مزرعه کرم- یک راهنما که چطور در 4 ماه کمپوست کرمی درست کنیم( کد 0470)
مزرعه کرم یا بستر کرم، که آن نیز نامیده می شود، بوسیله باغدارانی انجام می شود که کرم خاکی ها را نگه می دارند تا خودشان ورمی کمپوست غنی تولید کنند که می تواند در چند ماه تولید گردد. فضولات یا مدفوع تولیدی توسط کرم خاکی ها، ورمی کمپوست نام دارد و کل فرآِیند ورمی کمپوست سازی نام دارد.
بستر کرم، بنابراین، یک کلمه تفننی برای مزرعه کرم است.

نگه داشتن کرم خاکی دارای مزایای زیادی است. با این حال، شما نیاز به اطمینان از این واقعیت دارید که گونه های صحیح را برای انجام کار در اختیار دارید.
مزیت مزرعه کرم
کرم خاکی ها، بطور عموم، قطعا دوست باغدارها هستند. آن ها از راههای زیادی به خاک کمک می کنند.
اول اینکه آن ها از طریق عمل تونل زنی و ایجاد هوادهی در حین حرکت کمک به ایجاد خاک خوب می کنند. هر چند، فقط موضوع هوادهی نیست. آن ها در پشت سر غلظت های بالایی از نیتروژن، کلسیم، منیزیوم، فسفات را در خاک باقی می گذارند.
دوم در حالی که آن ها در اطراف نقب می زنند، آن ها خاک را خورده و فرایند می کنند و در پشت سر فضله های کرمی غنی باقی می گذارند که خاک را به گونه ای بهبود می دهد که رطوبت را برای مدت طولانیتر نگهداری می کند.
سوم اینکه آن ها به عنوان یک منبع تمام نشدنی از کمپوست ارزان تولید شده اند که فاقد مواد شیمیایی و دوستدار محیط زیست است و از مواد قابل تجزیه زیستی استفاده می کند که شما قبلا دور انداخته اید.
چهارم اینکه با استفاده از ورمی کمپوست انواع ویژه ای از علف های هرز خفه می شوند که اگر ورمی کمپوست نبود به رشد خود ادامه می دادند.
پنجم اینکه کمپوست کرمی رشد بهتر ساختمان و ریشه گیاه را تسریع می کند و بستر فوق العاده ای برای رشد نشاها و بذرها است؛ زیرا جوانه زنی و تولید محصول را بهتر می کند.
در نهایت فضله ها واقعا و دقیقا ماحصل خاک فرآیند شده ای هستند که از میان دل و روده عبور کرده و از انتهای دیگر بیرون آمده است. این یک هوموس غنی است که سطح پی اچ تقریبا صفر دارد و این یک غذای کامل برای سبزیها و گیاهان شماست.
پس؛ اگر همیشه می خواستید کرم خاکی نگه دارید و یک مزرعه کرم داشته باشید، اما نمی دانستید از کجا شروع کنید، این راهنما بهتان کمک خواهد کرد. من به شما سادگی کار را نشان می دهم و می گویم که چطور می توانید در مدتی به کوتاهی 4 ماه این ورمی کمپوست پوک شونده که به رشد سبزی ها کمک می کند و خاک بقیه باغ شما را بهبود می بخشد، را داشته باشید.
ورمی کمپوست واقعا برای خاک خوب حیاتی است. ارتباط خاک خوب و مزرعه آلی بخوبی شناخته شده است و خاک سالم باعث تندرستی احشام و سبزیجات می گردد. یکی از عوامل اساسی وقوع فرآیند کرم خاکی های پایینی است که از میان بستر و مزرعه حرکت می کنند.
هر چند، امروزه مردم بیشتر و بیشتری باور دارند که این موجودات کوچک تا چه اندازه مفید هستند.
چطور یک مزرعه کرمی ساده درست کنیم؟
برای درست کردن مزرعه کرمی به چه تعداد کرم نیاز دارید؟
احتمالا، در آغاز به کار مزرعه مایل هستید بدانید به چه تعداد کرم نیاز خواهید داشت؟ خب! این مخلوقات کوچک بدون فوت وقت و در همه زمان ها تکثیر می شوند.
اما؛ ملاحظاتی را هم باید در شماره آورید. از قبیل:
در روز چقدر زباله خانگی دارید تا با استفاده از آن ها به کرم ها غذا بدهید؟
آیا در صورت نیاز به اشکال دیگر غذاها هم برای تغذیه کرم ها دسترسی دارید؟
کدام کرم های خاکی در مزارع کرم، کمپوست خوبی تولید می کنند؟

کرم خاکی های لومبریکوس روبلیس یا کرم های قرمز
اگرچه صدها گونه مختلف از کرم خاکی وجود دارند، 4 گروه اصلی از کرم های خاکی موجود هستند.
