نیم نگاه


midanidVERY

 5comver0007

 09122039437       09224055895         02188331528

فوری! فروشی! بدون معطلی! در انبار فقط یک سطل بوکاشی و دو بسته سبوس موجود است! در صورت تمایل به خرید، قبل از دیگران، تماس بگیرید!!

HUOS TOTAL

RUMI4

طعم و بو(کد 0215)

راهنمایی ضروری: اغلب قریب به اتفاق مطالب این سایت ترجمه خود ما هستند. با توجه به اینکه برخی از این مطالب برای خواننده ایرانی ابهام و سرگشتگی ایجاد می کند، گاه مجبور به ارائه توضیحات اضافی هستیم. از آنجا که برای همه خوانندگان واجب و ضروری است که مطالب ترجمه را از توضیحات اضافی تشخیص دهند، تمام توضیحات اضافی را بصورت نوشته های کج دارای خط زیرین آورده ایم.


اغلب مصرف کننده ها، کیفیت آب آشامیدنی را با بو و مزه ارزیابی می کنند. اگر مصرف کننده این کیفیت ها را راضی کننده ببیند، آب را ایمن برای آشامیدن در نظر می گیرد. خیلی از آلاینده های مضر آب بر اساس مزه یا بوی آب نمی توانند ردیابی شوند و بسیاری از آلاینده های پیدا شده در آب آشامیدنی که مزه یا بوی قابل ردیابی دارند، مضر نیستند. منابع مشکلات طعم و بو می تواند در آب سطحی یا زیر زمینی پیدا شود.
حفاظت از آب سطحی شامل جلوگیری از ورود آلاینده ها به منبع است. آب سطحی یا زیر زمینی ممکن است توسط آلاینده هایی از قبیل بنزین، حلال های صنعتی و یا گستره وسیعی از آلاینده های آلی، آلوده شود. حذف آلاینده ها از آب سطحی یا زیر زمینی هزینه بر است و ممکن است شامل استفاده از هوادهی، کربن فعال پودری یا هر دو باشد.
اگر بو و طعم باید در تصفیه خانه کنترل شود، کسیداسیون، هوادهی و جذب سطحی می تواند در کاهش طعم و بو، بهبود فیلتراسیون انعقادی موثر باشد.
اندازه گیری های بو
یکی از عمومی ترین روش های اندازه گیری بو در آب، تست حد آستانه بو است. آزمایش شامل یک سری فلاسک است که در اختیار مشاهده کننده قرار می گیرد. گفته می شود بعضی نمونه ها شامل بو هستند و اینکه سری ها بر مبنای افزایش غلظت، مرتب شده اند. در طی آزمایش، یک شاهد آزاد از بو به عنوان مرجع به مشاهده گر داده می شود.
مشاهده گر، فلاسک ها را به ترتیب صعودی بر مبنای مقایسه با شاهد درجه بندی نموده و هر بوی ردیابی کرده در هر نمونه فلاسک را یادداشت می کند. اشخاص بر مبنای واکنش به انواع ویژه ای از بوها، متفاوت هستند. بوی تحریک کننده ای که قابل پذیرش برای یک نفر است، ممکن است توسط دیگری قابل پذیرش نباشد. چنین اختلافاتی پیش بینی شدت بوی ترکیبات را پیچیده می سازد.
متان و سولفید هیدروژن در آب زیر زمینی
گاز متان حاصل از تجزیه مواد آلی مزه ای همانند سیر دارد و بالاترین خطر ناشی از حضور آن، انفجار است. متان را با هوادهی حذف می کنند.
هیدروژن سولفوره آب، یک مشکل عمومی است که جدا از مشکلات طعم و بو، بطور جداگانه، شرح داده می شود. عمومی ترین روش حذف هیدروژن سولفوره از آب، هوادهی می باشد. جذب کربنی هم موثر، اما گرانتر است.
جلبک و میکروارگانیزم های آب های سطحی
اغلب بو و طعم آب های سطحی از مواد آلی سرچشمه گرفته و به توده های جلبکی ربط پیدا می کند. رشدهای جلبکی می توانند توسط آلودگی حاصل از زائدات خانگی، رواناب ناشی از بارور کننده ها، زائدات حیوانی، خانگی و صنعتی، تحت تاثیر قرار گیرد.
