آب اکسیژن دار چیست؟ مزایا، معایب و استفاده ها
مزایا
احتیاطات
استفاده ها
مقایسه
خط آخر
آب اکسیژن دار یک محصول آبی عملی نسبتا جدید است که ماحصل افزودن اکسیژن به آب طی فرآیندهای قوطی کردن یا بطری ساختن می باشد.
ادعا شده است که آب اکسیژن دار مزایای تندرستی از قبیل کمک به ریکاوری های ورزشی، بیرون راندن سموم از بدن، بهبود متابولیسم الکل دارد. با این حال، شواهد دال بر این مدعا قلیل است.

در حالی که آب اکسیژن دار کالری کم دارد، شامل مواد مغذی مهمی نیست. همچنین، برندهای گوناگونی در دسترس هستند که برخی از آن ها محتویات اضافه شده همچون کافئین، الکترولیت، عصاره شاهدانه و شیرین کننده ها را دارند.
این متن همه آنچه نیاز دارید در باره آب اکسیژن دار بدانید را بهتان توضیح می دهد.
مزایای بالقوه
در حالی که مطالعات آب اکسیژن دار محدود هستند، بعضی از آن ها برخی مزایا را نشان می دهند.
ممکن است پاکسازی لاکتات را بهبود ببخشند
در طی تمرینات متوسط تا شدید که برای بیش از 10 ثانیه ادامه پیدا می کند، بدن شما یک محصول جانبی تولید انرژی به نام لاکتات تولید می کند.
با تجمع لاکتات، افزایشی در اسیدیته ماهیچه ایجاد می شود؛ موضوعی که در اثر عدم کنترل باعث خستگی ماهیچه می گردد. بنابراین، در طی تمرینات ادامه دار، پاکسازی لاکتات و اسیدیته ماهیچه مهم است.
مطالعه ای که در 25 دونده حرفه ای صورت گرفت نشان داد که پاکسازی لاکتات متعاقب تمرین در آن هایی که در طی تمرین آب اکسیژن دار نوشیده بودند، بهتر بود. البته هیچ بهبودی در فرایند تمرین مشاهده نشد.
دقت کنید که این فقط یک مطالعه بود و مطالعات بیشتر مورد نیاز هستند. معهذا، اگر ورزشکار حرفه ای هستید، شاید امتحان نوشیدن آب اکسیژن دار برای شما بد نباشد.
ممکن است مکانیزم الکل را بهبود بخشد
مزیت دیگر نوشیدن آب اکسیژن دار این است که ممکن است باعث بهبود مکانیزم الکل گردد.
الکل در معده و روده کوچک جذب می گردد. این الکل وارد کبد شده و از طریق یک سری واکنش های نیازمند اکسیژن بالا سوخت و ساز می گردد.
بنابراین، یکی از اثرات جانبی مصرف الکل و سوخت و ساز آن، کمبود اکسیژن در کبد است.
مطالعه صورت گرفته در مورد سوخت و ساز الکل 15 مرد تندرست نشان داد که اکسیژن محلول نوشیدنی ها ممکن است، متعاقب مصرف مقادیر زیادی الکل، کاهش محتویات الکل خون را افزایش دهد
گفته شده که پژوهش های بیشتر مورد نیاز است تا توانایی آب اکسیژن دار در افزایش سوخت و ساز الکل را اثبات نماید.
می تواند به رفع نیازمندی های مربوط به کم آبی بدن کمک کند
جدا از مزایای جانبی بالقوه، آب اکسیژن دار می تواند به سادگی به شما کمک کند که کمبود آب بدن روزانه خود را جبران نمایید.
یک قاعده سرانگشتی می گوید که شما باید روزانه دو لیتر یا 8 لیوان 8 اونسی آب مصرف کنید.
از آنجا که بدن هر انسان 60 درصد آب دارد، آبرسانی کافی برای فرآیندهای مختلف از قبیل تنظیم درجه حرارت، نگهداری فشار خون، عملکرد درست مغز مهم است.
آب اکسیژن دار به شما کمک می کند که بخشی از این نیازهای روزانه را تامین نمایید.
خلاصه
هر چند شواهد حمایت کننده مزایای آب اکسیژن دار محدود است، برخی از مطالعات نشان می دهند که این آب کمک به پاکسازی لاکتات در طی فعالیت های بدنی و ورزشی کرده و سوخت و ساز الکل را زیاد می کند. به علاوه، چنین آبی کمک می کند تا نیازهای روزانه مایعات خود را بر طرف نمایید.
