مزایای تندرستی آب معدنی چیست؟(کد 0015)
آب معدنی از منابع زیر زمینی می آید. بر خلاف آب آشامیدنی معمولی، آب معدنی فرآیند شیمیایی را طی نمی کند.
همچنان که از نام بر می آید، آب معدنی شامل مقادیر بالایی مواد معدنی است که از میان آن ها می توان، به ویژه، به منیزیوم، کلسیم و سدیم اشاره کرد. ولی آیا آب معدنی از آب آشامیدنی بهتر است و اگر "بله"، مزایای آن چیست؟

این متن، بعضی از مزایای تندرستی محتمل مرتبط با آب آشامیدنی معدنی شرح می دهد.
آب معدنی در برابر آب معمولی
مردم، اغلب، آب معدنی را به سبب مزایای محتمل تندرستی انتخاب می کنند.
تمام موجودات زنده احتیاج به آب دارند تا زنده بمانند. آب نه تنها از عملکردهای فیزیکی ضروری حمایت می کند، بلکه همچنین مواد مغذی حیاتی بدن را که بدن قادر به تولید آن ها نیست فراهم می آورد.
در حالی که اغلب مردم ایالات متحده به آب آشامیدنی تمیز دسترسی دارند، خیلی از مردم آب معدنی بطری شده را می پسندند. این امر به خاطر خلوص و مزایای تندرستی بالقوه آب معدنی می باشد.
فرق آب معدنی و آب معمولی چیست؟ بر پایه شواهد موجود، اختلاف خیلی قابل ملاحظه نیست.
هر دو نوع مواد معدنی دارند و درجاتی از فراِیند را طی می کنند. با این حال، همانطور که از تعریف هم بر می آید، آب معدنی باید شامل مقدار ویژه ای از مواد معدنی باشد و فرآیند بطری کردن در مبدا انجام گیرد.
ما در زیر اختلاف آب شیر و آب معدنی را شرح می دهیم.
آب شیر
شیر آب خانگی دارای منبع سطحی یا زیر زمینی است.
در ایالات متحده امریکا، آب شیر باید استانداردهای قانون آب آشامیدنی سالم تصویب شده توسط سازمان حفاظت از محیط زیست را برآورده کند. این استاندارد تعداد آلاینده های موجود در آب شیر خانه را محدود می کند.
تامین کننده های آب عمومی آب را از منبع به تصفیه خانه ها منتقل می کنند؛ جاهایی که ضد عفونی شیمیایی صورت می گیرد. در نهایت ، آب تمیز از طریق سیستم لوله های زیرزمینی به خانه ها منتقل می شود.
آب شیر شامل مواد معدنی افزوده شده شامل کلسیم، منیزیوم و پتاسیم است. آب سخت شیر مواد معدنی بیشتر دارد. این آب برای تندرستی مفیدتر است. با این حال، مواد معدنی آب سخت رسوب کرده و ضمن ایجاد خوردگی لوله ها، جریان را محدود می کنند.
همچنین، علیرغم کوشش های تامین کننده های آب عمومی، آلاینده های لوله های زنگ زده و یا دارای نشت می توانند آب آشامیدنی را آلوده کنند.
آب معدنی
آب معدنی از منابع زیرزمینی طبیعی و چشمه های معدنی می آید. این همان دلیلی است که باعث می شود محتویات معدنی آب معدنی از آب شیر بیشتر باشد.
مطابق با سازمان غذا و دارو، آب معدنی باید دارای حداقل 250 قسمت در میلیون جامدات محلول کل باشد. سازمان غذا و دارو افزودن مواد معدنی به محصولات تولید کننده ها را قدغن کرده است.
مواد معدنی که اغلب در آب های معدنی وجود دارند عبارتند از:
کلسیم
منیزیوم
پتاسیم
سدیم
بی کربنات
آهن روی
بر خلاف آب شیر، آب معدنی در منبع بطری می شود. بعضی از مردم آب معدنی را به خاطر خلوص و فقدان رویه های ضد عفونی شیمیایی ترجیح می دهند.
هر چند، آب معدنی ممکن است بعضی از فرآیندها را طی کند. این ها می توانند شامل افزودن یا حذف گاز دی اکسید کربن یا حذف مواد سمی از قبیل ارسنیک باشند.
دی اکسید کربن از اکسیداسیون پیشگیری می کند و رشد باکتریایی در آب معدنی را محدود می کند. آب بطور طبیعی کربناته شده دی اکسید کربن را از منبع می گیرد. تولید کننده ها می توانند آب را پس از استخراج دارای دی اکسید کربن نمایند.
بخش بعدی 5 مزیت بالقوه آب آشامیدنی معدنی را تشریح می کند:
1- منبع منیزیوم
آب معدنی بطری شده و آب شیر می توانند منبع منیزیوم باشند. این ماده مغذی نقشی حیاتی در تنظیم فشار خون، سطح قند خون، عملکرد اعصاب ایفا می کند.
بعضی از منابع از دیگران منیزیوم بیشتر یا کمتر دارند. وابسته به منبع، مقدار منیزیوم آب می تواند از کمتر از 1 تا بیش از 120 میلیگرم در لیتر باشد.
میزان روزانه توصیه شده منیزیوم بصورت زیر است:
310 تا 320 میلیگرم برای خانم های بالغ
400 تا 420 میلیگرم برای آقایان بالغ
مطابق با یافته های اداره مکمل های رژیمی، اغلب مردم ایالات متحده کمتر از مقادیر توصیه شده منیزیوم مصرف می کنند. در زیر برخی از نشانه های کمبود منیزیوم را می بینید:
از دست دادن اشتها
خستگی
ضعف عضلانی
تهوع و استفراغ
نقص جدی ممکن است که موارد زیر منجر شود:
کرختی یا مور مور شدن
گرفتگی ماهیچه
پایین آمدن سطوح کلسیم یا پتاسیم

