آیا چای یا مایع بوکاشی یک کود و بارور کننده خوب است؟

قسمت اول
رشد گیاهان با چای بوکاشی

رشد گیاهان در بسترهای مختلف با استفاده از چای بوکاشی و بارورکننده( کود استاندارد) مطالعه شده است.

رشد گیاهان با استفاده از چای بوکاشی بسیار آرامتر از گیاهان کنترل بود؛ هم در بستر ماسه و هم در سوبستره پیت. حدس زده می شود که این امر به میزان زیادی به دلیل سطوح پایین ازت باشد.

بر پایه پژوهش هاکان اسپ، گیاه B با چای بوکاشی و گیاه کنترل با کود تجاری پرورش یافته اند.
"غلظت پایین نیتروژن در چای می تواند به دلیل فرآیند دنیتریفیکاسیون باشد که در طی تخمیر اتفاق می افتد، زیرا ضایعات غذایی در ظروف هوابند بطور بی هوازی نگهداری می شوند. این امر رشد باکتری های دنیتریفایر را بیشتر می کند..."

آیا باید از چای بوکاشی به عنوان کود استفاده کرد؟

در صورت افزودن ازت، از چای بوکاشی می توان به عنوان کود استفاده کرد. بدون اضافه کردن نیتروژن، چای بوکاشی یک کود ضعیف در بهترین و بدترین حالت است؛ کلرید سدیم بالا می تواند برای گیاهان سمی باشد.

این کود برای گیاهان گلدانی توصیه نشده است. جایی که نیتروژن مازاد در دسترس است می توان آن را به گیاهان باغی داد و جایی که سدیم اضافی براحتی شسته می شود هم همچنین!

آن باید حداقل تا 1 درصد رقیق شود تا اطمینان حاصل شود که کلرید سدیم سمی نیست.

روبرت پاولیس

من تمام عمر باغبانی کرده ام و یک پیش زمینه علمی دارم. جدا از صحبت و نوشتن در باره باغبانی، صاحب 6 اکر باغ اختصاصی هستم که باغ های آسپن گرو نام دارند. در این سطح بیش از 3000 گیاه پایا، علف، بوته و درخت یافت می شود. بله! من عاشق خرید گیاهانی هستم که اصلا نیازشان ندارم!

مباحثی در باره خوبی و بدی چای بوکاشی به عنوان کود

1- داو
بوکاشی رقیق شده 1 تا 2 درصد( نسبت 100 به 1)( npk 1:3:14) با نرخ 10 به 1 ادرار(npk 11:1:2)( با افزودن مقداری گوشت استخوان برای فسفر( npk 3:15:0( یک چای عالی درست می کند. سپس بوکاشی را به عنوان فاکتور نیتروژن/لایه کمپوست هوازی سنتی کمپوست می کنیم و یا مستقیما آن را دفن می کنیم.

نمک، لبنیات و گوشت را برای سطل مگس سرباز سیاه( تغذیه جوجه) و یا مزرعه کرم ذخیره سازی می کنیم. هر چه دوست دارید بکنید.

2- ریک
آیا کسی می داند که مایع بوکاشی با گوشت استخوان واکنش می دهد و فسفر را برای گیاهان قابل دسترس تر می کند؟ متشکر می شوم.

پاسخ روبرت پاولیس
چای بوکاشی پی اچ حدود 5 دارد. پس باید قادر باشد فسفات را محلول نماید.

3- عمر
از متن شما ممنون. بعد از مطالعه آن بیشتر متوجه شدم که بوکاشی چیزی مثل هوای تازه است.

4- مالکولم فاولز
افسانه ها را متوقف کنید. دنیتریفیکاسیون نتیجه گیری غلط است. چای بوکاشی حاوی نیتروژن خیلی کمی است، زیرا اغلب نیتروژن ورودی هنوز در سطل تخمیر است. از اینجاست که ازت وارد خاک می شود. نقطه و نکته اساسی بوکاشی غذا و نه سس است!