جلبک ها اشکال ساده ای از زندگی گیاهی هستند که در آب های نسبتا تمیز یافت می شوند، گستره طبیعی دارند، و معمولا در دریاچه ها، برکه ها و انهار موجود هستند. اغلب در اندازه میکروسکپی هستند و از سلول های منفرد تا رشته ای، سلول های زنجیری یا گروهی متغیر هستند. حضور آن ها معمولا ربطی به خطر تندرستی ندارد. هزاران نوع گونه جلبکی وجود دارد؛ هر چند، عمومی ترین انواع که باعث مشکلات مزه و بو می شوند عبارتند از:
سیانوفیسه- این انوع مسئول اغلب شکایات بو و مزه هستند. آن ها رنگ سبز-آبی دارند و در یا نزدیک سطح یک منبع سطحی شناور هستند.
دیاتومه- این ها گیاهان تک سلولی هستند که با تقسیم، تکثیر می شوند. دیواره سلولی شامل ماده رنگی سبز و قهوه ای است. در بهار و پاییز، ارگانیزم های مرده تولید بوی ماهی یا شمعدانی می کنند.
کلروفیسه- این ها جلبک های سبز تک سلولی هستند که اغلب شناورهای آزادی هستند که یک بو یا طعم ماهی یا چمن تولید می کنند.
از آنجا که جلبک ها، گیاهان آبزی هستند، ان ها همانند گیاهان زمینی نیاز به همان شرایط( نور خورشید و مواد مغذی) دارند. آنالیز جلبک نشان داده است که این ماده دارای 10 درصد نیتروژن است و علاوه بر آن جلبک ها مقادیر قابل ملاحظه ای فسفر هم دارند. نیتروژن و فسفر اجزای مهم کودها هستند. مقدار رواناب حاصل از مزارع و زمین های شهری ممکن است دلیلی بر این موضوع باشد که چرا بعضی توده های آبی از رشدهای سنگین جلبکی حمایت می کنند و برخی دیگر حمایت نمی کنند. دیگر عوامل، از قبیل اندازه سطح آب، شکل و عمق نیز بر رشد انواع مختلف آلگ تاثیر می گذارد.
پروتوزوآ: این میکروارگانیزم ها به ساده ترین شکل زندگی حیوانی تعلق دارند و بعضی اشکال آن ها ویژگی های هر دو، قلمرو حیوانی و گیاهی، را دارا هستند. بوهای و طعم های ایجاد شده توسط پروتوزوآها بصورت ماهی، معطر، خیار مانند و طالبی مانند تشریح شده است.
شیزومایسس: این میکروارگانیزم ها، به عنوان باکتری های آهن و گوگرد شناخته می شوند و سولفید هیدروژنی که در منابع آب پیدا می شود ایجاد می کنند. آن ها شامل بژیاتوآ و کرونوتریکس هستند. اغلب در منابع زیر زمینی پیدا می شوند و تولید بوی تهوع آور ماده در حال فساد می کنند.
اکتینومایست ها: نزدیک به خانواده گیاهان میکروسکپی هستند. اکتینومایست ها تک سلولی هستند و میکروارگانیزم هایی رشته ای می باشند که گروهی جدا بین قارچ ها و باکتری ها را اشغال می کنند، ولی به دومی نزدیکتر هستند. آن ها جمعیت میکروبی هستند که بخش بزرگی از جمعیت های میکروبی خاک ها و کف دریاچه ها و رودخانه ها را تحت اشغال خود در آورده اند. بوهای نشات گرفته از این گروه بصورت خاکی یا کپکی تشریح شده است.
زائدات صنعتی در آب سطحی
اغلب ترکیباتی که آب سطحی را آلوده می کنند، آلی هستند. این مواد می توانند، در شرایط ویژه، سبب مشکلات ماندگار شوند؛ حتی وقتی در مقادیر نادر باشند. بسیاری از ترکیبات مورد استفاده در بهره برداری های صنعتی می توانند سبب مشکلات برای بهره بردار در سطوح کم شوند. مواد شیمیایی که می توانند سبب طعم و بو در آب شوند شامل این ترکیبات هستند:
فرمالدئید در غلظت 50000 قسمت در میلیارد
فنل در غلظت 250 تا 4000 قسمت در میلیارد
گزیلن در قسمت 300 تا 1000 قسمت در میلیارد
هیدروکربن های پالایشگاه در قسمت 25 تا 50 قسمت در میلیارد
فنل های کلرینه شده در قسمت 1 تا 100 قسمت در میلیارد
