شرایط، مزایا، مشکلات

وقتی ما از زائدات خانگی عمومی کمپوست تولید می کنیم، کمپوست سازی اتفاق می افتد. کمپوست، خودش، یک توده از مواد مغذی است که وقتی مواد تجزیه می شوند تشکیل می شود. ما از این خاک غنی بهره می گیریم تا گیاهان با رشد سالمتری مواجه شوند.

کمپوست سازی چیست؟

کمپوست سازی یک تجزیه کنترل شده مواد آلی است.در اینجا مواد آلی اساسا به زائدات آشپزی و باغی ارجاع داده می شوند.آن ها شامل پوست میوه، پوست تخم مرغ، چمن، برگ های خشک، تراشه های چوب و غیره هستند.به علاوه، شما می توانید از فضولات خوک و ماکیان استفاده کنید؛ اما نه از فضولات حیوانات خانگی.

چیزهایی که شما می توانید کمپوست کنید و چیزهایی که نمی توانید کمپوست کنید

بنابراین، کمپوست سازی این زائدات را به موادی که از لحاظ بیولوژیکی پایدار هستند تبدیل می کند که خاک را غنی می سازند.

در واقع، کمپوست سازی اصلا جدید نیست. پیشینیان ما از کمپوست استفاده می کردند تا زائدات غذایی را به غذای خاک تبدیل کنند.جرج واشنگتن، نخستین رییس جمهور امریکا، اولین کمپوست ساز شناخته شده امریکایی بود!

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

او متوجه شد که چگونه کشاورزی کیفیت خاک را کاهش می دهد و یک مخزن سرگین برای ساخت کمپوست برای غنی سازی خاک ساخت.

چطور کمپوست درست کنیم؟

پس، برای شروع، باید یک جای خشک در باغ پیدا کنید تا زائدات خود را توده نمایید. مطمئن شوید که جوندگان در اطراف پرسه نمی‌زنند و آب باران وارد نمی‌شود.( برای راحتی می توانید سطل های کمپوست ساز ما را خریداری نمایید) می توانید یک گودال در باغ حفر کنید و آن را خوب پوشش دهید. یا می توانید از سطل های کمپوست تخصصی استفاده نمایید.( مثل "مدل سفره ای" که از ابداعات خود ماست!

شما نیاز به 4 چیز دارید تا کمپوست خوب داشته باشیدک

1- کربن
کربن اساسا از برگ خشک، شاخه ها، تراشه های چوب و دیگر زائدات باغی می آید. کربن منبع انرژی برای میکروارگانیزم ها فراهم می آورد تا کار کنند.

2- نیتروژن
اینجا، اساسا خرده های آشپزی از قبیل پوست، میوه و سبزی هستند که نیتروژن را به توده اضافه می کنند. نیتروژن به میکروارگانیزم ها کمک می کند تا سلول های جدید ساخته و تکثیر شوند.

3- اکسیژن
بطور عمومی، کمپوست سازی می تواند در حضور و عدم اکسیژن اتفاق بیفتد. ولی وقتی اکسیژن کم است، معمولا کمپوست سازی بیشتر طول می کشد.( بوکاشی یک استثناست و می تواند 4 هفته ای کود تولید کند!) پس، منبعد، مجبورید توده را بچرخانید و یا آن را هوادهی نمایید.

4- آب
در کمپوست سازی، رطوبت مهم است. ولی مقدار درست آب ضروری است. بطور عموم، وقتی توده را لمس می کنید باید رطوبت را احساس نمایید.

اگر آب کم باشد، درجه حرارت توده زیاد شده و سریع افت می کند. آب خیلی زیاد به گونه معکوسی فضای هوا را کم می کند و منجر به شرایط بی هوازی می شود.

شرایط بهینه( بهترین) کمپوست سازی

پس، به عنوان یک قاعده سر انگشتی، بهترین شرایط کمپوست سازی عبارتند از:

نسبت های کربن به ازت: 25 تا 35 به 1
اکسیژن: بیشتر از 10 درصد
رطوبت: 45 تا 60 درصد( وزنی)
اندازه ذره: متغیر
درجه حرارت: 54 تا 60 درجه سانتیگراد
پی اچ: 6.5 تا 8
دانسیته توده: 594 کیلوگرم بر متر مکعب( یا 1000 پوند بر یارد مکعب)

بهترین شرایط کمپوست سازی

در طی کمپوست سازی چه می شود؟

پس، در خانه، عموما میکروارگانیزم هایی هستند که در خاک زندگی می کنند و کمپوست درست می کنند. مخلوقاتی همانند کرم های خاکی، مایت ها، مورچه ها، سوسک ها شروع به شکستن تکه های بزرگ به قطعات کوچکتر می کنند.

اگرچه در کارخانه ها، کمپوست سازها هستند که مواد کمپوست را می شکنند.

به مجرد اینکه بهترین شرایط فرا رسیدند، باکتری ها، قارچ ها و پروتوزوئرها تجزیه را ادامه می دهند.

فرآیند کمپوست سازی

در 24 تا 72 ساعت، درجه حرارت به سرعت افزایش می یابد و بعد برای چند هفته ثابت باقی می ماند. این درجه حرارت بالا پاتوژن ها، تخم علف های هرز و ترکیبات سمی را از بین می برد. به همین دلیل است که هوادهی توده کمک می کند تا میکروارگانیزم ها موثرتر کار کنند.

درجه حرارت در نهایت افت می کند و کمپوست شروع به رسیده شدن می کند. نرخ اکسیژن در نهایت کم می شود تا به نقطه ای برسد که شما بیشتر مجبور نیستید آن را بچرخانید.

قسمت دوم

قسمت سوم