1- کرم باغ
2- کرم شب خیز یا کرم قلاب بومی
3- کرم شب خیز یا کرم قلاب افریقایی
4- کرم قرمز
کرم باغ بزرگترین کرمی است که شما در باغتان می بینید؛ به ویژه وقتی آن ها را پس از باران مشاهده می کنید. آن ها بخش کوچکی از بدن را دارند که به نظر می رسد باند وسیعتر دارد. هر چند آن ها ممکن است در باغ شما فراوان به نظر برسند، کرم های خوبی برای اینکه در فرآیند کمپوست سازی دست به ریسک زده شود نیستند.
کرم شب خیز بومی یک نوع کرم خاکی دیگر است که برای مزرعه کرمی شما خوب نیست. آن ها به آرامی زاد و ولد می کنند و دوست ندارند سکونتگاه های دست خورده داشته باشند. پس برای این کرم های وسواسی همان بهتر است که تنها بمانند.
کرم شب خیز بومی هم از خانواده های نزدیک کرم های بالاست و هم زاد و ولد کم دارد و هم ارزش نگهداری ندارد.
کرم های قرمز کرم هایی هستند که بخوبی مورد علاقه مزرعه داران کرم و ماهیگیران بوده و توسط آن ها جستجو می شوند. آن ها کرم کود هم نامیده می شوند. اگر چه دو نوع کرم قرمز وجود دارد، لومبریکوس روبلیس همان کرمی است که می خواهید. این کرم مقدار زیادی زباله خانگی می خورد، سریع تولید مثل می کند و وقتی می خواهید فضله ها را برداشت کنید فکر نمی کند که هر چند وقت یکبار سکونتگاه او را دست خورده کرده اید( یا بکنید)
اگرچه آن ها اندازه خیلی بزرگی ندارند، بالغین فقط به یک اندازه 3 اینچی بطور متوسط می رسند، که از بعضی کرم های دیگر متفاوت است، همانند کرم های شب خیز افریقایی که متوسط طول 5 اینچ دارند، هر چند می توانند به طول یک فوت هم برسند، این کرم های کوچک کود هر هفت روز یکبار تکثیر می شوند.
بعضی از زاد و ولد کننده های آرامتر کرم های خاکی فقط در هر دو سال یکبار تولید مثل می کنند. کرم قرمز در 9 ماه بالغ می شود، ولی در دو ماهگی شروع به جفتگیری می کند و یک عمر 15 ساله دارد.
پس، همانطور که می توانید ببینید؛ وقتی مزارع کرمی جدید ایجاد می کنید، کرم قرمز مشخصا همان گونه ای است که خریداری خواهید کرد. این کرم نه تنها یک انتخاب خوب برای باغ شما خواهد بود، بلکه این وول خورنده محبوب بسیاری از ماهیگیران هم می باشد. به این ترتیب است که شما می توانید با بهره مندی از یک مزیت جانبی، با سفارش این کرم ها به حداکثر فایده ممکن دست یابید.
ماهیگیرها آن ها را دوست دارند؛ زیرا در حالی که در آبند کشیده نمی شوند، وول خوردن را ادامه می دهند در حالی که در قلابند تا ماهی ها را جلب کنند و رنگ خود را از دست نمی دهند. هرچند؛ با میلیون ها وول خورنده ای که هر هفته در سراسر کشور به فروش می رسد، قبل از اینکه شما تصمیم بگیرید از خودتان یک تامین کننده طعمه ماهیگیری برای ماهیگیران بسازید، ابتدا نیاز به جمعیت نسبتا بزرگ از کرم ها دارید.
کیسه های کرم ها وابسته به نوع تقاضا با 100 تا 1000 کرم بسته بندی شده اند.
برای مزرعه کرم، کرم های خاکی چه فضایی را نیاز دارند؟
برای هر 500 گرم زائدات غذایی تولیدی در هفته، شما نیاز به حداقل 30 سانتیمتر مربع( 1 فوت مربع) فضای جعبه کمپوست سازی دارید.بنابراین، اندازه جعبه کمپوست سازی را انتخاب کنید و یا یک کمپوست ساز معلق که با اندازه خانواده شما جور در می آید بر گزینید.
به عنوان شاخص؛ هر دو تا سه نفر باید جعبه کمپوست سازی به اندازه 60 *60*30 سانتیمتر باشند که با یک کیلوگرم کرم پر شده است.
