تولید کمپوست خانگی
اجتناب از جونده ها
توده های کمپوستی که خوش ساخت بوده و بخوبی نگهداری می شوند نباید جلب کننده و جذب کننده آفات و جونده ها باشند.
اگر از سطل استفاده می کنید( کمپوست ساز پاسیویی را ببینید) مهم است که سطل شما در و کف داشته باشد. استفاده از سوراخ های با قطر بیش از یک چهارم اینچ در سطل یا شکاف هایی در این اندازه مجاز نیست.( می توانید تولیدات ما را تست نمایید)
نسبت مناسب مواد توده را حفظ کنید: دو تا سه قسمت مواد کربنی( قهوه ای) به یک قسمت از مواد حاوی ازت(سبز)
پوشش دهید و خرده های غذایی را در توده دفن کنید.
گوشت، لبنیات و غذاهای چرب به توده اضافه نکنید.
کمپوست کرمی
کمپوست سازی کرمی، یا ورمی کمپوستینگ، روش دیگر کمپوست سازی است که می توانید در خانه انجام دهید. این روش فضای کمی می گیرد، مواد ساده و ارزان هستند و می تواند در داخل یا بیرون انجام شود. شما نیاز به ظرف یا سطل، مواد بستر سازی، کرم ها و خرده های غذایی دارید. اگر سطل کرم بخوبی نگهداری شود، بو ندارد و آفات را جلب نمی کند. محصول نهایی ورمی کمپوست است که یک الحاقیه خاک محسوب می شود.
گام هایی برای ورمی کمپوست
1- سطل کرمی را خریداری کرده و یا بسازید
شما می توانید سطل کرمی را خریداری کرده و یا آن را از سطل های ذخیره پلاستیکی یا چوب های پرداخت نشده بسازید. سطل باید در سفت و رنگ تیره داشته باشد تا نور را از خود عبور ندهد. اگر از ظروف ذخیره پلاستیکی استفاده می کنید، سوراخ های هوا را در اطراف جوانب بالاتر نزدیک در ظرف و سوراخ های زهکش را در کف همان ظرف ایجاد کنید. سطل دارای سوراخ های ایجاد شده با مته را داخل سطل دیگر بگذارید.( کف سطل هر مایعی که از سطل بالایی زهکشی می شود را می گیرد)
2- فضایی برای سطل کرمی خود انتخاب کنید.
می توانید سطل کرمی را در داخل( مثلا زیر سینک، در گنجه یا زیر زمین) یا بیرون در سایه نگهداری کنید. اگر سطل زباله شما در فضای باز است (مانند گاراژ، کانکس، ایوان، عرشه یا بالکن آپارتمان)، سطل را با پتو، نی یا مواد دیگر عایق بندی کنید تا در ماه های سردتر گرم بماند. شما باید بخواهید درجه حرارت سطل در محدوده 59 تا 77 درجه فارنهایت نگهداری شود؛ هر چند، اگر کرم ها حداقل 4 اینچ بستر داشته باشند، در درجه حرارت های 32 تا 95 درجه فارنهایت هم زنده می مانند.
3- مواد سطل
الف- کرم ها از میان 9000 گونه کرم خاکی، فقط 7 گونه مناسب ورمی کمپوست هستند. یکی از عمومی ترین های آن ها "وول خورنده قرمز" یا "ایزنیا فوئتیدا" است. حیاتی است که از گونه های مناسب استفاده شود. از کرم هایی که ممکن است در بیرون پیدا کنید و یا از فروشگاه های طعمه خریداری کنید استفاده نکنید. سطلتان را با یک پوند0 حدود 1000 عدد) پر کنید. آن ها را از پرورش دهنده کرم بخرید و یا از همسایه ای بگیرید که سطل ورمی کمپوست دارد و می توانید مقداری از کرم ها را به شما بدهد.
ب- بستر سازی روزنامه غیر گلاسه، کاغذ اداری، مقوا یا برگ های خشک را پاره کرده و یا برش دهید و در آب برای حدود 10 دقیقه بخیسانید. آن ها را فشار دهید تا مثل اسفنج مرطوب شوند. آن ها را در سطل گذاشته تا حالت پفی پیدا کنند. تقریبا نصف سطل را با بستر مرطوب پر کنید و سپس یک مشت خاک اضافه کنید!
ج- غذا شما می توانید اغلب از طریق خرده های میوه و سبزی، تفاله های قهوه و فیلترهای کاغذی، پوست تخم مرغ شکسته، تی بگ های کاغذی بدون منگنه، ... کرم ها را تغذیه نمایید. از مرکبات، غذاهای بوداری همچون سیر و پیاز، گوشت، محصولات لبنی، غذاهای چرب، استخوان، زائدات حیوانات خانگی پرهیز نمایید. خرده ها را قبل از افزودن به سطل کوچک کنید تا اجازه تجزیه سریعتر را بدهید.
4- کار را شروع کرده و کرم ها را تغذیه نمایید.
کرم ها را در بالای بستر سطل قرار دهید. به مجرد اینکه کرم ها در سطل جایگزین شدند، خرده های غذایی را از سطح بستر اضافه کنید. هر زمان که خرده های غذایی را اضافه می کنید، مطمئن شوید که آن ها را با دو اینچ بستر پوشانده اید. نسبت مناسب مواد را به سطل اضافه کنید و پوشش آن ها را جدی بگیرید. هر دو این ها خیلی مهم است. کرم ها حدودا 25 درصد وزنشان در روز غذا می خورند. همچنانکه کرم ها سریعا تکثیر می شوند، می توانید مقدار تغذیه آن ها را افزایش دهید. قبل از افزودن، مطمئن شوید که خرده های غذایی قبلی خورده شده اند.
5- برداشت و استفاده از ورمی کمپوست
بعد از 3 تا 6 ماه، شما خواهید توانست ورمی کمپوست یا فضله کرم ها را از ته سطل کرمی برداشت نمایید. ورمی کمپوست نیاز به رسیدن ندارد و می تواند بلافاصله استفاده شود و یا برای استفاده آینده ذخیره گردد.
