کمپوست سازی بوکاشی: آخرین راهنمای تشریحی
قسمت پنجم
قسمت ششم
آیا بوکاشی بهتر از کمپوست سازی است؟
بوکاشی کمپوست سازی
تخمیر کمپوست سازی
دستکاری و استفاده از همه زائدات غذایی( دور ریز ندارد!) بهتر برای ضایعات باغی
گاز تولید نشده و مواد مغذی هدر نمی رود می تواند بطور کامل صورت گیرد
سریعتر می تواند متاثر باشد
بی بو نیاز به خرید تلقیح کننده ندارد
بدون آفت
بوکاشی سریعتر است و نیاز به حداقل کار دارد و می تواند گوشت و لبنیاتی که در کمپوست سازی سنتی غیر قابل پذیرش هستند را پذیرا گردد. با این حال، بوکاشی برای ضایعات باغی خوب نیست و علاوه بر این شما مجبورید سبوس بوکاشی را درست کرده و یا خریداری نمایید. کمپوست سازی نیاز به چیز اضافی ندارد.
ما مهمترین اختلافات بین بوکاشی و کمپوست سازی را در زیر بطور جزیی تر بررسی خواهیم کرد:
آنچه می توانید کمپوست کنید؟
بوکاشی می تواند تمام ضایعات آشپزی شما مشتمل بر گوشت و لبنیات را بازیافت نماید. شما می توانید این ها را با کمپوست سازی سنتی هم کمپوست نمایید، اما خطر جلب آفات و ایجاد بو وجود دارد. پس، بیشتری ها سعی می کنند از انجام آن طفره بروند.
اگر گوشتخوار هستید و می خواهید همه ضایعات غذایی را کمپوست کنید، بوکاشی یک راه حل خارق العاده است.
از طرف دیگر، اگر ضایعات باغی زیاد و مواد کربنی فراوان دارید، کمپوست سنتی بهتر است. بوکاشی نسبت به کمپوست سازی، نیاز به نسبت کربن به ازت پایینتر دارد.
زمان/ کارگر
بوکاشی خیلی سریعتر از کمپوست سازی است. اگر سرعت ملاحظه اساسی شماست، بوکاشی راه پیش روی شماست.
از لحاظ کارگر، وابسته به روش مورد استفاده، کمپوست سازی می تواند کار بیشتر یا کمتر داشته باشد.
کمپوست سازی سرد و منفعل کمترین کار را برای درست کردن الحاقیه خاک نیاز دارد. البته، بیشترین زمان را هم لازم دارد و از آفت آفات و بو هم در امان نیست.
کمپوست سازی داغ نیاز به مراقبت و نگهداری زیاد دارد، زیرا اختلاط باید بدرستی انجام شود و علاوه بر این توده نیاز به چرخش مرتب دارد.
بوکاشی بین این دو است. شما نیاز به نگرانی در باره نسبت کربن و ازت ندارید، چرخش هم مورد نیاز نیست. در عوض نیاز دارید که هر چند روز یکبار مایع را تخلیه کنید و جدا از آن باید پیش کمپوست را در ترانشه حفر نمایید.( مگر اینکه بوکاشی را داخل توده کمپوست نمایید)
مقدار مواد مغذی و گازهای گلخانه ای
کمپوست سازی یک فرآیند هوازی است و میکروب ها نفس می کشند.
تنفس منجر به رهایش دی اکسید کربن در طی تنفس می شود، اکسیژن به دی اکسید کربن و آّب تبدیل می شود. هر دو این ها گازها را به هوا می فرستند.
دی اکسید کربن یک گاز گلخانه ای شناخته شده است که باید تا حد ممکن از ورود آن به اتمسفر جلوگیری نمود.
بوکاشی از میکروب های بی هوازی استفاده می کند که تنفس نمی کند، و بنابراین دی اکسید کربن رها نمی شود.
همچنانکه آن ها کار می کنند، میکروب های هوازی کمپوست سازی از ازت و انرژی استفاده می کنند.
نیتروژن به اشکال گازی تبدیل شده و به هوا رها می شود. در طی تنفس؛ انرژی به شکل حرارت از دست می رود.
انرژی و نیتروژن برای گیاهان ارزشمند هستند. پس اینکه مقداری از آن ها در طی کمپوست سازی از دست می روند اصلا خوب نیست. میکروب های بوکاشی از نیتروژن و انرژی استفاده نمی کنند. هر دو در مواد تخمیری، در اشکال اولیه خود باقی می مانند.
پس به نظر می رسد که در اینجا بوکاشی برنده باشد. ولی این را هم در نظر داشته باشید که آنچه برای مواد مغذی تخمیر شده بعد از دفن اتفاق می افتد کاملا مشخص نیست و در این باره افسانه هایی هم وجود دارد. مطالعات مهمی که جواب سوال را داده باشند انجام نگرفته است.
پاتوژن ها و تخم علف های هرز
توده های کمپوست به حرارت تکیه دارند تا پاتوژن ها و تخم علف هرزها را از بین ببرند. متاسفانه، توده های کمپوست خانگی هیچوقت به حرارتی نمی رسند که چیزی را از بین ببرند. لذا، برای ایمنی، اکثر مردم از کمپوست کردن چیزهایی اجتناب می کنند که می تواند باکتری های بد را پرورش دهد و یا دارای تخم علف های هرزی باشند که بعدا اسپور را پخش و پلا می کنند.
بوکاشی برای از بین بردن پاتوژن ها و بذر علف های هرز به محیط اسیدی اعتماد دارد. هر سطل بوکاشی آنقدر اسیدی هست که پاتوژن ها و بذر علف های هرز را از بین ببرد. پس قبل از اینکه پوست میوه و ضایعات سبزی را در سطل بگذارید، لازم نیست در باره بذر دهی مجدد آن ها نگران باشید.
بوها و آفات
بوکاشی یک سیستم هوابند است. پس، هیچ بویی بیرون نمی آید و هیچ آفتی جلب نمی شود. از سوی دیگر، کمپوست سازی، هوابند نیست و طبیعی است که گاهی بو بدهد.