احتیاطات و ضرر و زیان ها
هر چند آب اکسیژن دار عموما برای مصرف ایمن است، احتیاطاتی را باید در نوشیدن آن مد نظر قرار داد:
تشابه با پراکسید هیدروژن
آب اکسیژن دار همانند پراکسید هیدروژن بوده و یک عامل عمومی ضد عفونی می باشد.
هر دو مایه اشکالی از آب اکسیژن دار هستند، هر چند در پراکسید هیدروژن یک باند بین دو ملکول اکسیژن وجود دارد. به عبارت دیگر، آب اکسیژن دار به سادگی اکسیژن محلول در آب است که برای آشامیدن ایمن می باشد.
پراکسید هیدروژن،خواه به عنوان غذا و خواه به عنوان دارو، غیر ایمن برای آشامیدن است و بلع مقادیر جزیی از آن سبب عوارض جانبی از قبیل تهوع، استفراغ، درد شکمی، سوزش گلو، خونریزی داخلی می گردد.
بنابراین، مهم است که فقط آب اکسیژن داری که برای مصارف انسانی تهیه شده و در بخش نوشابه های مغازه پیدا می شود، خریداری گردد.
باید بلافاصله مصرف شود.
همانند آب گازداری که دی اکسید کربن آن در طی زمان از دست می رود، آب اکسیژن دار به مجرد باز شدن اکسیژن خود را از دست می دهد.
به این دلیل، اغلب کارخانه ها توصیه می کنند که آب اکسیژن دار به فاصله سی دقیقه بعد از باز شدن مصرف شود تا حداکثر اکسیژن به بدن برسد.
علاوه بر این، اغلب آب های اکسیژن دار در بسته بندی های قوطی عرضه می شوند. مصرف فوری آن ها اهمیتی ویژه دارد، زیرا ظروف در بر گیرنده آن ها نمی تواند رها شود.
فقدان اطلاعات استفاده آن ها
هر چند در مراکز بدنسازی و تغذیه از خواص آب اکسیژن دار زیاد صحبت می شود، پژوهش های دارای کیفیت بالا در باره مزایای آن ها واقعا نادر است.
چندین سوال باید جواب داده شده و معلوم گردد که چقدر اکسیژن در روده جذب می شود و این اکسیژن چقدر خوب در آب محلول است.
بعضی ها ادعا می کنند که این نوشیدنی کیفیت مو و پوست را بهبود می بخشد؛ ادعایی که نشانه ای از آن یافت نشده است.
تا زمانی که پژوهش های دانشمندان جواب هایی به سوالات اینچنینی ندهد، تشخیص اینکه مزایای تندرستی آب های اکسیژن دار بیش از آب معمولی است، ساده نیست.
خلاصه
هر چند آب اکسیژن دار فوق العاده ایمن است، اطلاعات کافی در باره مزایای بالقوه آن وجود ندارد. وقتی آب اکسیژن دار نوشیده می شود، باید بلافاصله پس از باز کردن در آن عمل نوشیدن صورت گیرد تا حداکثر اکسیژن جذب بدن گردد.
کی از آن استفاده کنیم
آب اکسیژن دار معمولاً به عنوان یک نوشیدنی پس از تمرین استفاده می شود، هر چند که می توان آن را در هر زمان مصرف کرد.
برخی از برندها شامل مواد دیگری مانند کافئین، الکترولیت، و عصاره شاهدانه هستند که با نام کانابیدیول (CBD) نیز شناخته می شود.
انواع کافئین دار ممکن است به عنوان یک نوشیدنی قبل از تمرین عمل کنند، زیرا نشان داده شده است که کافئین برای افزایش عملکردها و تمرینات ورزشی خوب عمل می کند. از سوی دیگر، کافئین ممکن است در خواب برخی افراد نیز اختلال ایجاد نماید. به این ترتیب، نباید آن را نزدیک به زمان خواب مصرف کرد.
الکترولیت های اضافه شده به برخی از انواع می توانند آب رسانی را در هنگامی که در تمرینات شدت متوسط تا بالا مصرف می شوند، افزایش دهند.
در نهایت، تحقیقات اولیه نشان می دهد که CBD ممکن است درد مزمن و اضطراب در مقادیر حداقل 15 میلی گرم در هر وعده را تسکین دهد؛ هر چند اکثر آب های اکسیژن حاوی 10 میلی گرم یا کمتر هستند.