از چه ظروفی برای مزرعه کرم استفاده کنیم؟
جعبه های کرمی می توانند از مواد زیر تشکیل شده باشند:
پلاستیک
چوب
فلز
هرچند؛ باید متذکر شد که جعبه های چوبی دوام بیش از 2 سال ندارند و به سبب محتویات رطوبت داخل خاک ترجیحا نباید بیش از 3 سال مورد استفاده قرار گیرند. آن ها نیاز دارند از چوب پردازش نشده ساخته شوند و از سدر، چوب قرمز یا چوب های مشابهی که بوی قوی دارند درست نگردند.
عمق جعبه چقدر باید باشد؟
شما مجبورید به طبیعت این کرم ها نگاه کنید. آن ها در نیمه بالایی خاک زندگی می کنند. بنابراین؛ هر چیز عمیق تر از 12 اینچ نه فقط مازاد است، بلکه می تواند سبب شود جعبه یا ظرف شما به سبب مواد خیلی زیاد یا میکروارگانیزم هایی که در مواد عمیق، جایی که نور ندارد و اکسیژن کم دارد، نشو و نما می کنند بو بگیرد.
اغلب جعبه ها و ظروف کوچک کمپوست سازی برای ورمی کمپوست می توانند در یکی از 3 گروه زیر قرار گیرند:
1- جعبه های کمپوست غیر مستمر
این یک ظرف تقسیم نشده است. یک لایه از مواد آلی در جعبه کمپوست قرار گرفته و آستر کف را تشکیل می دهد. سپس، کرم ها اضافه می شوند و ماده آلی کمپوست سازی در یک لایه بالای بستر اضافه می شود. لایه دیگر به بالای ماده آلی اضافه می شود و کرم ها شروع به کمپوست کردن ماده آلی و بستر می کنند. این نوع جعبه اغلب به علت کوچکی و سادگی ساخت مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال؛ برداشت از این ظروف نسبتا مشکل است، زیرا همه مواد و کرم ها باید موقع برداشت خالی شوند.
2- جعبه کمپوست سازی جریان عمودی مستمر
این یک سری سینی است که بطور عمودی در بالای یکدیگر چیده شده اند. اول سینی پایینی در یک مدل بستر غیر مستمر پر می شود. اما وقتی پر شد برداشت نمی شود.
در عوض؛ یک لایه ضخیم بستر سازی در بالا اضافه می شود و سینی بالایی برای اضافه کردن مواد آلی مورد استفاده قرار می گیرد.
کرم ها کمپوست سازی مواد سینی تحتانی را تکمیل می کنند و سپس به بالایی مهاجرت می کنند. وقتی تعداد کافی از کرم ها مهاجرت کردند، کمپوست کرمی سینی تحتانی می تواند جمع آوری شود و باید نسبتا آزاد از کرم باشد. این جعبه ها روش ساده تر برداشت دارند، زیرا آن ها لازم نیست تماما خالی گردند.
3-جعبه کمپوست جریان مستمر افقی
این یک سری سینی است که بطور افقی آستر زنی شده است. این روش فوق العاده به مهاجرت کرم های خاکی به طرف منبع غذایی به منظور سادگی فرآیند برداشت اعتماد دارد. جعبه کمپوست سازی همانند جعبه غیر مستمر ساخته می شود، اما طولانیتر است و افقی قرار می گیرد. ان با استفاده از یک اسکرین درجه بزرگ توری مرغی به دو نیم تقسیم می گردد.
یک نیمه تا پر شود مورد استفاده قرار می گیرد. سپس، طرف دیگر با بستر و مواد آلی پر می شود. دیر یا زود؛ کرم ها به طرف دارای غذا مهاجرت می کنند و سپس کمپوست می تواند جمع آوری شود. این جعبه ها بزرگتر از سیستم غیر مستمر هستند، اما هنوز به اندازه کافی کوچک هستند که برای مزرعه کرمی کوچک مقیاس، با مزیت اضافه برداشت آسانتر، مورد استفاده قرار گیرند.
قرار دادن جعبه های مزرعه کرم
جعبه کرم را باید کجا بگذارم؟ خب! خیلی از مردم واقعا دوست دارند جعبه ها را در داخل یا درون یک گاراژ، زیر زمین، آشپزخانه یا رختشویخانه بگذارند. من فکر نمی کنم که جعبه کمپوست، کلا، به داخل تعلق داشته باشد.
