چطور سطل کمپوست خانگی دست ساز بسازیم؟(کد 0258)
در یک شهر بزرگ، همیشه آسان نیست که برای کسب آگاهی های زیست محیطی تلاش کنیم. به نظر می رسد که در هر جایی که می روید، هر چیزی فقط یک بار مصرف است. با این حال، در یک خانه یا آپارتمان کوچک و در هر موقعیتی که زندگی می کنید، می شود به سوی زائدات صفر حرکت کرد و یا دست کم تاثیری کمتر بر محیط زیست گذارد. و یکی از راحت ترین کارها این است که سطل کمپوست دست ساز خود را داشته باشید.
سطل های کمپوست کمک می کنند که زائدات غذایی در عوض انتقال به لندفیل های بیش از حد اشباع شده، حذف شده و تبدیل به کود حاصلخیز از طریق بازیافت شوند. سطل های کمپوست خانگی به آسانی ساخته شده و نگهداری می شوند و وفق سلیقه و فضای شخصی، سازگار می گردند.
کجا باید سطل کمپوست خانگی دست ساز را بگذارم؟
اولین چیزی که نیاز به تعیین دارید این است که چقدر اتاق برای ذخیره سازی سطل کمپوست خانگی موجودیت دارد. این جاها می توانند روی پیشخوان، البته، باشند؛ هر چند کمپوست تمایل دارد که در محیط گرم، مرطوب و تا حدی سایه قرار گیرد. در این صورت، کمپوست به بهترین شکل ممکن تهیه می شود. کمپوست در زیر سینک آشپزخانه و یا داخل کابینت تحتانی، احتمالا، به بهترین صورت کار می کند و در حالی که سطل خارج از مسیر تردد قرار گرفته، باکتری های داخل سطل کار خودشان را می کنند. اگر بچه یا حیوان خانگی دارید از سطل دارای در قفل شونده استفاده کنید. این امر محتویات سطل را در دسترس دست های کوچک یا بینی شکار یاب قرار نخواهد داد.
چطور سطل کمپوست داخلی را خودتان بسازید؟
ظرف شما، واقعا، می تواند از هر ماده ای ساخته شده باشد؛ از قبیل چوب، فلز و پلاستیک. تنها نکته مهم این است که بی توجه به ماده، حتما در داشته باشد. کمپوست خوب نیاز دارد که مکررا چرخانیده شود. پس اگر می خواهید برای سطل کمپوست فضا در نظر بگیرید این را هم بدانید که باید براحتی به آن دسترسی داشته باشید و قادر گردید آن را الان و بعدا هوادهی نمایید.
شما می توانید سطل را به گونه ای سفارش دهید که تا اندازه ای که می خواهید خوب به نظر برسد، اما باید دو چیز را همواره در خاطر بسپارید. اول اینکه باید تعدادی سوراخ هوا در کمپوست ساز ایجاد نمایید. اگر سطل شما پلاستیکی، چوبی یا فلزی است، یک مته برقی احتمالا کار شما را راه می اندازد. شما نیاز به تعداد زیادی سوراخ ندارید و فقط لازم است شرایطی را برای ورود و خروج هوا فراهم آورید.
گام های ایجاد کمپوست داخلی خود ساخته کدام ها هستند؟
چندین گام مهم هستند که پس از پیمودن آن ها می توانید کمپوست خانگی خود ساخته خویش را تحویل بگیرید. مطابق با خانه ها و باغ های بهتر، این روش یک روش واقعی بارها امتحان شده است.
گام 1: 5 سوراخ با فواصل یکسان را در در ظرف ایجاد کنید. باکتری ها نیاز دارند هوا بگیرند تا آغاز به کار تجزیه نمایند.
گام 2: اگر بخواهید می توانید در را با یک تکه مش سیمی باریک پوشش دهید. این امر مانع از این می گردد که مگس های میوه و دیگر آفات ریز در فرآیند تداخل ایجاد نموده و مرتبا وارد سطل شده و از آن خارج گردند.
گام 3: خرده های غذا، قهوه ای ها، سبزها، خاک و آب را جمع آوری نموده و شروع به ساخت توده داخلی سطل نمایید. اطمینان داشته باشید که خاک در پایین قرار گرفته و دیگر محتویات روی آن انبار می شوند.
گام 4: محتویات سطل کمپوست را دست کم یکبار در هفته به هم بزنید. شما می توانید یک بیلچه یا شن کش کوچک را در نزدیکی خود داشته باشید تا کار به هم زنی را برایتان آسان سازد.