شما می توانید آب اکسیژنه را قبل یا بعد از ورزش، و یا به سادگی به عنوان یک نوشیدنی منظم در طول روز به جای، و یا علاوه بر، آب به طور منظم بنوشید.
خلاصه
در حالی که آب اکسیژن دار می تواند در طول روز مورد استفاده قرار گیرد، انتخاب آن در حول و حوش ورزش و تمرینات باعث می شود که از حداکثر رساندن مزایای بالقوه استفاده گردد.
چطور با دیگر آب های عملی مقایسه می شود؟
مقایسه آب اکسیژن دار با انواع دیگر آب عملکردی دشوار است، چرا که مواد تشکیل دهنده آن ها متفاوت است.
از دیگر آب های کاربردی محبوب می توان به آب قلیایی، آب کافئین دار، آب آنتی اکسیدانی، آب پروتئین، و آب کلروفیل اشاره کرد. به جز آب پروتئین، همه این ها حداقل داده هایی دارند که از اثربخشی آن ها حمایت می کنند.
آب های عملکردی، از جمله آب اکسیژن دار، می توانند به شما کمک کنند تا نیازهای آب رسانی خود را برآورده کنید، هر چند برچسب های تغذیه باید با دقت خوانده شوند.
در حالی که آب گازدار یک آب عملکردی(آب عملی یا عملکردی آبی است که تحت عملیاتی واقع شده و مواد مغذی به آن افزوده شده اند) نیست، اغلب به دلیل ماهیت گازی اش با آب اکسیژن دار مقایسه می شود.
تفاوت در این است که حباب های آب گازدار از دی اکسید کربن حل شده می آیند، در حالی که حباب های آب اکسیژن دار از اکسیژن حل شده می آیند. این نتایج در احساس دهان مشابه هستند، ولی آب اکسیژن دار تمایل کمی کمتر به ایجاد حباب دارد.
خلاصه
آب اکسیژن دار یکی از انواع بسیاری از آب های عملکردی در بازار است که هر کدام حاوی مواد مختلفی برای ترویج برخی مزایای بهداشتی است.
خط آخر
آب اکسیژن دار یک نوشیدنی محبوب است که در حین فرآوری اکسیژن به آن اضافه شده است.
مطالعات محدود نشان می دهد که ممکن است ترخیص لاکتات در طول ورزش را بهبود بخشد و سوخت و ساز الکل را افزایش دهد.
دیگر ادعاهای بهداشتی مطرح شده در مورد آب اکسیژن دار داده های کافی برای حمایت از آن ها ندارد.
گفته شده است که آب اکسیژن دار را می توان به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی مغذی گنجانید؛ هر چند، جدا از خواص آب رسانی آن، نباید مزایای بهداشتی خاصی را برای چنین آبی برشمرد.
باید آب پروتئین دار بنوشید؟
مواد مغذی
بعد از تمرین و کاهش وزن
فایده
خط آخر
فکر می کنیم که محصولات تولیدی ما برای خوانندگان مفید است.
آب پروتئین با ترکیب پودر پروتئین و آب ساخته می شود.
این آب ها در ظروف ازپیش بسته بندی شده به فروش می رسند و در سال های اخیر محبوب شده اند؛ به خصوص در میان کسانی که به دنبال آب رسانی پس از تمرین شدید هستند. با این وجود، ممکن است سوال شما این باشد که که آیا آب پروتئین سالم است یا لازم.
پروتئین شیرابه جداشده، که از شیر گاو استخراج می شود، یکی از رایج ترین پروتئین های مورد استفاده در این محصول است.
با این حال از انواع دیگری از پروتئین نیز استفاده می شود که از آن جمله می توان به پروتئین های مبتنی بر گیاه و پپتیدهای کلاژن مبتنی بر حیوانات اشاره کرد که از بافت همبند مشتق شده اند.
این مقاله یک بررسی کلی دقیق از آب پروتئین ارائه می دهد و بررسی می کند که آیا شما باید آن را بنوشید.
کم کالری ولی با پروتئین بالا
بسته به برند آب پروتئین، این آب می تواند دارای پروتئین نسبتاً بالا باشد در حالی که کالری نسبتاً کمی را تأمین می کند.
به عنوان مثال، یک بطری ۱۶ اونسی (۴۸۰ میلی لیتری) این محصول ممکن است ۱۵ گرم پروتئین و تنها ۷۰ کالری را فراهم کند.