جعبه را ترجیحا باید در جاهای سایبان دار و به دور از نور خورشید قرار داد. در زمستان، شما می توانید جعبه را به گاراژ منتقل کنید و یا آن را با پوشش هایی همانند عدل های یونجه در برابر باران و برف و سرما محافظت نمایید.
درست کردن جعبه کمپوست از آن چیزی که فکرش را می کنید ساده تر است. تمام چیزی که برای ایجاد مزرعه کرم نیاز دارید را می توانید در گام های متوالی زیر بیابید:
*یک سطل پلاستیکی در دار که مگس ها را دور نگه می دارد و در هنگامی که مواد تجزیه می گردند بوها را کم می کند. هر چند؛ کرم های شما نیاز به اکسیژن دارند. پس، در کف جعبه سوراخ هایی را برای تهویه و زهکشی و کمک بیشتر به فرآیند ایجاد کرده و با کمک آجرف جعبه را از سطح زمین بالا بیاورید.
*مقداری بستر در کف جعبه که برای کرم ها گذاشته می شود
کاغذ ریز ریز شده( ما حصل یک خرد کننده مکانیکی که خرده های بسیار نرم و ریز تولید می کند مرجح است) و تورب و موهای ریز شده نارگیل( لیف) که می تواند بطور تجاری خریداری شود انتخاب های خوبی هستند. از مجله یا کاغذ گلاسه استفاده نکنید. این ها نباید بیش از یک پنجم فضای جعبه شما را اشغال نمایند. به خاطر داشته باشید که کرم ها بستر را می خورند. پس نیاز است که هر چند ماه یکبار بستر تعویض و یا دوباره پر گردد.
*آب برای نمناک کردن بستر اطمینان حاصل نمایید که غذای کمپوست سازی زیادی خیس نیست. شما فقط می خواهید بستر را مرطوب نگه دارید.
*اکنون کرم ها را داخل جعبه قرار دهید
اطمینان داشته باشید که این کار را در یک روز آفتابی انجام می دهید و آفتاب به داخل جعبه کمپوست شما می تابد.
*کرم خاکی ها آفتاب را دوست ندارند و بلافاصله شروع به حفاری خانه جدید می کنند. اگر برای این تجربه، آفتاب درخشان را در اختیار نداشته باشید، ممکن است اغلب کرم ها را در حالی پیدا کنید که به بیرون جعبه می خزند و آن را برای چرا در باغ رها می کنند. کرم ها می توانند بطور تجاری هم خریداری شوند. جهت انجام اینکار یک جستجوی اینترنتی معمولا جواب خوبی می دهد.
*اکنون، به ازای هر جعبه از دو مشت خاک برای پوشش بستر استفاده کنید تا زبرینه کرم ها را تامین نمایید. افزودن پوست تخم مرغ های شکسته نه فقط زبرینه را فراهم می کند، بلکه همچنین کلسیم کرم ها را مهیا نموده و اسیدیته جعبه را کم می کند. سنگ آهک پودری، اسیدیته خاک را کاهش می دهد ولی آهک کشته یا آب دیده کرم ها را خواهد کشت. اکنون در جعبه را بگذارید.
تغذیه کرم ها
وقتی مزرعه کرمی دارید، از دو روش می توانید برای اضافه کردن خرده های غذایی به جعبه استفاده کنید.
*تغذیه بالایی این مربوط به وقتی است که خرده های غذا و مواد قابل تجزیه زیستی مستقیما روی بالای لایه موجود یک سطل قرارد داده می شوند و سپس با لایه دیگری از بستر و خاک پوشیده می شوند. این امر در هر بار که سطل تغذیه می شود تکرار می گردد.
b*تغذیه جیبیb یک لایه بالایی بستر نگهداری می شود و غذا با حفر داخل بستر در زیر دفن می گردد. موقعیت غذا در هر بار تغییر می کند و برای اینکه به کرم ها زمان تجزیه غذایی که قبلا بصورت بسته ها در اختیار قرار گرفته است داده شود، در اطراف جعبه گردش می کند. مطمئن باشید که خرده های غذا همیشه در زیر خاک دفن شده اند تا از جذب مگس ها و جونده ها ممانعت به عمل آورده شود.
کرم خاکی ها چه می خورند و چقدر من به آن ها غذا بدهم؟
پاسخ به این سوال مکررا جواب داده شده، شسته رفته نیست. این واقعا بستگی به این دارد که چه جور زائداتی را برای تغذیه کرم ها مورد استفاده قرار می دهید و در چه شرایطی آن ها آن را دریافت می کنند.