حتی غلظت های کوچک از این ترکیبات سبب بروز مشکل می شود. در غالب موارد، مصرف کننده نخواهد توانست مقدار دقیق ماده شیمیایی که سبب بروز مشکل شده است را شناسایی نماید، ولی در عوض یک نوع بخصوص از مزه همانند فلز یا دارو را گزارش خواهد کرد. فنل ها و ترکیبات وابسته اغلب، منبع مزه دارویی هستند.
مزه فنلی با افزودن کلر، تشدید می شود. زائدات پالایش شده حاصل از یک کارخانه(آسیاب) کاغذ می تواند سبب بوی مشخص شود. هیدروکربن های حاصل از این زائدات تشکیل یک ورقه چربی روی آب را می دهند؛ زائدات آسیاب کاغذ که از فرآیند سولفیت استفاده می کند بوی مشخص آسیاب کاغذ را خواهد داشت.
روی، مس، دیگر فلزات تولید مزه مشخص در آب می کنند. زائدات حاصل از صنایع فلزی می توانند سبب مشکلات مزه، ولی نه بو، شوند.
فاضلاب خانگی شامل ترکیبی از مواد آلی است. در تصفیه فاضلاب، بعضی از این ترکیبات ممکن است بطور جزیی اکسیده شده و تولید بو نمایند. وقتی خروجی فاضلاب برای کنترل باکتری، کلرینه می شود، ممکن است بوی حاصل از تشکیل ترکیبات آلی کلر را تولید نماید.
فاضلاب خانگی ممکن است دارای غلظت های نسبتا بالا از ترکیبات نیتروژن هم باشد. در طی تثبیت نیتروژن، آمونیاک تولید می شود که هنگام ترکیب با کلر، کلر آمین ها را تولید خواهد کرد. این ترکیبات بوی بسیار ماندگار استخر شنا را بوجود می آورند.
حذف طعم و بو
اکسیداسیون
در غالب موارد، اکسیداسیون بهترین روش کنترل مشکلات طعم و بو است. اکسیداسیون می تواند با استفاده از مواد شیمیایی زیر به انجام برسد:
پرمنگنات پتاسیم، اغلب مورد استفاده قرار می گیرد و یک اکسید کننده قوی است. مطابق با بهره برداری تصفیه خانه آب دپارتمان سرویس های بهداشت کالیفرنیا، یک دز محدوده 0.1 تا 0.5 میلی گرم بر لیتر می تواند مشکلات طعم و بو را کنترل نماید.
ازن نیز اکسید کننده موثر کنترل طعم و بو است. ازن علاوه بر کاهش سطح ترکیب تولید کننده بو، مشخصه های طعم و بو را تغییر می دهد. دزهای ازن 2 تا 5 میلی گرم بر لیتر استفاده می شوند. مطالعات پایلوت متعددی نشان داده اند که ترکیب ازن و پراکسید هیدروژن ممکن است برتر از استفاده ازن تنها باشد.
کلر و دی اکسید کلر هم روش های موثر کنترل طعم و بو هستند، اما در هنگام وجود مواد آلی، به سبب تشکیل تری هالومتان ها و کلرو فنل، استفاده به عنوان یک ماده شیمیایی کنترل باید ارزیابی شود.
هوادهی
وقتی مشکل از طریق ترکیبات فراری از قبیل سولفید هیدروژن ایجاد می شود، هوادهی راه حل عملی برای کنترل طعم و بو است. این روش برای کنترل طعم و بوی ایجاد شده توسط جلبک خیلی مناسب نیست.
جذب سطحی
اضافه کردن کربن فعال پودری به آب یا استفاده از کربن فعال دانه ای در فیلتر آب می تواند طعم و بو را حذف کند. وقتی طعم و بو ملایم و نامکرر هستند، روش کربن فعال پودری ترجیح داده می شود.
دو نوع اساسی از سیستم های تغذیه کربن فعال پودری، ذخیره خشک و تغذیه خشک هستند. اگر نرخ تغذیه ساعتی کمتر از 150 پوند باشد، سیستم تغذیه باید از یک مخزن انحلال استفاده کند. اگر نرخ تغذیه ساعتی از 150 پوند تجاوز کند، یک سیستم مایع باید مد نظر قرار گیرد.
دز کربن فعال پودری بین 1 تا 50 میلی گرم بر لیتر متغیر خواهد بود. یک دز 25 میلی گرم بر لیتر توسط بسیاری از متخصصین صنعت به عنوان دز ماکزیمم مد نظر قرار گرفته است.