نیتروژن برای درست کردن ملکول های پروتئین ضروری است. این آن چیزی است که ماکرونوترینت ها( درشت مغذی ها) را تشکیل می دهد. ملکول های پروتئین پیچیده هستند و در تخمیر لاکتیکی تجزیه نمی شوند. در نهایت چیزی جز تبدیل بخش کوچکی از کربوهیدرات ها انجام نمی شود:اسید لاکتیک C6H12O6 -> 2 C3H6O3 پروتئین ها، چربی ها و کربوهیدرات های باقی مانده تا حد زیادی دست نخورده باقی می مانند.

مولکول های اضافه شده به خاک توسط بسیاری از گونه های میکروارگانیسم شکسته می شوند که مهم ترین آنها در این زمینه آزاد کننده ها و تثبیت کننده های نیتروژن هستند. این ها بومی هستند؛ آنها از طریق میکروارگانیزم های موثر نمی آیند بلکه میکروارگانیسم های مؤثر واقعی در فرآیند بوکاشی انتها به انتها هستند.

بنابراین، اگر می‌خواهید اسطوره بوکاشی را نابود کنید، بپرسید که همه گونه‌های غیر لاکتو تخمیرکننده در میکروارگانیزم های موثر واقعاً چه می‌کنند، اگر واقعاً اصلاً زنده بمانند. من فکر می‌کنم که آنها بر اساس ایده‌های هیگا برای تغذیه مستقیم باکتری‌ها از خاک و مواد خام انتخاب شده‌اند و در زمینه آماده‌سازی زباله‌های غذایی برای مصرف توسط زندگی خاکی، ارزشی مشکوک دارند. لودرهای مجانی گران‌ قیمت با انتشار کربن.

حدس من این است که نسبت عناصر موجود در شیرابه نشان دهنده مولکول های آزاد سیتوپلاسم است که در اثر تجزیه سلولی آزاد می شوند، به علاوه مقداری اسید لاکتیک / لاکتات.

پاسخ روبرت پاولیس
مقدار نیتروژن چای در جدول است.

باکتری های تثبیت کننده نیتروژن نقش مهمی را در تجزیه تخمیر ایفا نمی کنند.

مالکولم
این یک جدول مفید است. من فقط خواستم این نکته را متذکر شوم( به ویژه آن هایی که اینجا هستند) که محتویات کم ازت را به غلط به دنیتریفیکاسیون در تخمیر بوکاشی نسبت ندهند. این مخالف چیزی است که در عمل اتفاق می افتد. بوکاشی دقیقا همانند هر غذای لاکتو تخمیر شده دیگری است: تا حدی اسیدی( برای ما)، نرم شده، حفاظت شده، اما تجزیه نشده. پروتئین اساساً دست نخورده است (وگرنه هر مطالعه تغذیه ای غذایی اشتباه است!) بنابراین نیتروژن باقی می ماند.

بله! تثبیت کننده های نیتروژن ممکن است غذا را تجزیه نکنند. آنچه که آن ها( و بعضی محلول کننده های فسفر) انجام می دهند اساسا انفجار در موقعی است که اسید لاکتیک خالص به خاک اضافه می شود.( رودریگوِئز – مورگادو و همکاران را در 2017 ببینید) تاثیر اسید ال لاکتیک حاصل از ضایعات اب پنیر روی فعالیت های آنزیمی و تنوع باکتری های خاک، بیولوژی و حاصلخیزی خاک 53: 389-396

من باید اضافه کنم که آنها "تا زمانی که آب وجود دارد" رشد و نمو می کنند زیرا برای تبدیل اسید لاکتیک به لاکتات، که در واقع مصرف می کنند، لازم و کافی است. ممکن است آب کافی در چای وجود داشته باشد، اما من همیشه آن را قبل از اضافه کردن به خاک رقیق می کنم. در شرایط خشک آب ضروری است، به ویژه برای چای و احتمالا قبل از اضافه شدن غذای بوکاشی هم.