آیا سطل کمپوست خانگی خود ساخته من کثیف خواهد شد؟
با مد نظر قرار دادن اینکه یک بخش خوب از سطل کمپوست شما خاک است، همیشه این امکان وجود دارد که سطل ساخته دست شما کمی شلوغ، پلوغ و درهم بر هم شود. راههایی برای به حداقل رساندن این آشفتگی وجود دارد. به خاطر داشته باشید که یک سینی؛ هر جوری می خواهد باشد، باشد، را زیر سطل، در جایی که می گذارید، قرار دهید. سینی را با کاغذ روزنامه آستر کنید و از این راه بافری را در اختیار بگیرید که ترواشات را می گیرد. هر چند، اغلب این ها را احتمالا خاک یا کمی رطوبت حاصل از آبی که روی توده می ریزید تشکیل می دهد.
در حرف زدن از خاک باید گفت شما نیاز به مقدار خوبی خاک دارید تا کار کمپوست سازی سطل خانگی شما را آغاز نماید. در حالی که شما می توانید از خاک بیرون که خوب کار می کند استفاده کنید، بهتر است از خاک کیسه ای پراکنده استفاده نمایید. یک لایه 4 اینچی داخل سطل باید کافی باشد؛ هر چند ظروف بزرگتر ممکن است نیازمند خاک بیشتر باشند.
چه موادی نیاز دارند داخل سطل تهیه کمپوست ساخته شده توسط شما گردند؟
ایجاد یک کمپوست خوب با ایجاد تعادل کامل عناصر کمپوست شدنی در سطل شما آغاز می گردد. تعادل درست مواد آلی نیاز به 5 جزء اساسی دارد: زائدات سبز، زائدات قهوه ای، هوا، خاک و رطوبت.
زائدات سبز به چیزهای غنی از نیتروژن گفته می شود. این ها شامل سیب گاز زده، خرده های سبزیجات، پوست موز و نان بیات است. هر چیز دارای پایه گیاهی در این طبقه قرار می گیرد و پوسته تخم مرغ هم کار می کند. با این حال، گوشت یا لبنیات اضافه نکنید. این آیتم ها از راهی که ما دوست نداریم تجزیه می شوند. آن ها احتمالا آفات را جذب کرده و بوی نامطبوع تولید می کنند.
شما در توده خود به مقدار متوسطی قهوه ای هم نیاز دارید. آن ها هر چیز غنی از کربن از قبیل دانه های قهوه، برگ های چای، هرس های خشک، کاغذ پردازش نشده همانند روزنامه و برگ های خشک هستند. کار را با ریختن خاک و پاشیدن آب جلو برده و کاری کنید که توده همیشه مرطوب بماند. حالا دیگر می توانید بروید. توجه کنید که توده نیاز به خیس شدن غرقابی ندارد و فقط باید در زمان تماس، مرطوب به نظر برسد.
آیا کمپوست به دست آمده در داخل سطل را باید در مدت زیادی نگهداری نمود؟
شما نیاز دارید سطل را مرتبا هوادهی کنید. به همین دلیل قبلا سوراخ های هوا را تعبیه کرده اید. شما همچنین نیاز دارید که هم اکنون نسبت به چرخانیدن یا برگرداندن سطل اقدام نمایید و آن گاه است که باکتری ها و میکروارگانیزم های هوازی نوع مناسب کار خود را بخوبی پیش خواهند برد. یک تا دو بار چرخاندن هفتگی این ترفند را اجرایی می کند.
شما همچنین ممکن است نیاز داشته باشید که نوارهای اضافی روزنامه ریز ریز شده یا یک اسکوپ از خاک جدید دستی را حسب مورد اضافه کنید.
با تجزیه، سطل کمپوست شما کوچک خواهد شد و اگر در نظر دارید که بعدا از کمپوست به عنوان کود یا بارور کننده استفاده کنید، کمی خاک اضافی به شما کمک می کند جبران مقدار از دست رفته را بنمایید. توجه کنید که اگر سطل شروع به بو گرفتن کند، اختلاط ممکن است کمی از حال تعادل خارج شده باشد. شما ممکن است نیاز به افزودن مقداری هوا یا ذخیره سازی آنچه برای ریختن در دور بعد کنار گذاشته اید شوید.
اگر فضا دارید، برای زمان هایی که سطل زودتر از موقع پر می شود و یا در زمان مورد انتظار تجزیه نمی شود، پرداختن به سطل دیگر را مورد توجه قرار دهید.
