در افریقای غربی انقلاب بوکاشی ریشه می گیرد!

پرورش دهنده سبزیجات؛ فالو فی (سمت چپ) مخلوطی از بوکاشی را در Mboro، سنگال، در 25 مارس نگه می دارد. جک تامپسون

کشاورز، فالو فی، زیر یک بیشه درختان تنها در مزرعه‌ای پر از بوته‌های بادمجان زرد تلخ، مخصوص سنگالی، دستش را به گونی می‌برد و یک ماده قهوه‌ای ترد را ارائه می‌کند؛ قهرمانی بی مانند در بحران ژئوپلیتیکی که کشاورزان و مردم عادی در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

فی در Mboro، بخشی از یک منطقه سرسبز کشت سبزیجات در شرق سنگال، در گرمای ظهر سوزان می‌گوید: "پیش از این، یک کیسه کود 7000 فرانک قیمت داشت. اکنون 35000 (58 دلار؛ 8000 ین) هزینه دارد.

کشاورزان غرب آفریقا همانند فای، دور از اوکراین، اثرات آبشاری جنگ را در آنجا احساس می‌کنند.

کودهای کشاورزی، که تولید آن به مقادیر هنگفتی گاز طبیعی نیاز دارد، از زمان تهاجم روسیه به قیمت بالا به فروش رفته است. این تولید غذا را گرانتر می کند و در افریقای غربی حتی افزایش های کوچک به معنی رنج حاد می باشد. وفق تخمین سازمان ملل، گرسنگی در سال 2022 چهار برابر شد و قیمت کود به ترکیب مرگباری از هزینه های بالای واردات مواد غذایی و تشدید درگیری ها در منطقه ساحل این قاره افزود.

کشاورزان مجبور به سازگاری هستند و کمبود، مثل همیشه، مادر اختراع است. اما کمتر کسی فکر می‌کرد که راه‌ حلی جزئی برای بحران از ناحیه اوکیناوا حاصل شود.

پادزهر فای بوکاشی است؛ یک روش لقاح که با تخمیر نیرو می گیرد. این فرآیندی است که بیشتر برای تولید مواد ژاپنی مانند کوجی شناخته شده است تا بازسازی خاک. در عمل، برخی کشاورزان ژاپنی در عوض کمپوست کردن و پوساندن، ترجیح دادند زائدات غذایی خود را توسط دفن تخمیر کنند. این خاک را حاصلخیزتر می کند و آینه ای در برابر دیدگان شما قرار می دهد تا متوجه شوید چطور غذای تخمیر شده با سلامتی خوب پیوند می خورد.

از بنین تا توگو و بورکینافاسو تا سنگال، بوکاشی در سراسر آفریقای غربی در حال گسترش است و فامارا دیدهو، هماهنگ‌کننده منطقه‌ای اتحادیه برای حاکمیت غذایی در آفریقا (AFSA) آن را "انقلاب بوکاشی" توصیف می‌کند.

جذب بوکاشی چند وجهی است: ارزان است؛ تنها با یک دهم قیمت کود مصنوعی. تهیه آن بسیار سریعتر از روشهای سنتی کمپوست است؛ در مقایسه با 30 روز، 12 روز طول می کشد. از مواد محلی مانند سبوس برنج و کاه، کود دامی، مخمر، خاک رس و ملاس نیشکر استفاده می کند که ، بسته به آنچه در دسترس است، قابل تعویض هستند.
اما جدا از همه این ها، این نتایج هستند که شگفتی بوکاشی را رقم می زنند.

فی می گوید: "پارسال با استفاده از کودهای مصنوعی من 625 کیسه سیب زمینی پرورش دادم، اما امسال تا همین الان این مقدار 1200 شده است. این مقدار با افزایش تنها مقدار کمی زمین میسر شده است"

فای می گوید: "زمین دروغ نمی گوید"

حاجی عبدالله بیتیه، یک تکنسین از آژانس ملی شورای کشاورزی و روستایی سنگال، در 25 مارس از باغ پاپایا در Mboro بازدید می کند. جک تامپسون

به گفته پائولا فرناندز، دانشمند مؤسسه تحقیقات کشاورزی فرانسوی CIRAD، زباله های تخمیر شده برای اکوسیستم خاک مفید هستند، همانطور که کیمچی برای یک روده سالم مفید است.

فرناندز که در حال انجام آزمایش‌هایی با کودهای تخمیری در بورکینافاسو، سنگال و به زودی کنگو بوده است، می‌گوید: "این تنوع جوامع میکروبی را تولید می‌کند و این طیفی از فواید را به همراه دارد."

پژوهشگر می گوید: "ما اثرات مثبت را روی رشد، بیماری، و حتی بهبود جزیی سلامتی حیوان( برای آن ها که گیاهخوار هستند) دیده ایم که توضیح می دهد که میکروارگانیزم ها به گیاهان کمک می کنند تا مواد آلی را به انرژی و مواد مغذی قابل استفاده تجزیه کنند.