اگر شما به آن ها زائدات آشپزی که آب زیاد دارند را می دهید، آن ها سریعتر به طرف آن ها می روند. برای مثال، کرم ها نسبت به هندوانه تندتر از کدو تنبل پخته نشده واکنش نشان می دهند. هرچند، چنانچه در فرآیندی داخل شوید که همان غذاها را فرآیند می کند و آن ها را داخل فرآیند کننده یا مخلوط کن بگذارید، کرم های شما می توانند خیلی سریعتر فرآیند کنند و هر روز 3 تا 4 برابر وزنشان غذا بخورند.
bبا این حال، یک قاعده سر انگشتی می گوید که کرم خاکی ها روزانه بین یک سوم تا نصف وزن بدن خود غذا می خورند.b بنابراین، دو پوند کرم خاکی که تقریبا 4000 تا می شود می تواند در روز یک پوند غذا بخورد. هر چه خانه شما بزرگتر باشد، زباله بیشتری تولید می کنید و بنابراین مزرعه کرمی شما می تواند بزرگتر شود.

*خرده های غذایی که ذخیره کرده اید را مورد استفاده قرار دهید. بهترین خرده ها عبارت از پوست میوه و سبزی، مغز سیب و ... هستند. اگر می خواهید به کرم های خود کمک کنید، بعضی از این خرده ها را در مخلوط کن، آبکی کنید و فرآیند را تسریع کنید.
افزودن موادی از قبیل کود گاو، گوسفند، خوک و جوجه پاداش است؛ اما الزامی نیست. اگر خرگوش نگه می دارید باید به نگهداری کرم ها هم فکر کنید، زیرا کود خرگوش کامل است فقط وقتی دو شرط زیر برآورده شوند:
1- هرگز از کود خرگوش هایی که قبلا کرم زدایی شده اند برای تغذیه کرم ها استفاده نکنید، زیرا آن ها کرم ها را خواهند کشت.
2- در ابتدا پودر سنگ آهک را به مدت 24 ساعت روی فضله های خرگوش پخش کنید و به این وسیله کود را مورد اصلاح قرار دهید. این امر سطوح اسیدیته ادرار را خنثی می کند.
دانه های قهوه، برگ های چای و فیلترهای قهوه می توانند برای تغذیه کرم ها مورد استفاده قرار گیرند.
*گوشت برای کرم ها خوب است، زیرا یک منبع مهم ازت می باشد. هرچند، مشکل اضافه کردن گوشت به جعبه این است که سریعا گندیده شده و بو می گیرد. به منظور به حداقل رساندن بو، خرده های گوشت را ریز ریز کرده و آن ها را قبل از اضافه کردن به جعبه با خاک اره مخلوط نمایید.
* اگر می خواهید که کرم ها را به ماهی گیران بفروشید، باید آن ها را با پوره جوجه تغذیه نمایید. این امر به تکثیر و چاق کردن کرم ها کمک می کند. فقط مقداری پوره جوجه را بالای بسترها بپاشید. هرچند، شما خیلی زود خواهید دانست که چه مقدار کرم خراب خواهند شد. از غذا دادن بیش از حد خودداری کنید، زیرا خاک می تواند خیلی سریع خاک را دگرگون نماید.
مطالعات نشان داده اند که یک همبستگی بین نرخ زاد و ولد و نوع غذا وجود دارد. غذای دارای ازت بالا به زاد و ولد سریعتر منجر می شود. هرچند، به خاطر داشته باشید که نسبت کربن به ازت گروه های غذایی در جعبه شما باید حدود 20 به 1 باشد.
کرم خاکی ها را با این ها تغذیه نکنید
برای ایجاد مزرعه کرمی، از دادن غذاهای زیر به کرم ها خودداری نمایید: غذاهای گندیده، چربی یا محصولات لبنی، مرکبات، سیر و پیاز، ماهی، استخوان، تنباکو، کود حیوان خانگی یا انسان
چربی خیلی زیاد مانع از این می شود که کرم های خاکی بطور مناسب تنفس کنند. کرم های خاکی از طریق پوست تنفس می کنند و چربی در این امر مداخله می کند.
پوست هندوانه را هم خیلی زیاد ندهید، زیرا آن ها ارزش غذایی زیادی برای کرم ها ندارند و همچنین سطوح رطوبت کمپوست را مختل .می کنند.
اگر باغچه های شما با نابودگر علف هرز اسپری شده است، از تغذیه کرم ها با این هرس ها خودداری نمایید.
نگهداری و مراقبت از کرم ها
برای غالب زمان ها، کرم های خود را تنها رها کنید. آن ها واقعا دوست ندارند آشفته شوند.