تغییرات خلق و خو

ضربان قلب نامنظم

حمله

• 1- پایین آوردن فشار خون

سطوح پایین منیزیوم ممکن است در ایجاد فشار خون بالا، مشکل گرفتگی قلب و شرایطی که سبب ضربان های نامنظم قلب می شود تاثیر گذار باشد.

آب های معدنی غنی از منیزیوم ممکن است خطر بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهند.

مطالعه کوچک مقیاس در سال 2004 در 70 فرد بالغ دارای فشار خون روی حد مرزی با سطوح پایین منیزیوم نشان داد که نوشیدن یک لیتر آب معدنی روزانه فشار خون را پایین می آورد.

• 2- تنظیم جریان خون

آب معدنی ممکن است شامل مقادیر بالایی کلسیم، منیزیوم و پتاسیم باشد. همه این ها جریان خون را بهتر می کنند.

کلسیم برای ساخت و نگهداری استخوان های قوی خوب است. کلسیم نرخ و ریتم ضربان قلب را هم تنظیم می کند.

• 3- قوی کردن و استحکام بخشیدن به استخوان ها

کلسیم آب معدنی به ایجاد استحکام استخوان ها کمک می کند. وقتی بافت استخوانی خراب می شود، بدن استخوان جدیدی را در جای استخوان قبلی می نشاند.

در سنین نوجوانی، تجدید استخوان جدید سریعتر از تخریب استخوان قدیمی صورت می گیرد. هر چند، بعد از سن بیست سالگی، از دست رفتن استخوان می تواند بر تشکیل آن پیشی بگیرد و منجر به تشکیل استخوان های ترد و ضعیف گردد.
تمرینات منظم و رژیم غذایی سرشار از کلسیم می توانند استخوان ها را محکم ساخته و جلو آسیب های استخوانی را بگیرند.
در سال 2017 مقایسه ای بین جذب کلسیم از طریق شیر، مکمل های کلسیم و آب معدنی صورت گرفت. مطالعه کنندگان به این نتیجه رسیدند که آب معدنی دارای کلسیم بالا، در واقع، منبع کلسیم بدن را بهبود می بخشد.
منیزیوم هم از قدرت استخوان ها حمایت می کند. نتایج مطالعه بزرگ مقیاس کوهورت 2014 حاکی از آن است که خانم های مسن تر با ورودی منیزیوم بالا، بیش از 422.5 میلی گرم در روز، تراکم استخوان بیشتری از آن هایی داشتند که ورودی مواد معدنیشان پایین تر بود.

• 4- بهبود سلامت جهاز هاضمه

وجود منیزیوم کافی در رژیم غذایی می تواند مانع یبوست شده و تندرستی سیستم هضم را بهبود بخشد.
منیزیوم آب را به داخل روده ها کشیده و قوام مدفوع را بهبود می بخشد. منیزیوم ماهیچه های روده را شل کرده و از حرکات منظم روده حمایت می کند.

مطابق با یافته های مطالعه کنترل شده تصادفی، آب معدنی آشامیدنی دارای سولفات منیزیوم و سولفات سدیم منجر به حرکات روده ای مکررتر و کیفیت بهبود یافته زندگی در میان مردم دارای یبوست می گردد.

خطرات
آب معدنی عموما برای آشامیدن سالم است.پژوهش های خیلی کمی حاکی از اثرات منفی تندرستی بلافاصله مرتبط با نوشیدن آب معدنی محض می باشند.

آب معدنی کربناته شامل اسید کربنیک است که می تواند سبب سکسکه یا نفخ شود.

هر چند، آب های معدنی و آب های دیگر بطری شده ممکن است شامل آلاینده های ویژه باشند. وفق تعریف، آب معدنی باید شامل مقادیر حداقلی از میکروب ها باشد.

بنابراین، آب معدنی نمی تواند همان فرآیند ضدعفونی آب شیر را طی کند، زیرا در مبدا بطری می شود؛ لذا محدوده میکروب ها می تواند گسترده باشد.