در همین حال، ال حاجی عبدالله بیتیه، یک تکنسین از آژانس مشاوره کشاورزی سنگال، آژانس ملی شورای کشاورزی و روستایی (ANCAR)، آنچه را که کود مصنوعی با خاک انجام می‌دهد، برجسته می‌کند: «افزایش میکروارگانیسم‌ها خاکی را که توسط کودهای مصنوعی و آفت کش ها از بین رفته است، احیا می‌کند.»

اما چطور یک تجربه ژاپنی 15000 کیلومتر راه رفت و سر از روستاهای افریقای غربی در آورد؟

برای یافتن جواب ما باید به 1982 و اوکیناوا بر گردیم.

در اینجا، یک دانشمند کشاورزی بی سر و صدا، تئورو هیگا، در حال انجام آزمایشاتی بر روی میکروارگانیسم ها در دانشگاه ریوکوس بود. او تجربه شکل‌دهنده مسمومیت مزمن با آفت‌کش‌ها را در حین کار با مواد شیمیایی کشاورزی به عنوان "عمیقاً تأثیرگذار" در تحقیقات خود توصیف می‌کند.

هیگا چنین توضیح می دهد: " همه این ها به خاطر بی توجهی من به مادر طبیعت بود. پس از آموختن از اشتباه، چالش استفاده از قدرت میکروارگانیسم هایی را که در کودکی از پدربزرگم آموخته بودم، پذیرفتم."

اما پس از 5 سال پژوهش، او پیشرفت کمی داشت.

هیگا می گوید: "ما در یک زمان روی یک میکروارگانیسم کار می کردیم تا روابط علت و معلولی علمی را روشن کنیم. با این حال، طبیعت همیشه پیچیده تر است."

مانند بسیاری از اکتشافات، این اتفاقی بود که هیگا را به موفقیت بزرگ خود رساند. در انتهای یک روز کاری، او سویه های منفرد مختلفی را در یک سطل جمع آوری کرد. اما او که نمی خواست آنها را هدر دهد، آنها را روی یک تکه علف ریخت.

این تکه به میزان قابل ملاحظه ای فهم او از خاک را تغییر داد. با توجه به رشد چشمگیر، متوجه شد که خاک به تنوعی از میکروارگانیسم ها نیاز دارد، نه فقط یک میکروارگانیسم. او می گوید که تخمیر کلید تولید این تنوع است.

هیگا تاکید می کند: با بیشتر شدن جمعیت میکروارگانیزم، اکوسیستم غنی تر می شود.

مزرعه بادمجان های زرد تلخ در Mboro در 25 مارس. از بنین تا توگو و بورکینافاسو تا سنگال، بوکاشی در سراسر آفریقای غربی نفوذ می کند. | جک تامپسون

در حالی که جریان اصلی کشاورزی بر قدرت مواد شیمیایی برای افزایش عملکرد متمرکز بود، هیگا بخشی از جنبشی بود که پیش‌بینی می‌کرد چگونه استفاده بیش از حد از مواد پتروشیمی می‌تواند به میکروبیولوژی خاک و همچنین آب و هوا آسیب برساند.

صنعت کودهای مصنوعی در سال 2021 گردش مالی به میزان 193 میلیارد دلار داشته است. این کودها در هنگام مصرف روی خاک از نظر گرمایش جهانی مسئول 5 درصد از انتشارات جهانی هستند؛ در طی فرآیند تولید کود شیمیایی سوخت بلعیده شده و اکسیدهای ازت تولید می شوند که یک گاز گلخانه ای با 273 برابر قدرت نسبت به دی اکسید کربن است.

در 1993 بوکاشی جهانی شد. در کاستاریکا، یک محقق کلمبیایی دم اسبی، Jairo Restrepo Rivera، با آژانس همکاری بین‌المللی ژاپن مواجه شد که بوکاشی را به کشاورزان خرده‌مالک آموزش می‌داد.

ریورا توضیح می دهد: نتایج بوکاشی شگفت انگیز، اما مشخص بود. او به سراسر جهان سفر می کند و کارگاه های آموزشی راه حل های کشاورزی با نیاز به فناوری کم مانند بوکاشی را اجرا می کند و برای 42000 فالوور اینستاگرام خود محتوای مرتبط تولید می کند.

پژوهشگر چنین می گوید: تخمیر و میکروارگانیزم ها تمام آن چیزی هستند که می توانند خاک های ما را بازیافت نمایند.

ریورا می گوید: من به امریکای مرکزی و جنوبی رفته ام و همینطور اروپا و استرالیا. تجربه هایم را در اختیار کشاورزان گذاشته ام. اکنون می توانم بگویم هیچ قاره ای وجود ندارد که بوکاشی را نشناسد.

