی از تاریخچه کمپوست و ظاهر آن می تواند نسبت کربن به ازت را تفسیر نماید.
درشت مغذی ها-تمامی فسفر,پتاسیم,کلسیم و منیزیوم ماحصل هضم اسیدی هستند.نتایج بر حسب درصد وزن خشک, درصد مرطوب(گرفته شده) و درصد حجمی مرطوب(گرفته شده) گزارش می شوند.مقادیر بر کل مواد مغذی نمونه کمپوست گواهی می دهند.تخمین زده شده که 50 درصد فسفر,کلسیم و منیزیوم و 85 درصد پتاسیم در اولین فصل کاربرد در دسترس هستند.
ریزمغذی ها-بر,روی,مس و آهن بر حسب وزن خشک و میلی گرم بر کیلوگرم گزارش می شوند و بر کل مقدار مواد مغذی نمونه کمپوست دلالت می نمایند.آگاهی کمی در تفسیر اهمیت این مقادیر در کمپوست در دست است.
فلزات سنگین-سرب, نیکل, کادمیوم و کرم بصورت وزن خشک میلی گرم بر کیلوگرم گزارش می شوند و دلالت بر این دارند که میزان فلزات نمونه کمپوست چقدر است.مقررات حکومتی فلزات سنگین کمپوست از اطلاعیه های ایالتی و فدرال مربوط به مواد ویژه مغذی اخذ شده است.فلزات سنگین ویژه روی گیاهان اثر سمی دارند و در این زمینه بعضی گیاهان از برخی دیگر حساس ترند.هرچند آگاهی کمی از تفسیر مقادیر فلزات سنگین کمپوست در دسترس است.