کمپوست سازی بوکاشی: آخرین راهنمای تشریحی
قسمت اول
2- پوشش ضایعات برای ممانعت از ورود هوا
بعد از اینکه مقدار زیادی ضایعات در سطل ریختید، سطل پر نمی شود و سطح ضایعات در معرض مقدار زیادی هوا قرار می گیرد. این امر حتی بعد از قرار دادن در سطل اتفاق می افتد.
ضایعات شما نیاز دارند که در برابر ورود هوا کاملا هوابند باشند. لذا باید راهی را پیدا کنید تا بدون هیچ گپی که به هوا اجازه نفوذ بدهد پوشش داده شوند.
اگر خوش اقبال باشید، سطل بوکاشی شما دقیقاً با یک قطعه برای این منظور همراه خواهد بود، و می توانید پس از اتمام کار، آن را روی ضایعات خود قرار دهید.
من خوش اقبال نبودم و مجبور شدم خودم راهی برای آن بیابم.
خیلی از مردم توصیه به استفاده از یک بشقاب می کنند. متاسفانه، من بشقابی که کاملا فیت سطل من باشد ندارم. آن ها فواصل کوچک را بر جای می گذارند. پس برای من کار نمی کند.
در عوض، من از یک کیسه پلاستیکی استفاده می کنم و آن را با مقدار زیادی شن ریزه سنگین می سازم. این ممکن است بیش از حد به نظر برسد، اما این تنها راهی است که برای جلوگیری از رسیدن هوا به سطل بوکاشی به طور موثر پیدا کردم. حتی کوچکترین شکاف ها می تواند فاجعه را به تصویر بکشد.
ترفند دیگری که من خیلی زود به آن دست یافتم پر کردن کیسه پلاستیکی با شن ریزه و ماسه بود که از آن استفاده کردم. می توانم ببینم که خوب کار می کند، زیرا ماسه و شن ریزه خود را پخش می کند و تمام فرو رفتگی ها و شکاف های سطح بوکاشی شما را اشغال می نماید.
3 - زهکشی مایع از سطل هر دو روز یکبار
با باز کردن شیر، سطل را از لحاظ مایع تشکیل شده هر دو روز یکبار چک کنید.
شما نمی خواهید مایع خیلی زیادی تشکیل شود، زیرا می تواند میکروب ها را غرق کند و مانع از کار سطل گردد.
زهکشی مایع اغلب کمک به ممانعت از گندیدگی مایع می کند؛ کاری که باعث می شود بوی بد شروع به تولید نکند.
ممکن است نیاز داشته باشید سطل را کمی به جلو خم کنید تا تمام مایع تخلیه شود. وقتی برای اولین بار کار با بوکاشی را اغاز کردم، مایع زیر خط شیر را برای دو هفته باقی گذاشتم و وقتی در نهایت سطل را برای خالی کردن مایع کج کردم با بوی استفراغ مواجه شدم.
من فکر کردم که سطلم بد شده بود اما بعد از پژوهش هایی باور کردم که مایع برای مدت طولانی مانده بود.
محتویات سطل شما نشان می دهد که چقدر مایع می گیرید و مایع چه رنگی دارد.
بعضی از سطل ها مایع خیلی زیادی تولید می کنند، اما نرمال است که سطل هیچ مایعی تولید ننماید. سطل من مقدار زیادی مایع تولید نمی کند، زیرا من از سبوس بوکاشی کامل استفاده می کنم و در ضمن مقدار زیادی خشک کننده از قبیل نان دارم.
شما می توانید چای بوکاشی را رقیق کرده و از آن به عنوان کود گیاهی استفاده نمایید و یا آن را به سادگی توی زهکش بریزید؛ جایی که شما را از هر بوی بدی خلاصی بخشد.
چای تازه بوکاشی باید بویی شبیه سرکه بدهد.
اگر مایع بوی گندیدگی بدهد، دلالت بر این دارد که چیزی توسط سطل بد انجام شده است. بهترین کار این است که در سطل را باز کرده و کمی سبوس اضافه کنید و سعی کنید با این ترفند تخمیر را به حالت اول برگردانید. شما همچنین باید با فشار دادن بوکاشی، تمام مایعات درست شده از کل ضایعات را زهکشی نمایید.
سپس، بهترین ها را آرزومندم. حتی اگر کار با سطل شکست بخورد خیلی نگران نباشید. شما هنوز می توانید از محتویات سطل استفاده کنید؛ فقط در یک مدت طولانیتر!
4- به مجرد اینکه سطل پر شد، در را ببندید و دو هفته منتظر بمانید. هر دو روز یکبار، زهکشی را ادامه دهید
وقتی سطل بوکاشی پر شد، برای رسیدن به اقبال خوب، آخرین لایه سبوس بوکاشی را بپاشید و در سطل را ببندید. مطمئن باشید که در سطل محکم بسته شده و شیر هم بسته است. این اطمینان را داشته باشید که هوا شانسی برای خروج ندارد.
سطل را جایی در درجه حرارت اتاق و دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید. بعد، آن را برای دو هفته رها نمایید.
من مال خودم را در گوشه سرویس بهداشتی زاپاس گذاشتم و برای ممانعت از فراموشی تاریخ بسته شدن در سطل را برچسب زدم.( من همچنین برچسب "لطفا باز نشود" روی آن زدم تا میهمان ها به اشتباه در آن را باز نکنند.)
در طی دو هفته، میکروب ها با خرده های غذایی حال می کنند و آن ها را به پیش کمپوست غنی از مواد مغذی تبدیل می کنند.
سطل تولید مایع را ادامه می دهد. پس فراموش نکنید که دست کم هر دو روز یکبار سطل را زهکشی نمایید. شما می توانید بطور دوره ای در سطل را بردارید و محتویات را فشار دهید تا جایی که ممکن است مایع خارج شود.
دو هفته حداقل زمان انتظار شماست. اگر گوشت یا دیگر مواد سخت هضم شونده داشته باشید، بهتان توصیه می شود که زمان انتظار را به سه هفته افزایش دهید. در این زمان میکروب ها وقت کافی خواهند داشت که کارشان را بکنند.