ولی تا 2017 زمان برد تا انقلاب بوکاشی به افریقا برسد. Diedhou از AFSA می گوید که معرفی این عمل نقطه عطفی برای اتحاد کشاورزان بود که کشاورزی صنعتی را برای آگرواکولوژی رد می کند، یک فلسفه کشاورزی مبتنی بر اصول اکولوژیکی و اجتماعی.

داید هو توضیح می دهد: "در آن زمان، AFSA عمدتاً بر روی حمایت متمرکز بود، اما تقاضای شدیدی از کشاورزان برای توصیه های عملی برای یافتن جایگزین هایی برای نهاده های شیمیایی وجود داشت."

او در مورد شاهکارهای ریورا شنیده بود و هر کاری کرد تا او را به نشست سالانه AFSA در سال 2017 برساند.

به گفته دیدهو، گردهمایی کشاورزان به خوبی تحت تأثیر جلسه او در مورد بوکاشی قرار گرفت. بطور سیستماتیک، مردم پیش من آمدند و گفتند ما نیاز داریم که این تجربه گسترش یابد.

از آن پس، بوکاشی در سراسر قاره موج می زد!

بینتابا، یک کشاورز، در 25 مارس زیر یک درخت لیمو در ام بورو نشسته است. از زمانی که بوکاشی را در یک گروه واتساپ تمجید کرد، به کشاورزان جامعه خود در مورد این تکنیک آموزش داده است. جک تامپسون

بیت آی به اولین جلسه سنگال دعوت شد. او پتانسیل را دید و شروع به ادغام تجربه در هر کجا که ممکن بود کرد.

بیت آی می گوید: "شما می توانید همه چیز را به صورت محلی برای بوکاشی تهیه کنید. کشاورزان خودمختار می شوند و یک جریان سیاسی را به نمایش می گذارد." او توضیح می دهد که کشاورزان دیگر به محصولات مرتبط با بازارهای بی ثبات جهانی و شرکت های فراملی وابسته نیستند.

بیت آی با غرور می گوید: "من صدها تولید کننده را آموزش دادم و تیم ما هزاران نفر را تعلیم داده است." این اولین گام به سوی "زراعت شناختی" است.

انتشار خبر

با این حال، استفاده از کودهای مصنوعی همچنان غالب است و هنوز بوکاشی اکثر میلیون‌ها کشاورز آفریقای غربی را متقاعد نکرده ‌است. حتی فی که در ماه ژانویه در مورد بوکاشی یاد گرفت، فقط در یک مزرعه آزمایش کرد و باز نیمی از مقدار معمول کود شیمیایی استفاده کرد و نذر بوکاشی خود را ادا نکرد.

او می گوید: "اگر خدا بخواهد، حتی با پایین آمدن قیمت کودهای شیمیایی از بوکاشی استفاده خواهد کرد."

فرآیند تولید نیاز به چرخاندن مخلوط به مدت 2 بار در روز در دو هفته دارد. در حالی که نسبت به کمپوست سازی زمان کمتری مصرف می شود، هنوز زمانبر است و کشاورزان پر کاری همانند فی را خسته می کند. بیت آی می گوید که ماشینی که بوکاشی را می چرخاند مشوقی برای جذب بالاتر می گردد.

با این حال، یک کشاورز که متقاعد شده است، بینتا با، تنها مالک مزرعه زن در Mboro است.

در باغی از درختان لیموترش، با لباسی زیبا با طرح نارنجی با روسری همرنگ و همانند در سایه دراز می کشد. هنگامی که ارتباط به بوکاشی تبدیل می شود، او با اطمینان به سمت تکه پیاز خود می رود.

با در حالی که پیازهای برداشت شده را در گونی می اندازد، می گوید: "الان دو سال است که بوکاشی درست می کنم. اگر از کود شیمیایی استفاده می کردم الان تعداد زیادی از پیازهایم گندیده بودند"

با می افزاید: "گیاهان سالم تر هستند، و این بدان معناست که آنها بهتر حفظ می شوند."

و او استفاده از بوکاشی در سراسر قاره را استمرار داده است. او بعد از اینکه در یک گروه واتس آپی از بوکاشی خوشش آمد، کشاورزان کنجکاو را در کشورش آموزش می دهد.

جنگ در اوکراین می‌تواند فرصتی برای کشاورزان در غرب آفریقا باشد تا فشار کودهای ارزان قیمت را در صنعت کشاورزی بشکنند و در نهایت انتشار گازهای گلخانه‌ای را مهار کنند. اما کشاورزانی مانند فای و با زمان کمی برای فکر کردن در باره تغییرات آب و هوایی دارند. برای آن ها، این گرسنگی است که حرف اول را می زند!