روش های درست کردن کمپوست
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.
3- کمپوست سازی معلق
کمپوست سازی معلق خود ساخته
کمپوست سازی معلق در واحدهای انفرادی و دوبل در اشکال و اندازه های مختلف هستند و هم شما می توانید آن ها را از مغازه های ابزارآلات محلی بخرید و هم در خانه درست کنید( کمپوست ساز "سفره ای" یا"پاسیویی" با استفاده از نحوه کارکرد معلق ها ساخته شده و از ان ها نسبتا ارزانتر است)
برای بسیاری از مردم این یک سیستم فوق العاده است؛ به شرطی که به اندازه کافی قوی باشند و با چرخانیدن دستگیره آن ها بطور روزانه و یا هفته ای دو سه بار مشکلی نداشته باشند(کمپوست سازهای "سفره ای" قدرت لازم معلق ها را نمی خواهند و کار با"بوکاشی" حتی برای بچه ها و کهنسالان کاملا میسر است)
برای دیگران، این کار سختی است؛ به ویژه اگر پا به سن گذاشته باشید. البته شما می توانید از اقسام مکانیزه که راحت تر می چرخند استفاده نمایید.
شما اغلب به 2 تا از این سیستم ها نیاز دارید. در این صورت، قادر خواهید بود یکی را چند ماهی در حال کار نگه دارید تا کاملا تجزیه شود و بعد آن را تخلیه نمایید. در حالی که این اتفاق در حال روی دادن است، آن دیگری را پر می کنید.
اگر مقدار زیادی زائدات قهوه ای و سبز قابل دفع داشته باشید و فضای کافی برای کارگذاری و کار داشته باشید، این سیستم می تواند سیستم خوبی باشد.( اگر فضا ندارید، کمپوست ساز "سفره ای" انتخاب خوبی برای شما خواهد بود.) ولی همانند سیستم bay، یک مقدار زیاد زائدات فقط مقدار کمی خاک تولید می کند.
اگر فقط آن را با زباله های سبز و قهوه ای پر می کنید، یک سیستم bay به همان اندازه خوب است؛ اگر فضای کافی ندارید و البته باید مراقب مارها و موش هایی باشید که در کمپوست گرم لانه می کنند.
4- کمپوست سازی مزرعه کرمی
کمپوست سازی مزرعه کرمی
برای خیلی ها، کمپوست سازی مزرعه کرمی عمومی ترین است و انتخاب ترجیحی کمپوست سازی است؛ زیرا این سیستم قابلیت هایی همانند پرورش کرم، تولید کمپوست و چای کمپوست و دور نگه داشتن جونده از کمپوست را دارد.
کرم ها تولید فضله هایی می کنند که در مقایسه با دیگر روش ها، مواد مغذی کم نیتروژن تر دارد.
مزارع کرمی در عدم باغ هم قابلیت موجود شدن را دارند.
من فکر می کنم هر کس در یک زمانی سعی کرده با چیزهای ارزان دم دست مزرعه کرمی خودش را بسازد و تا اندازه ای هم موفق شده است.
به عنوان "مکان" از فلز استفاده نکنید، زیرا مس نشت می دهد و کرم ها را مسموم می کند.
من شخصا از ظروف فومی استفاده کرده ام و دیده ام مایع کرم ها فوم را می خورد و از هر جایی نشت پیدا می شود. مگر اینکه آنها را در جایی روی زمین داشته باشید تا مواد مغذی بتوانند مستقیماً وارد خاک شون. در غیر اینصورت در نهایت با یک آشفتگی بزرگ مواجه خواهید شد.
اگر از ظروف پلاستیکی استفاده می کنید، می توانید مایع کرم را جمع آوری کنید، اما پس از آن باید یک شیر آب اضافه کنید تا مایع آن خارج شود یا روشی برای چرخاندن ظروف برای جمع آوری چای کرم اضافه کنید.
آن ها احتیاج دارند که از آفتاب، یخبندان، باران محافظت شوند و جایی باشند که خیلی سرد نباشد.
کرم ها موجودات کوچک تند مزاجی هستند و اگر شرایط مناسب نباشد و خوشحال نباشند سعی می کنند از ظرف خود فرار کنند.
گفته شده که شما باید از کرم های محلی منطقه خود استفاده کنید. من شخصا تجربه ای در این زمینه ندارم و به نظرم شما باید کرم های مناطق دیگر را امتحان کنید تا مطمئن شوید که آیا آنها زنده می مانند یا خیر.
انواع کرم های محلی
گفته شده که کرم های قرمز جنوب استرالیا( لومبریکوس روبلوس) و کرم های ببری(ایزنیا فوئتیدا) تحت شرایط ایده آل به سرعت تکثیر شده و از 8 کرم 1500 کرم تولید مثل می کنند.
مناطق استوایی ازپونتوسکولکس کورترونوس یا گروه فرتیما استفاده می کنند که معمولاً در باغ ها یافت می شود.
کرم های ماهیگیری، بطور آشکار، برای کمپوست سازی خوب نیستند.
اگر نمی توانید اذیت شوید (به گفته باب)، باید pH هر دسته را آزمایش کنید زیرا ممکن است برخی از آنها اسیدی تر از بقیه باشند. اما چه کسی برای این کار وقت دارد یا می تواند اذیت شود.
به همین دلیل است که من عاشق کمپوست هستم؛ زیرا کرم های محلی باغ شما خواهند آمد و شما نیاز ندارید که کرم ها را اضافه کنید، مگر اینکه واقعا خاک بدی داشته باشید. علاوه براین، لازم نیست نگران فنا یا بقای ان ها باشید.
همچنین نیاز ندارید مطمئن شوید که خیلی گرم یا خیلی سرد نیستند یا غذایشان تمام نشده است. این ها فقط تعدادی از دلایل هستند. اما برای آن دسته از افرادی که مزارع کرم خود را دوست دارند هیچ چیز بهتری وجود ندارد.