آب پروتئین همچنین ممکن است حاوی مقدار خوبی از ویتامین ها و مواد معدنی و میزانی کالری باشد، اما این بستگی به نام تجاری آب دارد.
انواع ساخته شده با پروتئین شیرابه یا کلاژن به همین ترتیب حاوی کلسیم و منیزیم، دو ماده معدنی، هستند که برای سلامت استخوان مهم می باشند.
به علاوه، در برخی از انواع ممکن است ویتامین ها و مواد معدنی ، از جمله ویتامین های B6، B12، C، و D اضافه شده باشند.
گفته شده است که برخی از مارک ها از موادی استفاده می کنند که به اندازه لازم سالم نیستند، مانند قندهای اضافه شده، و همچنین رنگ های مصنوعی، طعم دهنده ها یا شیرین کننده ها
در حالی که مقدار قند مورد استفاده در آب پروتئین، به احتمال زیاد، نسبتا کم است، در صورتی که شما چنین آبی را مرتب مصرف کنید، می تواند هنوز هم اضافه کننده قند باشد.
خلاصه
آب های پروتئینی به طور معمول ۱۵ گرم پروتئین و تنها ۷۰ کالری در هر بطری ۱۶ اونسی (۴۸۰ میلی لیتر) فراهم می کنند. آنها همچنین ممکن است با ویتامین ها و مواد معدنی غنی شده باشند. با این حال، برخی از انواع ممکن است حاوی شیرین کننده های اضافه شده، رنگ های مصنوعی و طعم دهنده ها باشند.
ممکن است به درد آن ها که پروتئین اضافی می خواهند بخورد
برخی افراد به پروتئین بیشتری، نسبت به حد متوسط، نیاز دارند. این گروه ها شامل ورزشکاران، افراد تحت درمان سرطان، و بزرگسالان مسن تر هستند.
نوشیدن آب پروتئین علاوه بر خوردن یک رژیم غذایی متعادل ممکن است به این جمعیت ها کمک کند.
هرچند ، بطور کامل ممکن است که برای پاسخگویی به افزایش نیازهای پروتئین بدن به سادگی از مصرف پروتئین بیشتر در رژیم غذایی منظم خود استفاده نمود. بنابراین نوشیدن این محصول ضروری نیست.
با تکیه بر آب پروتئین، به جای منابع غذایی، برای تامین پروتئین، ممکن است تنوع اسیدهای آمینه ای که مصرف می کنید را درمعرض خطر بیند. اسیدهای آمینه بلوک های ساختمانی پروتئین ها هستند، و شما باید انواع آن ها را برای حفظ سلامت مطلوب دریافت کنید.
پس از ورزش
آب پروتئین تبدیل به یک نوشیدنی محبوب پس از تمرین در جامعه تناسب اندام شده است.
این به این دلیل است که افرادی که به شدت فعال هستند، به ویژه کسانی که به تمرینات مقاومتی می پردازند، برای بهبود عضلانی و رشد به پروتئین بیشتری نیاز دارند.
بزرگسالان فعال به طور معمول نیاز به 0.5-0.9 گرم پروتئین در هر پوند (1.2–2 گرم در هر کیلوگرم) از وزن بدن دارند.
این مقدار نسبت به میزان پروتئین بزرگسالان پشت میز نشین، که ۰٫۳۶ گرم در پوند (۰٫۸ گرم در کیلوگرم) وزن بدن است، افزایش قابل توجهی را نشان می دهد. با این حال، افرادی که بسیار فعال هستند هنوز هم می توانند به راحتی نیازهای خود را از طریق منابع غذایی برآورده کنند.
مواد مغذی مفیدی که از خوردن انواع منابع پروتئینی تمام مواد غذایی بدست می آورید نیز به رشد عضلانی و ریکاوری پس ازتمرینات کمک می کند.
بنابراین، در حالی که نوشیدن آب پروتئین هر چند وقت یک بار پس از یک تمرین سخت مضر نیست، مزایای خوردن غذاهای کامل به مراتب بیشتر است.
کاهش وزن
افزایش مصرف پروتئین نیز ممکن است به کاهش وزن کمک کند.
این بیشتر به این دلیل است که پروتئین می تواند سوخت و ساز بدن را افزایش دهد و احساسات پر بودن را ازدیاد بخشد، که منجر به دریافت کالری پایین تر، به طور کلی، می گردد.