چرا این موضوع وجود دارد؟ به سبب اینکه باکتری های خاک بومی به شدت رشد کننده میکروارگانیزم های واقعی موثر در انتها به انتهای فرآیند بوکاشی هستند. آن ها به میزان مهمی بیومس میکروبی خاک را افزایش می دهند؛ یک متوسط 60 درصد در یک مدیریت پروژه. هنگامی که غذا تمام می شود، زیست توده اضافی می میرد، کرم ها را تغذیه می کند (و غیره) و تبدیل به ماده آلی خاک می شود. جدا از باکتری های تخمیر هومولاکتیک، من باور دارم که سبوس میکروارگانیزم های موثر بی ارزش است؛ الا اینکه یک کمی خرده های غذای اضافی را برای بومی ها فراهم می کند. مایر و همکاران را ببینید.

پاسخ روبرت پاولیس

من با اغلب آنچه گفتید موافقم. من بوکاشی را با سیلو کردن مقایسه می کنم که به نظر می رسد همان محصول تخمیری را بدون افزودن میکروارگانیزم های موثر تولید می کند.

به نظر می رسد هر چیزی که در مورد بوکاشی، کمپوست و به خصوص چای کمپوست بررسی کرده ام مرا به این نتیجه رسانده است که میکروب های اضافه شده ارزش بسیار کمی به خاک اضافه می کنند.

مالکولم
درست است که بوکاشی شبیه سیلو است، اما محصولات انتهایی متفاوت هستند؛ زیرا ورودی ها فرق دارند. تا آنجایی که من می توانم متوجه شوم، سیلو اصلاح بزرگی در خاک ایجاد نمی کند.
برای درک دلیل، من فکر می کنم که ما نیازی به بررسی محتوای مواد مغذی ضایعات مواد غذایی نداریم. در مجموع باید یکی از غنی‌ترین و متعادل‌ترین رژیم‌های غذایی باشد که می‌توان تصور کرد، با تنوع وسیع‌تری از پروتئین‌ها، کربوهیدرات‌ها و (به طور قابل توجهی؟) ریز مغذی‌ها، به علاوه محتوای انرژی بالای چربی‌ها. لاکتات اضافه کنید و تعجب نکنید که زندگی خاک منفجر می شود.

پاسخ روبرت پاولیس
واقعا اینطور است که سیلو یک الحاقیه بزرگ خاک نیست. یونجه استفاده شده به عنوان مالچ برای توسعه خاک خوب عالی است. یونجه غذای خوب حیوان هم هست که مدفوع را تغییر می دهد و آن را یک الحاقیه خوب خاک می سازد.

در ذهن داشته باشید که اغلب خرده های آشپزی بسیار آبدار هستند. برای مقایسه ارزش مواد مغذی مجبور هستید اعداد وزن خشک را مقایسه کنید.

مالکولم
یونجه تا تخمیر نشده سیلو نیست.
هر چیزی سبز رنگ که به عنوان مالچ استفاده می شود برای خاک مفید است و برش و رها کردن آن بهتر از جمع آوری برای کمپوست است، زیرا تجزیه تقریباً تماماً هوازی است و خاک از فرسایش و تبخیر محافظت می شود.
اگر سبزی های تازه ورودی های عمده بوکاشی یا سیلو باشند، شامل رطوبت زیادی خواهند بود. در عوض لاکتیک، کمتر از 20 درصد مواد خشک تبدیل به تخمیر بوتیریک می شوند. من می دانم که یک آزمایش دانش آموزی این کار را انجام داد زیرا آنها بیش از حد کلم استفاده کردند. نه شما نتیجه را می خواهید و نه گاوها یا زندگی خاکی شما این کار را می کنند.
CSIRO به کشاورزان توصیه می کند که علف را به مدت 36 ساعت قبل از سیلو کردن، یا تا زمانی که 30 درصد ماده خشک اندازه گیری شود، خشک کنند. یک مطالعه در تمام نقاط ولز نشان داد که میانگین ضایعات مواد غذایی کمی بیش از 25٪ ماده خشک است. از آنجایی که من هرگز یک دسته بوکاشی بوتیریک شده را نداشته ام، حدس می‌زنم که سطح امنی باشد.
یک اثر جانبی جذاب: میانگین نیتروژن کمتر از 1٪ در ضایعات مواد غذایی ولز معادل 3.5٪ ماده خشک است. این نیمی از NPK مصنوعی مانند Growmore است که نشان می دهد بوکاشی از نظر محتوای ازت ارزش جایگزین شدن خوبی را با کود دارد.