چقدر بوکاشی باید دفن کنید؟
خب! بوکاشی شما خاک می شود. چقدر قوی است و چه می توانید در آن بکارید؟

به عنوان یک قاعده کاملا عمومی، حدود یک سوم بوکاشی و دو سوم خاک یک راهنمای خوب برای اغلب گیاهان است.

اگر قصد دارید ریواس، کدو تنبل یا هر نوع گیاهی بکارید، ممکن است بخواهید ترکیب قوی‌تری داشته باشید، مثلاً نصف و نصف. قویتر از این احتمالا زیادی قوی است.

اگر گیاهان معمولی تری را در یک ترکیب قوی بکارید، احتمالاً هنوز هم خوب هستند، میوه و گل های فراوان و غیره ایجاد می کنند، اما خطر این است که همه چیز بزرگتر از آن چیزی باشد که شما می خواهید. برای مثال، ممکن است گوجه گیلاسی دریافت کنید که شبیه گوجه فرنگی معمولی است، و حتی اگر هنوز طعم عالی داشته باشد، کاملاً آن چیزی نبود که می خواستید…

مشکل معمولا برای باغداران ما این است که ما نمی توانیم در حد نیاز باغداران بوکاشی تولید کنیم. یک خانواده معمولی ضایعات غذایی کافی تولید نمی کنند تا یک باغ سبزیجات که یک خانواده را تغذیه کنند، بارور کنند. پس، شما نیاز دارید که بوکاشی را از دوستان و همسایگان بگیرید، یا با دیگر اشکال کودها و بارورکننده ها تکمیل نمایید.

پس، معمولاً ما در نهایت بوکاشی خود را جیره بندی می کنیم و هر بار یک بستر می سازیم.

ممکن است چند سالی طول بکشد تا واقعا خاک بستر بهبود یابد، اما متوجه خواهید شد که وقوع این امر در راه است.

بعد از چند سال آنقدر خاک عالی خواهید داشت که احتمالاً کمپوست خانگی بوکاشی دیگر چندان تفاوتی ایجاد نخواهد کرد. با این حال، برای جبران آنچه برداشت می کنید، باید خاک را به طریقی تغذیه کنید. بنابراین فقط باید در سطح نگهداری ادامه دهید. یک سطل اینجا و یک سطل آنجا.

چطور متوجه بهبود خاک شوم؟
حقیقتا، شما حسش می کنید!

منظره و بوی خاک خوب سرگرم کننده است. آن، پر از کرم است و بعضی تغییرات و نوسانات زیبا در بافت دارد. برخی تکه های درشت، برخی دانه های دانه دار، شنی، و معمولاً چند چیز خزنده کوچک دیگر.

واکنش واقعی، زندگی میکرو، ما شانس دیدن نداریم! اما آن پایه هر چیزی است که کار می کند. پس اگر کرم ها را می بینید، بدانید یک زندگی میکروی خوب دارید.

کرم ها، از کجا می آیند؟
خب! ما از کجا بدانیم؟ فقط به نظر می رسد که آن ها ظاهر می شوند.

بسیاری از مردم به من در مورد باغ های عاری از کرم گفته اند که اگر روح باغبانی داشته باشید غم انگیز است. هیچ کرمی تقریباً برابر با خاک فقیر نیست. اساسا، چیزی وجود ندارد که کرم ها از آن به عنوان میان وعده غذایی استفاده کنند.

و وقتی همان باغداران از بوکاشی برای مدتی استفاده می کنند، کرم ها بطور ناگهانی ظاهر می شوند. از یک جایی که ما نمی دانیم! ولی به هر حال، روزی آنجا هستند.

اگر غذا خوب باشد و سایر شرایط هم مهیا باشد، رطوبت و هوادهی خوب و نبود مواد سمی زیاد و واریته ای از مواد غذایی، آن ها رشد و نمو می کنند. به طور کارآمدی تکثیر می شوند؛ کارشان را در ساختن تونل ها، جابجایی مواد مغذی، تبدیل غذا از شکلی به دیگری( اساسا از یک انتها به طرف دیگر) و هوادهی خاک انجام می دهند.

کرم ها را نباید هرگز و هرگز دست کم گرفت.

آن ها جادویی هستند که می توانید در باغ ببینید.

و اگر کرم دارید خوشحال باشید. هر چیزی کار می کند!

پیغام آن ها برای شما این است: ما اینجاییم و این خوب است. شما چیز درست را انجام داده اید. این باغ، خوب است.

ما خواهیم ماند.