در یک قطره چای بوکاشی چه می بینید؟

قسمت اول

قسمت دوم

وقتی به فضله اجازه داده می شود که روی سطح قرار گیرد و یا حتی دفن شود، زمان طولانی لازم است تا تجزیه صورت گیرد. مگس ها را جلب می کند، بوی گند می دهد و یک افزودنی نامطلوب برای چمن ها و گیاهان است. در هنگام باران یا آبیاری؛ پاتوژن های فضله به دریاچه ها و انهار می رسند و در نهایت سر از آبی در می آورند که ما می خواهیم غیر آلوده باشد.

یک سیستم تخمیر با عملکرد مناسب بسیار کارآمد است، زیرا فضله و زائدات غذایی را به چیزی بسیار ارزشمند تبدیل می کند و ما را از شر بار سنگین پاتوژن هایی که قرار بوده به لندفیل ها بروند یا در خاک مانده و آب زیر زمینی را آلوده کنند خلاص می کنند. تخمیر، مواد مغذی را به خاک بر می گرداند. آب را هم از آلودگی مصون می دارد.

3 ام یک کیت فیلم پتری ساده می سازد که می تواند تست سریعی را برای کلیفرم هایی از قبیل اشرشیا کلی فراهم آورد. در دو تصویر آخر شما می توانید ملاحظه کنید که چه اتفاقی برای کلیفرم های اشرشیا کلی سیستم تخمیر در مقایسه با سیستم غیر تخمیری می افتد. آن ها از میان سیستم عبور نمی کنند. در این تجربه، 10 پوند فضله سگ با 2.5 گالن آب مخلوط شد. یک نمونه از این مایع کنار گذاشته شد و در روزهای 1 و 7 تست شد. نمونه دوم همانند اولی بود، با این تفاوت که پودر مخلوط کشت هم در روزهای 1 و 7 مورد آزمایش قرار گرفت. در نخستین روز، کلنی های میکروب ها خیلی بالا بودند و در هر دو نمونه مشاهده شدند.

CHEMICALBUKASHI3

سمت چپ
زمان 7 روز، نمونه جمع آوری و بستر 100 میکرولیتر تا 500 میلی لیتر، سپس یک میلی لیتر روی فیلم در 35 درجه سانتیگراد مایع فضولات سگ، 10 پوند در 25 گالن آب، انکوباسیون فیلم پتری 24 ساعت

سمت راست
زمان 7 روز، نمونه جمع آوری و بستر 100 میکرولیتر تا 500 میلی لیتر، سپس یک میلی لیتر روی فیلم در 35 درجه سانتیگراد مایع فضولات سگ،10 پوند در 25 گالن آب، به اضافه 350 میلی لیتر شتاب دهنده & مخلوط کشت، انکوباسیون فیلم پتری 24 ساعت

در روز 7، نمونه ای که تخمیر شده بود( تصویر دست راست) پاتوژن های زنده نشان نداد، اما نمونه ای که تخمیر نشده بود( تصویر دست چپ) کلنی های فراوان از میکروب را نشان داد.

ما سیستم های زائدات غذایی تخمیر شده را بارها و بارها تست کردیم و میکروب های پاتوژن در کشتمان روی فیلم پتری ندیدیم.
بطور خلاصه، تخمیر ضایعات آلی بسیار آسان و سودمند به نظر می رسد با احتمال بسیار کمتر آلودگی خاک و آب های زیرزمینی نسبت به سایر روش های تصفیه (عملیات کمپوست یا دفن زباله) که استفاده شده است. حذف بوهای سمی، مشکلات مگس و جونده، دسترسی به چرخه مواد مغذی که سریعا به خاک برگشت داده می شوند تا مورد استفاده گیاهان قرار گیرند یک امتیاز اضافی است.