اضافه کردن جوش شیرین به غذا خطرناک است؟
در مقادیر کوچک، جوش شیرین خطرناک نیست.
استفاده از جوش شیرین برای غذاها دارای منافعی است؛ همانند خنثی سازی اسید قهوه.
هر چند، اضافه کردن مقدار خیلی زیاد جوش شیرین می تواند خطرناک باشد.
نکته
در مقادیر کوچک، جوش شیرین خطرناک نیست. بلع آن به عنوان بخشی از دستورالعمل کار درستی است، اما مقادیر بالا می تواند تاثیرات مضری بر تندرستی داشته باشد.
جوش شیرین چیست؟
مطابق با اخبار دانشگاه ایالتی NC، فرق بین جوش شیرین و پودر نانوایی در اسیدیته است. تمام پودرهای نانوایی شامل جوش شیرین هستند. استفاده از یکی به جای دیگری اثرات فاحشی بر جای می گذارد.
جوش شیرین یک ماده منفرد است: بی کربنات سدیم. این ماده یک باز است که در تماس با اسید واکنش می دهد. واکنش شیمیایی دی اکسید کربن تولید می کند. این ماده اغلب در کالاهای پخته شده مورد استفاده قرار می گیرد تا موجب ایجاد افزایش در خمیر یا مایه شود، زیرا واکنش، حباب های گاز دی اکسید کربن را گیر می اندازد.
وقتی جوش شیرین در تماس با اسید قرار می گیرد، واکنش بلافاصله اتفاق می افتد و وقتی عمل پختن صورت می گیرد شما می خواهید واکنش آرام اتفاق افتاده و صعود به یکباره اتفاق نیفتد. پودر نانوایی راه حل این موقعیت است، زیرا محتویات آن دی اکسید کربن را در مراحل گوناگون فرآیند پخت تولید می کنند.
جوش شیرین برای غذا
از آنجا که جوش شیرین با غذا یا آنچه با آن استفاده می شود واکنش شیمیایی ایجاد می کند، یکی از محتویات عمومی و معمول و متداول غذاهای پخته شده است. در بعضی از دستورالعمل ها، آن تنها عمل می کند، در حالی که در دیگران نیاز به محتویات دیگر موجود در پودر نانوایی هم هست تا کار بدرستی صورت گیرد.
جوش شیرین غذا می تواند برای آن هایی که رژیم کم سدیم دارند خطرناک باشد. مطابق با USDA، نصف قاشق چایخوری جوش شیرین 629 میلی گرم سدیم دارد. از آنجا که بسیاری از دستورالعمل های پخت غذاها این مقدار را مورد تجویز قرار می دهند، این مقدار آنقدر بد نیست که شما وعده غذایی خود را خراب نمایید.
هر چند، اگر در دستورالعمل نمک اضافی وجود داشته باشد یا شما موقع خوردن غذا به آن نمک اضافه کنید، محتویات نمک می توانند به سرعت اضافه شوند. انجمن امریکایی قلب می گوید که رژیم غذایی با سدیم بالا خطر حمله و بیماری قلبی را افزایش می دهد، زیرا سدیم روی فشار خون تاثیر دارد.
مطابق با مرکز ملی سم شناسی عمده، جوش شیرین خیلی زیاد می تواند موجب بروز مشکلات زیاد بدنی گردد. غلظت بالای سدیم می تواند منجر به حمله ها، آسیب کلیه و از دست رفتن آب بدن گردد. بی کربنات روی پی اچ مایعات بدن تاثیر دارد. وقتی پی اچ خیلی بالا باشد، بدن سعی می کند دی اکسید کربن را نگه دارد تا اسیدیته مناسب را نگه دارد و این امر منجر به بروز مشکلات تنفسی می گردد.
استفاده های جوش شیرین
جوش شیرین اغلب به عنوان عامل "ور آور" استفاده می شود، اما در عین حال به عنوان بو زدا هم در یخچال و فریزر کاربرد دارد. وقتی می خواهید از جوش شیرین در غذا استفاده کنید، هرگز از جوش شیرینی که مدتی در یحچال بوده استفاده نکنید زیرا ممکن است بوی غذا را تغییر دهد.
در مقادیر کوچک، شما می توانید از جوش شیرین برای تسکین درد عضلات و درمان ترش کردن معده استفاده کنید. هرچند، مرکز سم شناسی عمده ملی آگاهی می دهد که شما نباید از جوش شیرین برای معالجه ترش کردن معده و یا دل آشوب ها، بی آنکه نزد پزشک رفته و او بگوید چه بکنید، استفاده نمایید. استفاده از یک آنتی اسید خانگی می تواند سبب شود که گاز سریعا در معده تشکیل شود و این می تواند سبب شود که بعد از خوردن یک غذای زیاد یا زیاده روی در مصرف الکل، پارگی معده رخ دهد.
مطالعه منتشر شده در سپتامبر 2018 در مجله هندی پژوهش های دهان و دندان می گوید که جوش شیرین یک دهان شوییه دوستدار بیمار است؛ یک جزء مفید در خمیر دندان و یک بخش مفید در آدامس های جویدنی. این ماده می تواند در طولانی مدت به دیگر محصولات بهداشتی دهانی اضافه شود و تاثیر جانبی منفی هم در عمل نداشته باشد.
















