شرایط، مزایا، مشکلات
قسمت اول
کمپوست نارسیده
وابسته به کارآیی فرآیند، این فاز نارسیده می تواند کوتاه یا طولانی باشد. اگر هوای کافی اضافه نکنید و یا رطوبت خیلی بالا باشد، کمپوست نارسیده خواهد بود. این به معنای این است که ممکن است نسبت کربن به ازت بالا باشد، اسید یا نمک زیادی وجود داشته باشد. و اگر شما این کمپوست نارسیده را به گیاهان اضافه کنید، می تواند آن ها را از بین برده و یا به آن ها آسیب برساند.
ما را درشبکه های اجتماعی دنبال نمایید.
درست کردن کمپوست چه مدت طول می کشد؟
بطور عموم، برای اینکه بتوانیم با قاطعیت از آماده بودن کمپوست حرف بزنیم زمان خاصی وجود ندارد. طول زمان فرآیند اساسی به موادی که تغذیه می شود و شرایطی که غالب هستند بستگی دارد. یک توده کوچک می تواند سریعتر از یک توده بزرگ تجزیه شود.
پس، اگر کمپوست سازی خانگی را انجام می دهید، عموما 6 تا 12 ماه طول می کشد( این زمان در کمپوست سازهای پاسیویی ما کمتر و در کمپوست سازهای بوکاشی ما بسیار کمتر است!) ولی می تواند به کوتاهی 4 هفته و یا به بلندای دو سال هم باشد.
چطور بدانیم که کمپوست آماده است؟
وقتی تجزیه بیشتری اتفاق نمی افتد کمپوست آماده است. البته، ممکن است ارزیابی این "مورد" کار آسانی نباشد.
پس، در عوض، می توانید اینکه شرایط توده به حد نرمال برگشته اند را اندازه بگیرید. عموما، وقتی کمپوست آماده است، درجه حرارت وسط توده همانند شرایط بیرونی است. سطح اکسیژن نیز در طی چند روز بیشتر از 10-15 درصد باقی می ماند.
و محصول نهایی عموما قهوه ای تیره است و حس خاک مانند به آدمی می دهد.
مزایای کمپوست سازی
خواه از طریق خانه و خواه از طریق تجارتخانه انجام شود، چندین منفعت در کمپوست سازی نهفته است. این باعث صرفه جویی در پول و منابع شما می شود، مواد مغذی غنی برای گیاهان به شما می دهد و ردپای اکولوژیکی شما را کاهش می دهد.
در این میان، تعدادی منافع زیست محیطی هم وجود دارد.
1- کمپوست سازی مقدار زائدات را کم می کند.
فائو گزارش می دهد که ما یک سوم غذای مصرفی را هدر می دهیم و یا 1.3 میلیارد تن غذای سالانه را!( به رقم توجه کنید!)
در واقع؛ مطابق با گزارش بانک جهانی، 44 درصد جریان زائدات، غذا و سبز است.
در بسیاری کشورها، کمبود وسایل برای دفع زباله وجود دارد. برای نمونه، شمال آفریقا، خاورمیانه و آسیای جنوبی آشکارا زباله های خود را تخلیه می کنند. بنابراین، کمپوست سازی به میزان مهمی کمک به کاهش زائداتی می کند که ما تولید می کنیم.
ما 3.1 میلیارد تن غذا را در سال تبدیل به زائدات می کنیم.
2- کاهش آلودگی
وقتی زائدات آلی به لندفیل ها برده می شوند و یا ما آن ها را در جاهای باز تخلیه می کنیم، آن ها تجزیه می شوند. در نتیجه، آن ها به سبب درجه حرارت های پایین و یا محتویات رطوبتی بالا محصولات سمی رها می کنند. این امر ممکن است به آلودگی طولانی مدت تز قبیل موارد زیر منجر شود:
آلودگی آب های زیر زمینی در هنگامی که مواد به داخل خاک نشت می کنند.
رها شدن گاز بالقوه گلخانه ای، متان، که در تغییرات آب و هوایی سهم دارد و
آلودگی بو که می تواند جوامع مجاور را آزار دهد.
بنابراین، کمپوست سازی کمک می کند تا بطور قابل ملاحظه ای این نتایج را کاهش دهد.
3- کمپوست سازی کیفیت خاک را بهبود می بخشد.
یکی از مهمترین مزایای کمپوست سازی این است که این کار کیفیت خاک را بهبود می بخشد. وقتی خاک ها حاصلخیزی خود را از دست می دهند، برداشت می تواند کاهش یابد و محصولات زراعی مستعد بیماری و آفات شوند.
از آنجا که کمپوست اساسا مخلوطی از مواد مغذی و مواد آلی است، حاصلخیزی خاک را زیاد می کند. کمپوست توانایی خاک برای نگهداری آب را بهبود می بخشد و کشت خوبی را حفظ می کند. در این راه، هوادهی بهتر برای بذرها فراهم شده و موجب می گردد که آن ها جوانه زده و رشد نمایند.
با این حساب، استفاده از کمپوست باعث کاهش مصرف کودهایی می شود که اغلب ماده شیمیایی دارند. خود کمپوست یک ماده آلی بارور کننده خوب است که پتانسیل تولید غذاهای ارگانیک را ازدیاد می بخشد.
