تنها راهنمایی که نیاز دارید!
چطور بدانیم کمپوست آماده استفاده است؟
وقتی سطل فرآیند کمپوست سازی اولیه را به اتمام رسانید، کمپوست باید قهوه ای تیره باشد، ترد باشد و بویی شبیه بوی خاک بدهد
هرچند، کمپوست تازه ساخته شده برای استفاده در گیاهان حساس آماده نیست، زیرا می تواند حاوی سطوح بالایی از نمک و سایر موادی باشد که می تواند به گیاهان آسیب برساند.
بهترین کار این است که آن را رها کنیم تا برسد، زیرا زمان کمپوست را تثبیت می کند.
اما برای استفاده چقدر باید صبر کنیم؟
اگر بخواهید از کمپوست برای بذرها، گلدان ها و یا گیاهان جوان حساس استفاده کنید؛ دست کم باید 9 ماه صبر کنید.
اگر می خواهید آن را در پاییز در بستر سبزیجات بگذارید، وقتی که آن تمام زمستان را داخل زمین خواهد بود، می توانید استفاده آن را خیلی زودتر انجام دهید.
ملاحظات فصلی
پاییز
اگر یک سطل باز دارید، گام هایی را برای حفاظت از باران بردارید. پوشش آن با گونی، کار خواهد کرد. شاخه ها را زیر گونی قرار دهید تا توده های هوا ایجاد شود.
برای سال پیش رو، کمپوست نهایی برداشتی را روی بسترهای گلها و سبزیجات بگسترانید.
زمستان
همانطور که سرما می رسد و مواد سبز کمتری اضافه می کنید، کار سطل کمپوست احتمالاً کند می شود و نیاز به چرخش کمتر یا بدون نیاز دارد. با این حال، مقداری کمپوست سازی همچنان انجام خواهد شد.
شما می توانید سطل خود را ایزوله کنید تا گرمای آن محفوظ بماند. آن را بپوشانید تا از باران محافظت کنید و مواد قهوه ای را برای بهار و تابستان انباشته کنید.
بهار
اگر در طی زمستان انجام نداده اید، وقت آن است که کمپوست را بعد از زمستان هوادهی نمایید و کار روی توده جدید کمپوست را آغاز کنید.
مطمئن باشید که به اندازه کافی مواد کربنی دارید. یک کیسه بزرگ خاک اره یا تراشه و براده چوب بطور شگفت انگیزی خوب کار می کند.
تابستان
همچنانکه درجه حرارت بالا می رود، کمپوست شما نیاز به هوادهی بیشتر و بیشتر دارد. اگر داغ است، برایش سایه فراهم کنید. مراقب سطوح رطوبت باشید و در صورت نیاز آب اضافه کنید.
یک اشتباه عمومی که باید اجتناب کنید!
وقتی چمن ها را هرس می کنید، اغلب توده ای از مواد آلی تازه به سطل اضافه می کنید.
انداختن آن وسوسه انگیز است و وقتی به سرعت شروع به گرم شدن می کند، فکر می کنید یک نابغه کمپوست هستید.
اما چند روز بعد که چک می کنید می بینید که با توده لجنی فشرده روبرو هستید.
برای متعادل کردن تمام نیتروژن و رطوبت چمن، آن را با مقدار فراوانی قهوه ای از قبیل خاک اره، کاغذ ریز ریز شده یا برگ های خرد شده مخلوط نمایید.
عیب یابی عمومی نتایج
مشکل: جونده ها داخل توده می روند.
راه حل: اگر کمپوست، داغ است؛ آیتم های بودارتر را در قسمت های عمیق تر دفن کنید. اگر یک توده کمپوست سرد دارید، از قرار دادن آیتم های بودار در توده کمپوست اجتناب نمایید. وابسته به سطل شما، ممکن است بخواهید منافذ را با مش مسدود نمایید. نکات بیشتر را در متون مرتبط با "پیشگیری آفات توده کمپوست" ببینید.
مشکل: کمپوست بوی آمونیاک می دهد.
راه حل: توده شما نیتروژن خیلی زیادی دارد. مواد قهوه ای همانند کاغذ ریز ریز شده یا خاک اره اضافه کنید.
مشکل: کمپوست بوی تخم مرغ گندیده می دهد.
راه حل: توده خیلی خیسی دارید؛ احتمالا! مواد خشک از قبیل کاغذ ریز ریز شده و یا برگ اضافه کنید. شما همچنین می توانید کمپوست را هوادهی کنید، زیرا این بعضی وقت ها کمک کننده است.
مشکل: تجزیه آرام
راه حل: اگر کمپوست سازی شما در حد انتظار سریع جلو نمی رود، ممکن است فقدان مواد نیتروژنی عامل آن باشد. فقدان هوا یا رطوبت هم می تواند دلیل باشد. برای سرعت بخشیدن به تجزیه، مواد سبز بیشتری از قبیل هرس های چمن، خرده های سبزیجات و حتی ادرار اضافه کنید و کمپوست را هوادهی کنید و اطمینان داشته باشید که کمپوست شما مرطوب می ماند، اما خیس نیست!
مشکل: گرمای مازاد
راه حل: بعضی وقت ها، سطل کمپوست شما خیلی داغ می شود. در نتیجه، باکتری های مفید می میرند و فرآیند تجزیه آرام می شود. از قضا، در حالی که هوادهی می تواند به گرم کردن توده کمپوست کمک کند، می تواند به خنک شدن آن، حداقل در کوتاه مدت، کمک کند. شما همچنین می توانید افزودن "قهوه ای" های بیشتر، افزودن مقداری آب و فراهم کردن سایه را مد نظر قرار دهید.