با توجه به این اثرات، برخی افراد ممکن است در جستجوی آب پروتئینی که به کاهش وزن آنها کمک می کند، باشند.
با این حال، مصرف این محصول برای بهبود کاهش وزن غیر ضروری است. شما می توانید در این زمینه ورودی پروتئین های رژیم غذایی بدون چربی را افزایش داده و این امر را کافی بگیرید.
خلاصه
آب پروتئین ممکن است گزینه خوبی برای کسانی که نیاز به افزایش مصرف پروتئین خود دارند، مانند ورزشکاران، کسانی که تلاش می کنند وزن کم کنند، یا افرادی که نیازهای پروتئینی را افزایش داده اند، باشد.
احتمالا برای اکثر مردم غیر ضروری است
نوشیدن آب پروتئین ساخته شده از حداقل مواد تشکیل دهنده و بدون هیچ افزودنی به احتمال زیاد مضر نیست. با این حال ، انجام این کار به طور کلی برای پاسخگویی به نیازهای پروتئین غیر الزامی است.
مصرف غذاهای کامل با پروتئین بالا، از جمله تخم مرغ، گوشت، لبنیات، لوبیا، و آجیل، پروتئین و مواد مغذی بیشتری نسبت به نوشیدن آب پروتئین فراهم خواهد کرد.
در واقع، شما ممکن است در حال حاضر به اندازه کافی پروتئین مصرف کنید.
مطالعه صورت گرفته در نزدیک به 58 هزار نفر نشان داده که بیشتر آمریکایی ها به اندازه کافی از این مواد مغذی دریافت می کنند. مشخص شده است که شرکت کنندگان پروتئین کافی را مصرف می کردند تا ۱۴ تا ۱۶٪ از کل کالری دریافتی خود را تشکیل دهند که در محدوده مقادیر توصیه شده قرار دارد.
بنابراین، نوشیدن آب پروتئین اضافه بر مصرف پروتئین رژیم غذایی ممکن است غیر ضروری باشد و می تواند کار را تبدیل به یک عادت گران قیمت نماید.
چه کسانی نباید آب پروتئین دار بنوشند؟
برخی از افراد باید پروتئین کمتری نسبت به حد متوسط بخورند، از جمله افراد مبتلا به بیماری کلیوی یا عملکرد ضعیف کلیه، و همچنین کسانی که مسائل سوخت و ساز پروتئین دارند، مانند هوموسیستینوری و فنیل کتونوری.
اگر نیاز به محدود کردن یا مراقبت از مصرف پروتئین خود دارید، نباید آب پروتئین بنوشید.
علاوه بر این، اگر به پروتئین های شیر یا شیر حساسیت یا آلرژی داشته باشید، در نوشیدن آب پروتئین دار دقت کنید، چرا که انواع زيادی از آن ها با پروتئين شيرابه شیر ساخته می شوند.
خلاصه
برای اکثر مردم، نوشیدن آب پروتئین صدمه زننده نیست، اما برای پاسخگویی به نیازهای پروتئینی خود به آن نیاز دارند. کسانی که نیاز به محدود کردن مصرف پروتئین خود دارند یا به پروتئین شیرابه حساسیت دارند باید از نوشیدن آب پروتئین اجتناب کنند.
خط آخر
آب پروتئین، یک محصول از پیش بسته بندی شده است که بازار به جامعه تناسب اندام عرضه شده است. این محصول با ترکیب پودر پروتئین و آب ساخته شده است، مانند پروتئین شیرابه شیر یا پپتیدهای کلاژن.
این محصول، پروتئین بالا, کالری کم داشته و و به احتمال زیاد در حد اعتدال برای اکثر افراد سالم و کسانی که نیاز به افزایش مصرف پروتئین خود دارند مضر نیست.
با این حال، نوشیدن آن برای پاسخگویی به نیازهای پروتئینی شما غیر ضروری است. مصرف منظم می تواند گران باشد، و برخی انواع ممکن است حاوی قندها، رنگ ها، یا طعم دهنده های اضافه شده باشند.
اگر می خواهید آب پروتئین دار داشته باشید، می توانید آن را در اکثر فروشگاه های مواد غذایی یا دارویی، آنلاین، و در سالن های ورزشی پیدا کنید. فقط مطمئن شوید که برچسب محصول را با دقت خوانده و ورود افزودنی های ناسالم به بدن را تا مقادیر حداقل کاهش داده اید.