تغذیه یک یا دو بار در هفته کرم کافی است
as long as you remember that the longer you have your worms the more you will have, under the right conditions, and so you need to increase the amount of food that you give them accordingly
هرگز، زیادی کار تغذیه را صورت ندهید.
در یک مزرعه کرمی؛ اطمینان حاصل نمایید که جعبه شما مرطوب است، اما زیادی خیس نیست. این به خاطر این است که همانطور که قبلا گفتیم کرم ها از طریق پوست خود نفس می کشند و برای بقا و زنده ماندن احتیاج به رطوبت دارند. هر چند، اگر خاک خیلی مرطوب باشد، شما در عوض دی اکسید کربن به خاک می رسانید که آن ها را مسموم می کند.
همچنین، اطمینان داشته باشد که کمپوست بیش از آنکه اسیدی باشد قلیایی است. کرم های خاک وقتی سالم هستند که پی اچ خاک بین 6.8 و 7.2 باشد. پی اچ ایده آل به کرم ها فرصت هضم موفق مواد غذایی را می دهد.
شما باید محتویات جعبه را بچرخانید تا هوا به داخل خاک برسد. فقط 3 تا 4 اینچ بالایی را بخراشید و اینکار را هر 3 هفته یکبار صورت دهید.
برای نگهداری رطوبت و ممانعت از ورود نور، یک راه خوب این است که از یک تکه کرباس نمناک استفاده نموده و آن را بالای جعبه یک ظرف کرم ها قرار دهید. زیر فرشی هم می تواند مورد استفاده قرار گیرد. نه فقط شما مانع ورود نور می شوید، بلکه کمک به عایق بندی خاک کرده و آن را در برابر درجه حرارت های بیرونی محافظت می نمایید.
در نهایت، کرم های خاکی شما نیاز به خاک گرم دارند.16 تا 25 درجه سانتیگراد
پس، در تابستان کرم های خاکی نیاز به موجودیت 6 چیز دارند:
1- اکسیژن
2- رطوبت
3- خرده های غذا
4- پی اچ بهینه خاک
5- یک جای تاریک برای زندگی
6- گرما
اگر همه نیازهای کرم های شما برآورده شوند، آن ها در محیط جدید خود کاملا خوشحال و بارور خواهند بود. کرم های بالغ در هفته 3 پیله تولید می کنند و هر پیله حداقل شامل 3 بچه کرم و بعضی وقت ها 10 یا بیشتر است. هر سه ماه کرم ها باید برداشت شده و یا از فضله ها جدا گردند.
اطمینان داشته باشید که خاک شما هرگز بوی ترشیدگی نمی دهد. اگر این اتفاق بیفتد به معنی این است که خاک فوق العاده خیس است. در هنگام استشمام بوی ترشیدگی، کربنات کلسیم اضافه کنید که آهک باغ هم نام دارد. آن از آهک معمولی که کرم ها را می کشد بسیار متفاوت است. در چنین مواقعی می توان از افزودن پوست تخم مرغ شکسته، گل، ماسه و یا روزنامه بیشتر استفاده کرد تا رطوبت اضافی را جذب نمایند.
وقتی مزرعه کرم دارید، چطور باید کمپوست خود را مرطوب نمایید؟ حدود 70 درصد رطوبت خوب است. این دقیقا به چه معنی است؟ من الان می توانم آنچه که مورد سوال شماست را بشنوم. خب. اگر شما یک مشت ماده را گرفته و سخت بچلانید، باید از آن فقط یک یا دو قطره مایع بیرون بزند. این دقیقا خصوصیت محیطی است که کرم ها دوست دارند و از ماندن در آن خوشحال خواهند بود.
فقط موضوع خوشحالی کرم ها نیست و آن ها در این محیط تولید مثل هم می کنند. اگر شرایط خوب باشد، شما جمعیت کرم ها را در 6 ماه دو برابر خواهید کرد. اگر جمعیت کرم ها زیاد شود و شما آن ها را برندارید، جمعیت کرم ها آرامتر شروع به تکثیر خواهد کرد.
دانستن اینکه ورمی کمپوست را کی و چطور از مزرعه کرم برداشت کنیم.
bجعبه های کرمیb مقیاس کوچکتر از راههای مختلف برداشت می شوند و طول زمانی که برای تکمیل فرآیند لازم است واقعا به محدوده کامل متغیرهای مشتمل بر اندازه ظرفی که کار با آن آغاز می شود بستگی دارد. در تمام موارد، برداشت وقتی باید صورت گیرد که بستر و غذای مصرفی تبدیل به قهوه ای تیره غنی شده اند. آن باید مرطوب و ترد باشد؛ با قوام دانه های قهوه.