وقتی مشکلات طعم و بوی متوسط تا شدید بطور مداوم اتفاق می افتد، فیلترهای کربن فعال دانه ای مد نظر قرار می گیرند. کربن فعال دانه ای شبیه فیلترهای معمولی است؛ هر چند، زمان تماس بستر خیلی مهم است. با هدف کنترل طعم و بو، زمان تماس بستر باید بین 3 تا 10 دقیقه باشد و نرخ فیلتر بین 3 تا 6 گالن در دقیقه بر هر فوت مربع خواهد بود. وقتی کربن فعال دانه ای اشباع می شود، کل حجم بستر باید با کربن فعال دانه ای جدید یا مجددا احیا شده جایگزین شود که می تواند توسط گرمایش یا دوباره سوزاندن کربن فعال دانه ای استفاده شده جهت تخریب مواد حذف شده تولید شود.
حذف سولفید هیدروژن
هوادهی
اگر سطح هیدروژن سولفوره کمتر از 3 تا 4 میلی گرم بر لیتر باشد، در حذف سولفید هیدروژن، هوادهی هم عملی و هم موثر است. قبل از هوادهی، ضروری است که پی اچ آب در سطح زیر 7 تنظیم شود. نسبت جریان هوا به آب باید در محدوده 80 الی 100 به 1 و بارگذاری هیدرولیکی برای هواده نوع سینی باید 7 تا 15 گالن بر دقیقه بر فوت مربع باشد.
کلر زنی
کلر، اغلب برای اکسید کردن سولفید هیدروژن از آب زیر زمینی مورد استفاده قرار می گیرد. در زیر آن واکنشی که اتفاق می افتد را می بینید:
بنابراین، 8.3 قسمت کلر برای اکسید کردن یک قسمت هیدروژن سولفوره مورد نیاز است. عوامل موثر روی این واکنش عبارت از درجه حرارت، پی اچ، زمان واکنش می باشد.
پرمنگنات پتاسیم
پرمنگنات پتاسیم یک اکسید کننده عمومی است که اغلب در فرآیندهای تصفیه آب استفاده می شود. این واکنش برای حذف سولفید هیدروژن انجام می گیرد:
در نتیجه، 6.2 قسمت پرمنگنات پتاسیم برای اکسید کردن یک قسمت سولفید هیدروژن مورد نیاز است. پی اچ آب نقش مهمی در اکسیداسیون ایفا می کند و پی اچ بهینه بین 6.5 و 7 واقع است.
حذف مزه و بو از سیستم توزیع
مزه و بوی سیستم توزیع اساسا در نتیجه خوردگی مواد لوله ای و یا رشد باکتری های آهن از قبیل کرونوتریکس و لپتوریکس در شاخه اصلی آب اتفاق می افتند. اگر آب دارای سولفات بالا باشد و اجازه داده شود که در نقاط مرده انتهایی راکد باقی بماند، مشکلات طعم و بو ممکن است در نتیجه باکتری های احیا کننده سولفات اتفاق بیفتد.
این مشکلات می توانند فقط با طراحی مناسب سیستم، همانند حذف نقاط مرده انتهایی و شستشوی مناسب سیستم بر طرف گردد. خدمه نگهداری باید خطوط آب را شستشوی مرتب ته نشست ها و میکروارگانیزم هایی که در این ته نشست ها به سر می برند، تمیز نمایند.
با نگهداری یک باقیمانده مناسب کلر که با رشد باکتری ها در سیستم مبارزه می کند و توسط استفاده از رویه های ضد خوردگی، بوسیله تنظیم پی اچ آب یا با افزودن ممانعت کننده های خوردگی در آب نهایی، تصفیه خانه های آب نیز می توانند مشکلات مزه و بو را به حداقل برسانند.

طعم_ بو_آب#

صفحه نخست

مهم: اگر اطلاعات خود را بیش از مطالعه و خواندن، از طریق شنیدن به دست می آورید بهتان توصیه می کنیم که "چرا مشاوره تلفنی!؟" را بخوانید.

در ضمن، اگر دوستدار این هستید که در زمره حامیان ما باشید، لطفا اینجا را کلیک کنید.  از آنجا که ما توسط دولت حمایت نمی شویم، امید خود را به حمایت شما عزیزان دوخته ایم. پس اگر فکر می کنید ارزش بیشتر دیده شدن را، دست کم جهت مبارزه با آن هایی که با اطلاعات غلط مردم را در مسیر نادرست قرار می دهند، داریم، لطفا لینک زیر را در گروه های شبکه های مجازی( لینکدین، واتس آپ ، تلگرام و ...) به اشتراک بگذارید.

WWW.YARABUMCO.IR