من، والدین و بوکاشی!؟
وقتی توضیح دادم که مایعی که شما هر چند روز یکبار از شیر ته سطل زهکشی می کنید یک تمیز کننده زهکش آلی فوق العاده است که بوها را کنترل می کند و از تشکیل جلبک ها ممانعت به عمل می آورد، پدرم قانع شد. شما همچنین می توانید آن را برای تغذیه گیاهان رقیق کنید، اما به نظر می رسد گیاهان باید گرسنه بمانند. پدرم همیشه چیزی را برای زهکش های مسدود شده داشت. من فکر می کنم که آن یک چیز مردانه بود. استفاده از تمیز کننده زهکش بوکاشی برای آن ها فرصت صرفه جویی در مصرف گریسی را فراهم می کند که از لوله زهکش معمولا پایین می رود و این یک چیز بد برای سیستم آب هم نیست.
من به آن ها سطل بوکاشی و دستورالعمل استفاده داده و آن ها را تنها گذاشتم. آیا آن ها از هواخواهان بوکاشی خواهند بود یا از استفاده از آن بزودی صرف نظر خواهند کرد؟
والدین من برای انجام چیزها راه خودشان را می روند و سعی و خطای بوکاشی وفق تصور من جلو نرفت. اول مادر سر این استدلال کرد که روی میز کار آشپزخانه (با وجود سوپ ساز، نان ساز، غذاساز، له کننده برقی سیب زمینی و غیره) فضایی برای سطل بوکاشی وجود ندارد. بنابراین به روی میز پاسیو بیرون انتقال داده شد. هرچند، بعد از چند هفته، فضای روی میز آشپزخانه را جوری تغییر داد که سطل بوکاشی جا شود و دنیا هم به آخر نرسید.
در انتهای اولین هفته، بطور آزمایشی پرسیدم که مشکلی وجود دارد؟ مادر جواب مثبت داد: نوشته های دستورالعمل خیلی کوچک هستند. چطور انتظار دارند آدم بتواند آن ها را بخواند؟( نکته گرفته شد. بعد از آن ما اندازه چاپ را بزرگ کردیم.)
زهکش های بدون گرفتگی
پدر از نگرفتن تمیز کننده زهکش بوکاشی وعده داده شده ابراز نگرانی کرد. به او گفتم که کاملا معمولی است که در هفته اول فرآیند پیش برود، اما مایع تولید نشود. سپس، او به مدت چند روز فراموش کرد تولید مایع را بررسی کند و در نهایت کار او با کوزه ای از محتویات به پایان رسید! او بسیار خوشحال شد. می توانستم بگویم هیچ زهکشی این شانس را ندارد که در اطراف این قسمت ها مسدود شود.
تمیز کننده زهکش چای بوکاشی
والدین من گزارش دادند که بعد از چند نمونه اول که فراموش کرده بودند سطل جدیدی برای زائدات غذایی دارند، به سرعت به استفاده از linkبوکاشیlink عادت کردند. آن ها اکنون فکرش را هم نمی کنند که زائدات غذایی خود را در سطل زباله معمولی آشپزخانه ریخته و در واقع آن ها را دور بریزند؛ کاری که 80 سال به آن عادت کرده بودند! من فکر می کنم این یک احساس مشترک است؛ وقتی متوجه شوید چه بر سر دور ریز هایتان می آید! شما متوجه می شوید که آن ها جای دوری نمی روند!
ما سطل های بوکاشی خود را برای مدتی داشتیم. با این حال؛ تنها زمانی که سطل‌های والدینم را با ماشینم به این طرف و آن طرف حمل می‌کردم، متوجه شدم که چقدر قابل حمل هستند. شکل مکعبی آنها را محکم می کند و سه گیره قفل کننده مانع از ریختن آن ها می شود. و از آنجا که مخلوط تخمیر شده بوکاشی یک شتاب دهنده کمپوست است، وای خدای من، معلوم است که کمپوست ساز ما عاشقش می شود!
تبدیل بوکاشی
مادر اکنون یک کاربر کامل بوکاشی شده است. او می گوید که با "مفید" بودن احساس قدرت می کند. الان 6 ماه گذشته است و می توانم بگویم بازگشتی وجود ندارد.
او می گوید: " همه ما باید کاری در مورد وضعیت اضطراری آب وهوا انجام دهیم، و این سؤال زیادی نیست، به ویژه وقتی نکات مثبت را در نظر بگیرید."
" من احساس می کنم که یک پروژه در دست گرفته ام. وقتی به سال‌های طولانی که غذا را در سطل زباله می‌ریختم تا به محل دفن زباله برود فکر می کنم احساس گناه می‌کنم، اما حداقل اکنون این کار را متوقف کرده‌ایم."
استفاده مادر از لغت پروژه اعصابم را تحریک کرد! چند سال قبل که یک انجمن خانه سازی کمپوست سازی را با استفاده از جوانای سبز در مجتمع های مسطح معرفی کرد، گروه فهمیدند که ساکنین با کمپوست سازی دارای احساس بهتر فیزیکی و ذهنی می شدند. همانند مادر، آن ها احساس مفید بودن پیدا کرده بودند و فکر می کردند به گروه بزرگتری ملحق شده اند.
