تولید کمپوست خانگی
گام هایی برای کمپوست سازی حیاط پشتی
1- تعیین کنید که چطور سبزها و قهوه ای ها را جمع آوری و ذخیره نمایید.
خرده های سبزی و میوه را در یک ظرف در بسته در پیشخوان آشپزخانه، زیر سینک یا در یخچال یا فریزر جمع آوری و ذخیره سازی کنید. برای قهوه ای ها، یک جایی را در بیرون تعیین کنید تا منبع مستمری از برگ ها، ترکه ها یا دیگر مواد غنی از کربن را ذخیره سازی نمایید( برای اختلاط با خرده های غذا)
2- فضایی را برای توده کمپوست در نظر بگیرید و یک سطل بسازید یا بخرید.
یک جایی را در حیاط برای توده کمپوست خود در نظر بگیرید که براحتی در طول سال در دسترس باشد و زهکش خوبی داشته باشد. از قرار دادن آن درست در برابر فنس خودداری کنید و یک منبع آب نزدیک داشته باشید. توده کمپوست شما در خورشید یا سایه تجزیه خواهد شد. بعد، برای توده خود یک نوع سطل انتخاب کنید( کمپوست ساز پاسیویی را ببینید) سطل ها می توانند از سیم، چوب و یا بلوک های خاکستری ساخته شوند( سطل های کمپوست ساز پاسیویی از جنس پلاستیک هستند) آن ها می توانند در بسته بوده و بشکه ای( کمپوست ساز پاسیویی) یا معلق باشند.
3- مواد را برای تولید کمپوست آماده کنید.
قبل از اضافه کردن سبزها و قهوه ای ها به توده، سعی کنید آن ها را به قطعات ریز تر خرد کنید.( مثل چوب ذرت، ساقه بروکلی و دیگر ضایعات غذایی سفت) انجام این کار به مواد توده کمک می کند که سریعتر تجزیه شوند.
4- چطور توده کمپوست را درست کنیم؟
کار توده را با یک لایه 4 تا 6 اینچی از قهوه ای های حجیم از قبیل ترکه ها و خرده های چوب آغاز کنید. این لایه مایعات اضافی را جذب می کند، توده را مرتفع می کند و به هوا فرصت می دهد تا در پایه توده گردش نماید. سپس سبزها و قهوه ای ها را همانند لازانیا لایه بندی کنید. اگر نیاز باشد، کمی آب بپاشید تا توده نمناک شود.
داشتن نسبت های صحیح از محتویات توده کمپوست خانگی برای میکروارگانیزم های کمپوست؛ کربن، اکسیژن، نیتروژن و رطوبتی را فراهم می کند که آن ها برای تجزیه مواد به کمپوست نهایی احتیاج دارند.
وقتی قهوه ای ها و سبزها را به توده می افزایید، حداقل دو تا سه برابر حجم قهوه ای ها( از قبیل برگ های خشک) را به حجم سبزها( از قبیل خرده های غذا) می گیریم. همیشه مطمئن باشید که خرده های غذا با 4 تا 8 اینچ برگ های خشک یا دیگر قهوه ای ها پوشانیده شده اند.
هوا و آب دیگر محتویات کلیدی توده شما هستند. برای اطمینان از چرخش هوا، قهوه ای کافی اضافه کرده و گاهگاهی کمپوست را بچرخانید. برای حفظ رطوبت توده، مطمئن باشید که مواد ترکیبی قوام یک اسفنج چلانده شده را دارند.
5- توده کمپوست را نگهداری کنید
به مجرد اینکه مواد توده کمپوست شروع به تجزیه می کنند، بدوا درجه حرارت توده شروع به افزایش می کند و این امر به ویژه در مرکز اتفاق می افتد. یک توده حیاط پشتی، اگر خوب نگهداری شود( کمپوست ساز پاسیویی را ببینید)، می تواند به درجه حرارت های 130 تا 160 درجه فارنهایت برسد. درجه حرارت های بالا کمک به کاهش حضور پاتوژن ها و بذر علف های هرز می کنند.
چرخاندن و اختلاط توده وقت به وقت کمک به سرعت فرآیند تجزیه و هوادهی توده می کند. برای چرخاندن و انتقال بیرون به درون توده از یک چنگک باغی استفاده کنید.
توده خود را برای رطوبت، بو و درجه حرارت پایش کنید و تنظیمات مورد نیاز را صورت دهید.
الف- توده فوق العاده خشک است و فعالیت توده متوقف شده و یا کند گردیده است. توده را مرطوب کرده و بچرخانید.( شما را به تذکر بالا در باره پایش رطوبت ارجاع می دهیم)
ب- اگر توده بوی بد می دهد، ممکن است خیلی مرطوب باشد یا نیاز به چرخش هوا داشته باشد. مواد قهوه ای و خشک بیشتر به توده اضافه کنید و توده را بچرخانید.
ج- اگر توده گرم نمی شود، سبزها را مخلوط کرده و توده را بچرخانید.
6- برداشت کمپوست نهایی
وقتی کمپوست بعد از اختلاط گرمتر نمی شود، و وقتی خرده های غذای قابل رویت وجود ندارد، به توده اجازه رسیدن یا نهایی شدن را به مدت حداقل 4 هفته بدهید. شما می توانید قدیمی ترین کمپوست کف توده را به حوزه جدا تغییر مکان دهید تا برسد یا افزودن مواد به توده را متوقف نمایید. بعد از رسیدن، توده به حدود یک سوم اندازه اولیه کاهش اندازه خواهد یافت.
کمپوست یک توده خوب نگهداری شده در حدود 3 تا 5 ماه نهایی و آماده استفاده می گردد. رها ساختن بی مراقبت زمان تجزیه را ممکن است به یکسال برساند.
کمپوست تیره، شل، ترد به نظر می رسد و بویی شبیه خاک تازه دارد. اغلب، اگر نه همه، موادی که در توده کمپوست رفته اند باید تجزیه شده باشند.
برای فیلتر کردن موادی که تجزیه نشده اند( ترکه ها، هسته های میوه، آیتم هایی همانند پلاستیک و برچسب های محصولات) کمپوست نهایی را غربال یا الک کنید.( شما می توانید از غربال خانگی با مش یک چهارم اینچ استفاده کنید) هسته ها، پوست تخم مرغ و ... که تجزیه نشده اند می توانند به توده فعال اضافه شوند یا به یک توده جدید منتقل گردند.