سمیت پلاستیک

خیلی از ظروف پلاستیکی شامل بیسفنل A یا BPA هستند. این ماده شیمیایی می تواند در عملکردهای معمولی هورمونی تداخل ایجاد کند.

میکروپلاستیک ها، ذرات کوچک پلاستیکی، ملاحظه بالقوه دیگر هستند. دانشمندان میکروپلاستیک ها را در غذاها و نوشیدنی ها، محصولات دریایی، آبجو و نمک خوراکی پیدا کرده اند.

در 2018، پژوهشگران یک بررسی سازمانی از اطلاعات جاری در باره سمیت پلاستیک را منتشر کردند. در حالی که آنها متذکر شدند که پژوهش های بیشتری مورد نیاز است، نویسندگان گزارش دادند که میکروپلاستیک های آب معدنی های بطری شده دارای خطر تندرستی نیست.

آب کربناته روی دندان ها اثر گذاشته و به آن ها آسیب می رساند

آب کربناته یا گازدار می تواند به مینای دندان آسیب وارد کند.

آب کربناته پی اچ کمتر از آب معمولی دارد. این امر آن را تا حدودی اسیدی می سازد. مطابق با یافته های اخیر، در ساختار آزمایشگاهی، آب گاز دار تولیدی توسط گازدار کننده سودا به میزان قابل ملاحظه ای سختی مینا را کاهش می دهد.
هر چند، هنوز، آب کربناته شده تاثیری کمتر از سودای آشامیدنی روی دندان دارد. یک مطالعه نشان داده است که هم آب معدنی محض(ساده) و هم آب معدنی طعم دار شده تاثیری کمتر از سودا روی مینای دندان دارند.

ملاحظات زیست محیطی

اثر عمده آب معدنی روی محیط زیست به ظرف آن ربط دارد. تولید بطری های پلاستیکی در حجمی انبوه سبب آلودگی شده و مشکلات جدی برای محیط زیست ایجاد می کنند.

در مطالعه 2016، اثرات زیست محیطی مختلف تصفیه آب معمولی، آب معدنی بطری های پلاستیکی و آب معدنی بطری های شیشه ای را بررسی کردند.

آن ها فهمیدند که روش های فرآیندی آب شیر مطلوبترین اختیار است. متخصصین، همچنین، متذکر شدند که بطری های شیشه ای تولیدی بیشترین مواد خام را مصرف کرده و نیاز به بیشترین انرژی دارد.

چشم انداز

آب معدنی گازدار شده آشامیدنی ممکن است به مینای دندان آسیب برساند.

آب معدنی شامل مقادیر زیادی منیزیوم، کلسیم، سدیم و دیگر مواد معدنی مفید است.

مطالعات حاکی از آن هستند که آب معدنی آشامیدنی ممکن است مزایای تندرستی داشته باشند، هرچند پژوهش های کمی بطور مستقیم به بهتر بودن آن ها نسبت به آب شیر اشاره می کنند.

مردمی که می خواهند آب معدنی بخرند می توانند آن را از سوپرمارکت ها خریداری کرده و یا نسبت به ابتیاع آن لاین اقدام نمایند.

همچنین، در امریکا، سازمان حفاظت از محیط زیست مقررات سختگیرانه ای را در مورد کیفیت آب شیر اعمال می کند تا اطمینان حاصل نماید که میکروارگانیزم های مضر در آن وجود ندارد. آب شیر دارای مواد معدنی افزودنی نیز هست، که آن را گزینه ای ارزانتر از آب معدنی می سازد.

آب معدنی گازدار آشامیدنی ممکن است سبب برخی از فرسودگی های دندانی شود؛ البته نه به گستره نوشابه های شیرین شده با قند همانند سودا.

محتویات معدنی آب شیر بر مبنای جایی که منبع تامین آب است فرق دارند. مردم ایالات متحده می توانند گزارش های کیفیت آب سازمان حفاظت از محیط زیست را از روی ایالت چک کنند. این گزارش های سالانه شامل آگاهی هایی در باره منبع آب، سطح آلودگی، محتویات معدنی است

مهم: اگر اطلاعات خود را بیش از مطالعه و خواندن، از طریق شنیدن به دست می آورید بهتان توصیه می کنیم که "چرا مشاوره تلفنی!؟" را بخوانید.

نکته اول: چنانچه متن بالا نیاز شما را بر آورده نکرده است، کلیدواژه خود را در قسمت جستجو( بالای صفحه) وارد کرده و مقالات مرتبط با خواسته خود را ملاحظه نمایید. شاید یکی از آن ها بر طرف کننده نیاز شما باشد
نکته دوم: در صورت تمایل به اخذ مشاوره تلفنی از قوانین مشاوره، مندرج در بالای صفحه یا صفحه نخست، کسب اطلاع نمایید.
نکته سوم: چنانچه مایل هستید فعالیت خود را با صرف هزینه ای معقول در سایت "یاشار بوم راشین" تبلیغ نمایید، لطفا اینجا را کلیک کنید.