 بعد از حدود 6 هفته، شما شروع به مشاهده فضله های کرم( مواد خاک مانندی که از جهاز هاضمه کرم بیرون آمده اند) خواهید نمود.
فضله ها می توانند کمک به رشد گیاه کنند؛ زیرا آن ها غنی از مواد آلی و مواد مغذی هستند که گیاهان برای رشد نیاز دارند و نبض فعالیت بیولوژیکی هستند که زندگی اکوسیستم خاک شما را به ارمغان می آورد.
بعد از حدود 4 ماه زمان آن خواهد رسید که کرم ها را از کمپوست جدا کنید. اگر ظرف غیر مستمر یا تقسیم نشده دارید، برداشت کرم ها مشکلتر است. هر چند، این موقعیت بطور ویژه غیر محتمل نیست.
محتویات را بگیرید و آن ها را روی یک قطعه پلاستیک همانند فرش مشمع یا برزنت بطور برعکس بچرخانید. به خاطر اینکه کرم های خاکی نور گریز هستند، اگر این کار در یک روز آفتابی انجام شود کرم ها شروع به حفاری می کنند. بعد از آن شروع به خراشیدن کمپوست از بالا آسان است. در میانه، تامل کرده و به کرم ها اجازه پایین روی را بدهید. قبل از شروع به خراشیدن لایه بالایی کمپوست بین 20 تا 30 دقیقه منتظر بمانید.
اگر، هر چند، شما از آدم های غیر صبور باشید؛ یک غربال با مش ریز می گیرید، از همان هایی که در ساخت حیاط مورد استفاده قرار می گیرد، اگر توده کمپوست شما نسبتا بزرگ است، یا کار خود را با یک غربال خانگی بزرگ راه می اندازید. کمپوست را تا زمانی الک کنید که کمپوست دانه ای ریز در یک طرف باشد و کرم ها در سوی دیگر قرار گیرند و فرآیند را دوباره آغاز نمایند.
تنبلی نکنید و به کرم ها اجازه ندهید که همراه کمپوست وارد خاک شوند. این به خاطر این نیست که کرم ها از راهی به گیاهان شما آسیب می زنند، بلکه کرم های قرمز از آن هایی نیستند که قادر باشند مدت طولانی در خاک زنده بمانند. در طبیعت، این نوع کرم در آب و هوای معتدل و برگ های کف جنگل و یا توده های کود حیوانی زندگی می کند.
به تخم کرم ها توجه کنید آن ها به شکل لیمو و حدودا اندازه سر کبریت هستند. آن ها ظاهر درخشان دارند و به رنگ قهوه ای روشن دیده می شوند. تخم ها بین 2 و 20 بچه کرم دارند. اگر چه لازمه این کار صرف زمان است، ممکن است بخواهید تخم ها را به جعبه برگردانید و به آن ها اجازه باز شدن و نشو و نما بدهید.
راه دیگر برداشت کمپوست از مزرعه کرم، حرکت دادن کمپوست به یک طرف جعبه و اضافه کردن بستر تازه و غذا به سمت دیگر است. پس، فقط غذا را در سمت جدید دفن کنید. در شش هفته، کرم ها به بستر جدید مهاجرت خواهند کرد و شما می توانید کمپوست نهایی را برداشت کنید و آن را با بستر جدید جایگزین نمایید.
مزرعه کرم و اینکه چطور از فضله های کرم استفاده کنیم.
شما می توانید مستقیما از ورمی کمپوست استفاده کرده و یا آن را برای استفاده بعدی ذخیره سازی نمایید. ورمی کمپوست تا یکسال شرایط خوب خود را حفظ می کند. آن را با 6 اینچ لایه بالایی خاک باغ مخلوط کنید و اطراف گیاهان و درختان بگسترانید. شما می توانید از آن به عنوان پوشش بالایی گیاهان بیرونی استفاده کنید و یا آن را، در صورت دارا بودن پوشش بالایی، در باغچه بپاشید. ورمی کمپوست، مالچ فوق العاده غنی از مواد مغذی است. پس برای جاهایی که مقدار زیادی باران ندارند خوب است و موجب نگهداری رطوبت می گردد.
برای گیاهان داخلی، شما می توانید با ایمنی ورمی کمپوست را با خاک گلدان خود مخلوط کنید. شما می توانید فضله ها را در یک چهارم اینچی پایین داخل خاک قرار دهید و هر 2 ماه یکبار تکرار کنید. متاسفانه، فضله های کرم کاملا می توانند شامل یک کم نمک باشند که وقتی آن ها را به باغ اضافه می کنید مشکلی نیست. با این حال، وقتی آن ها به گیاهان ظرفی یا گلدانی اضافه می شوند، مطمئن باشید که آبیاری را خوب انجام داده و نمک مازادی که ممکن است در خاک تشکیل شود را می شویید. در ضمن، مطمئن باشید که تمام کرم ها و تخم ها را از کمپوست در آورده اید، زیرا آن ها در گلدان داخلی زنده نخواهند ماند.
اگر درختچه های جدید، رزها و درختان میوه را در باغتان می کارید؛ می توانید قبل از نشا دو مشت فضله کرم را به ته سوراختان اضافه کنید.
شما همچنین می توانید یک "چای کمپوست" یا مایع بارور کننده درست کنید تا گیاهان خود را با مزرعه کرمی تغذیه کنید. یک دستورالعمل ساده این است که دو قاشق غذاخوری کمپوست کرمی را به 1 لیتر آب اضافه کنید و اجازه دهید که با گاهگاهی هم زدن، برای یک روز خیس بخورد. گیاهان خود را با این "چای" آبیاری کرده و به آن ها یاری رسانید.
البته؛ مادامی که شما مقدار زیادی میکروب باکتری و تا اندازه ای مواد در حال فساد دارید، می توانید کمپوست بدون کرم هم بسازید. ولی آیا برای انجام این کار از نسبت بهینه کربن به ازت آگاهی دارید؟ در مورد این نسبت یاد بگیرید و علاوه بر آن لینک های جالب کمپوست سازی کرمی را هم جستجو نمایید. البته می توانید فقط سایتی که می گوید چطور آن ها استایل زندگی ها را عوض کرده اند را مطالعه نمایید.
مشکلات و آفات عمومی مزرعه کمپوست
متاسفانه، هنگامی که غذا دارید حشرات ناخواسته را هم جلب می کنید. زیری ها حشرات محتمل هستند:
مورچه ها : از حشره کش های آلی برای از بین بردن مورچه ها استفاده کنید، زیرا شما نمی خواهید آن ها در جایی نزدیک کرم ها باشند.
جونده ها: غذا را قبل از اضافه کردن به سطل ها/ بسترهای کمپوست در ابتدا بطور جزیی در سطل در دار کمپوست کنید.
گوشخیزک ها: روزنامه های خیس را خرد کرده و به عنوان تله استفاده کنید. روز بعد، ان ها را بسوزانید.
مارها: نگران مارهایی باشید که رطوبت خاک را دوست دارند و بطور قابل ملاحظه ای جمعیت کرم ها را کاهش می دهند.
روباه ها: تا جایی که ممکن است قلمرو خود را ضد روباه کنید، در جایی که می توانید سنسور چراغ های ایمنی اضافه کنید و موی انسان را داخل جوراب های ساق بلند گذاشته و آن ها را به اطراف بسترها یا جعبه ها و سطل ها گره بزنید.
خود کرم ها بیمار نیستند، اما اگر ساختار اسیدی در خاک وجود داشته باشد، آن ها می توانند تولید گاز حاصل از هضم غذای خورده شده را نموده و انفجار محصولاتشان را موجب شوند.
• The worms themselves are free of diseases, but if there is an acid build up in the soil, then they can die from a build up of gas from food they have ingested, resulting in their crops exploding.
همچنین، بعضی از مردم مشکلاتی را با مایت ها، نماتودها و پروتوزوآهای انگلی تجربه کرده اند.
بسترهای خود را عاری از علف هرزها و ریشه های درختانی نگه دارید که خاک مواد مغذی خوب را به سرقت می برند. بسترهای خود را با ورقه های پلی اتیلن آسترزنی کنید تا جلو وقوع این اتفاق را بگیرد.
اگر شرایط خوب نباشد، کرم های شما ول می کنند و جای دیگر می روند. باد، باران، تغییر درجه حرارت، فقدان غذا، فقدان رطوبت؛ همه می توانند منجر به مهاجرت کرم ها به مراتع سبزتر گردند.
کتاب های توصیه شده برای مزارع کرمی
جستجوی اطلاعات بیشتر در باره کمپوست کرمی و مزارع کرمی
برای کسب آگاهی بیشتر، به عنوان دامدار تولید کننده محصولات لبنی، که چطور استفاده خوبی از کود گاوی به عمل آورید می توانید ویدیوهای مسحور کننده با محوریت و موضوعیت "مزارع کرمی تجاری" را ببینید.